Γηράσκω δ' αεί διδασκόμενος

Αυτά τα λόγια ανήκουν στον νομοθέτη και σοφό Σόλωνα τον Αθηναίο । Ωστόσο την μεγάλη τους διάδοση την οφείλουν στο παρακάτω περιστατικό που το οποίο το αναφέρει το περιοδικό Μαθητική Εστία :
Κάποια μέρα μια παιδούλα παρουσιάστηκε στον Σωκράτη και του ζήτησε λίγη φωτιά για να πάει στο δικό της σπίτι। Ο Σωκράτης , βλέποντας ότι το κοριτσάκι δεν είχε φέρει τίποτε μαζί του για να μεταφέρει τ ' αναμμένα κάρβουνα , είπε:
-Κοριτσάκι μου , να σου δώσω φωτιά μα πως θα τη μεταφέρεις...θα καείς।
Τότε το κοριτσάκι έσκυψε στη γωνία , γέμισε τη χούφτα του με στάχτη και πάνω στη στάχτη έβαλε τα πυροκόκκινα κάρβουνα ।
- Γηράσκω αεί διδασκόμενος , που αποδόθηκε στην Νεοελληνική με το όσο ζώ , τόσο μαθαίνω ή δεν το έχω που πεθαίνω , μα όσο ζω τόσο μαθαίνω.

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ Η ΕΚΦΡΑΣΗ "ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΦΟΡΟ"

ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΙ ΜΑΣ ΕΤΣΙ


Ο Αθηναίος (Δειπνοσοφιστές Α' , σελ.45, έκδοση Βιβλιοθήκη των Ελλήνων , τομ। 156) αναφέρει τα εξής : Ο 'Ερμιππος αναφέρει ότι ο Θεόκριτος ο Χίος χαρακτήριζε τον Αναξαμένη ως αντιαισθητικό κι ανάγωγο γιατί ντυνόταν άσχημα। Επίσης ο Καλλίσρατος , ο μαθητής του Αριστοφάνους , κατηγόρησε σε κάποιο συγγραμμά του τον Αρίσταρχο ,ότι δεν ντυνόταν καλαίσθητα , σαν η πράξη του αυτή να αντανακλούσε τη μορφωσή του। Γι' αυτό και ο Αλέξις λέει: Γνώρισμα ανελεύθερων ανθρώπων είναι το να βαδίζουν άτσαλα στους δρόμους χωρίς ρυθμό και τάξη । Ενώ μπορούν να περπατούν ωραία । Φόρο δεν δίνεις (οι μήτε πράττεται τέλος) σαν περπατάς ωραία । Κανείς ποτέ δεν πλήρωσε , ούτε πήρε αντίτιμο απ' άλλους....
Εκδοχή δεύτερη
Ο τάκης Νατσούλης (Παροιμιώδεις εκφράσεις ) αναφέρει τα εξής :
Όταν οι Ενετοί κατάλαβαν κατά τον Μεσαίωνα την Αθήνα , εφρόντισαν περί της διοικητικής αυτής οργανώσεως κατά το σύστημα το οποίον εφάρμοζαν σ' όλες γενικώς τις κτήσεις τους । Κράτος τέλεια οργανωμένο για την εποχή εκείνη , η Βενετία , το πρώτο που φρόντισε , ήταν να πάρει με το μέρος της τους Έλληνες । Σε κάτι όμως που έπεσε έξω , ήταν που προσπάθησε να επιβάλει στους Αθηναίους να μιλούν μόνο ιταλικά । Φυσικά οι Έλληνες , εκτός ότι δεν μπορούσαν να μάθουν τόσο εύκολα , δεν ήθελαν και να ξεχάσουν τη γλώσσα τους । Γι' αυτό προτίμησαν να μην μιλούν καθόλου । Ακόμη και το εμπόριο τους γινόταν με νοήματα , όταν βρισκόντουσαν σε μέρος όπου μπορούσε να τους ακούσει κανένας ξένος । Οι Ενετοί που δεν περίμεναν κάτι τέτοιο , για να τους αναγκάσουν να βρούν τη φωνή τους , τους επέβαλαν φόρο σιωπής । Δηλαδή εκείνοι που δεν μιλούσαν όταν οι Ενετοί τους απεύθυναν διάφορες ερωτήσεις, πλήρωναν πρόστιμο । Βέβαια , ο περίεργος όσο και απάνθρωπος αυτός φόρος , καταργήθηκε γρήγορα (ελπίζω καλή ώρα να καταργηθούν και αυτοί οι γελιοί φόροι που μας επέβαλαν και όπως λέει ο Τράγκας απο την αριστοαλητοκρατία των Αθηνών) । Απο τότε όμως έμεινε η φράση ας μιλάη όσο θέλει , δεν πληρώνει φόρο.

ΕΤΣΙ ΕΞΗΓΕΙΤΑΙ ΓΙΑΤΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ ΜΑΜΑΚΙΖΕΤΑΙ ΣΑΝ ΓΝΗΣΙΟΣ ΤΖΕΙΩΤΗΣ

Ο Ιάκωβος Ρώττας απαντώντας προφανώς σε ερώτημα του Κοραή στις 12-3-1825 του γράφει ότι οι Χίοι Κουρπάν λέγουν όχι την τζειάν που είναι σιτάρι ξεφλουδισμένο και οι Έλληνες ονομάζουν φάρον, αλλά το αλεσμένο απο το χερόμυλο σιτάρι , το οποίον στην Κέα λέγουν πληγούρι । Όταν οι Τζειώτες δεν έχουν χερόμυλο , το κοπανίζουν και την πράξη τη λένε μαμακίζω । Περιγράφει λεπτομερώς το χερόμυλο , τον τρόπο λειτουργίας και τον κόπανο । Τις πληροφορίες αυτές ο Κοραής θα τις χρησιμοποιήσει στα Άτακτα । Στο Ρώτα απαντά στις 6-7-1825 ότι ξέρει τον φάρον । Το πληγούρι θεωρεί ότι είναι τούρκικο μπλουγούρ । Φοβάται ότι και ο Κουρπάς είναι τούρκικος και για το μαμακίζω επιφυλάσσεται ।
Απόσπασμα απο το βιβλίο Κώστα Β। Κουκουρίδη ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΛΑΟΓΡΑΦΙΑΣ ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΚΟΡΑΗ