Καθ΄ον δε χρόνον ο αγών ευρίσκετο εις ταύτην την (κρίσιμον) φάσιν, λέγουν ότι ανεπήδησεν από την Ελευσίνα μέγα λαμπρόν φως, εις το Θριάσιον δε πεδίον εξηπλώθη κάποιος ισχυρός ήχος και μία δυνατή φωνή, ακουόμενα μέχρι της θαλάσσης, ωσάν να προήρχετο από πολλούς μαζί ανθρώπους, οι οποίοι ελάμβανον μέρος εις την πομπήν του μυστικού Ιάκχου। Και εφάνη ότι από το πλήθος των ανθρώπων, οι οποίοι εκραύγαζον, ανέβαινε σιγά- σιγά από την γην ένα σύννεφον, το οποίον πάλι υπεχώρει και επέπιπτεν πάνω εις τα πλοία। Άλλοι δε ενόμισαν, ότι έβλεπον καθαρά φαντάσματα και είδωλα (ομοιώματα) ωπλισμένων ανδρών, οι οποίοι ύψωνον από την Αίγιναν τα χέρια των προς τα Ελληνικά πλοία (εις προστασία αυτών)। Αυτούς υπέθετον, ότι είναι οι Αιακίδαι, τους οποίους είχον επικαλεσθή με ευχάς προ της μάχης, δια να προσέλθουν εις βοήθειάν των।ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ ΒΙΟΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΚΑΜΙΛΛΟΣ (15)
