Η Φροϊλάιν Λόιμπεργκ

Δώρα Μακρή-Μαδρίτη

Τη θυμάμαι. Μια ξερακιανή στριφνή γυναίκα, με το μαλλί πάντα στην τρίχα τα γυαλιά της και τη στολή της προϊσταμένης. Και ανύπαντρη, κόντευε τα εξήντα. Εκεί κάπου στη δεκαετία του εβδομήντα. Στη Ζυρίχη. Ηταν προϊσταμένη προσωπικού σε μία από τις μεγαλύτερες πανεπιστημιακές κλινικές της Ευρώπης. Ήταν η αφεντικίνα του πατέρα μου. Και για ένα διάστημα και της μητέρας μου που εργαζόταν στο Μαιευτικό τμήμα. Η αδελφή μου κι εγώ αποφεύγαμε να βρεθούμε στο όριο του βλέμματός της. Δεν μας

Κάποτε ήταν ένας Σουλτάνος...καλή ώρα..παιδόπουλο.

Κάποτε ήταν ένας Σουλτάνος πολύ ψεύτης και έβαζε συνέχεια φόρους, φόρο εάν είχες άλογο, φόρο εάν είχες καλύβι, φόρο εάν πήγαινες εκκλησία, φόρο εάν είχες ένα ζευγάρι βόδια, φόρο ανάλογα πόσα παιδιά είχες, κάθε μέρα και άλλο φόρο........και πλειστηριασμούς

Ρώταγε κάθε φορά τον Μπεζεβέγκη που είχε για τα χαράτσια τι λέει ο κόσμος. Του έλεγε ο Μπεζεβέγκης, ότι ο κόσμος φωνάζει και

Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ.

Κατεβάσανε τις σημαίες, μπήκαν στα σπίτια τους, μετράνε τα λεφτά τους.Γιάννης Ρίτσος

Στις επετείους του θανάτου του Αλέκου Παναγούλη συνηθίζεται να ακούγεται το σύνθημα Ζει. Δυστυχώς, σαράντα χρόνια μετά, στη σημερινή απολιτική εποχή, όπου η ιδιώτευση και  τα