Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΏΣΣΑ ΥΠΟ ΔΙΩΓΜΟΝ

Ουδείς δύναται να αρνηθή ότι η νέα Ελληνική συνάπτεται προς την αρχαίαν πολύ στενώτερον ή η σημερινή Γερμανική προς την επί Καρόλου του Μεγάλου।
H Steinthal Ιστορία της Γλωσσολογίας
ΟΙ ΞΕΝΟΙ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ
Ενώ η ελληνική Βουλή ψηφίζει νόμους εξοντωτικούς για την Ελληνική, η Γαλλική Εθνοσυνέλευσις εγκρίνει δρακόντειους νόμους, το 1994, για την προστασία της Γαλλικής από την εισβολή της Αγγλικής, οι οποίοι προβλέπουν χρηματικές ποινές, αλλά και ποινές φυλακίσεως για τους Γάλλους, που χρησιμοποιούν και που επιμένουν να χρησιμοποιούν αγγλικές λέξεις। Αγανακτούν και διαμαρτύρονται σήμερα οι πάντες για λεξιπενία,το φτωχό λεξιλόγιο, των νέων μας και για το χαμηλό επίπεδο των γνώσεών των। Δεν διεμαρτύροντο όμως, όταν οι δημαγωγοί και οι τσαρλατάνοι της παιδείας, αυτοχρισθέντες σε πρωτόφαντους ψυχολόγους και παιδαγωγούς, διεκήρυσσαν και εφήρμοζαν επί είκοσιν ολόκληρα έτη τα εκμαυλιστικά των προγράμματα της φυγοπονίας και του διωγμού της Ελληνικης। Η ανάπηρη γλώσσα, που χρησιμοποιεί, σήμερα η ατυχής ελληνική νεολαία, οφείλεται στα γλωσσοκτόνα Διατάγματα και στα Διατάγματα, που υπεβίβασαν τη στάθμη των σπουδών και των γνώσεων।
Όποιος ελεύθερα συλλογάται, συλλογάται καλά, κατά τον Εθνεργέτη Ρήγα τον Βελεστινλή।
Πως όμως θα συλλογισθεί ελεύθερα εκείνος, που χρησιμοποιεί ανάπηρη γλώσσα; Ηανάπηρη γλώσσα δημιουργεί και συλλογισμούς και έργα ανάπηρα। Άρα ουδέποτε θα, συλλογάται καλά, ο χρησιμοποιών ανάπηρη γλώσσα.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ

Ο Γιάννης Κολοκοτρώνης, ο μικρότερος αδελφός του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, ο οποίος σκοτώθηκε από τους Τούρκους την 1ην Φεβρουαρίου 1806, ύστερα από προδοσία των καλόγερων του μοναστηριού της Παναγίας των Αιμυαλών।
Ο Γιάννης Κολοκοτρώνης, ο επονομαζόμενος Ζορμπάς, με πέντε παλληκάρια πήγαν να διανυκτερεύσουν στη μονή των Αιμυαλών, έξω από την Δημητσάνα। Οι καλόγεροι τους έκρυψαν μέσα στο ληνό, στο πατητήρι των σταφυλιών, αλλά ταυτόχρονα, εκτελώντας την πατριαρχική παραγγελία, τους πρόδωσαν τη νύχτα στους Τούρκους। Τα χαράματα κατέφθασε από την Τρίπολη ο Ισά πασάς με μεγάλη δύναμη και τους περικύκλωσε। Έριξε μέσα στον ληνό αναμμένα στουπιά ποτισμένα με θειάφι και κερί και τους ανάγκασε να βγουν, μέχρι που, πολεμώντας σώμα με σώμα, τους πετσόκοψε। Έκοψε τα κεφάλια τους, τα έμπηξε σε κοντάρια και τα περιέφερε στη Δημητσάνα, στο Ζυγοβίστι και τέλος στην Τρίπολη, όπου τα κρέμασε στον μεγάλο πλάτανο της πλατείας.