8. Όταν μεγάλωσε ο Αγησίπολις και έγινε βασιλεύς από όλους του Πελοποννήσιους πρώτους πολέμησε τους Αργείους. Όδηγώντας τον στρατό από την χώρα των Τεγεατών στην Αργολίδα, δέχτηκε κήρυκα των Αργείων για να συνάψουν με τον Αγησίπολιν συνθήκες πατροπαράδοτες, καθιερωμένες μεταξύ των Δωριέων από τα αρχαία χρονια. Εκείνος δεν δέχθηκε τον κήρυκα για τις συνθήκες, αλλα προελαύνοντας με τις δυνάμεις του, κατέστρεφε την χώρα. Τότε ο Θεός έστειλε σεισμό, αλλα ούτε κι έτσι ο Αγησίπολις θέλησε να αποσύρει το στρατό αν και οι Λακεδαιμόνιοι περισσότερο από τους άλλους Έλληνες - το ίδιο άλλωστε και οι Αθηναίοι- φοβούνται τις διοσημίες. 9 Ο Αγησίπολις είχε κι όλας στρατοπεδεύσει κάτω από τα τείχη του Άργους και ο Θεός δεν σταματούσε τους σεισμούς. Μερικοί στρατιώτες σκοτώθηκαν και απο κεραυνούς, ενώ άλλοι έχασαν τα λογικά τους από τις βροντές. Τότε πλέον παρά την θελησή του εδέησε να αποχωρήση από την Αργολίδα, αλλά ανέλαβε άλλη εκστρατεία κατά των Ολυνθίων. Νικητής σε αυτόν τον πόλεμο, με τις περισσότερες χαλκιδικές πόλεις στα χέρια του και την ελπίδα να κυριεύση κι αυτή την Όλυνθο, έπαθε ξαφνικά μια αρρώστια και πέθαινε από αυτή.
Παυσανίου Ελλάδος Περιήγησις Βιβλίο Τρίτο Λακώνικά
