Ένα συναίσθημα έκπληξης έχει καταλάβει όλο τον Λαό είναι το ΣΟΚ ,με αποτέλεσμα να έχουμε γίνει η χώρα του Λεξοτανυλ. Οι συνταξιούχοι τρέμουν το αύριο της αβεβαιότητος οι εργαζόμενοι ανησυχούν εάν υπάρχει αύριο, οι νέοι δεν μπορούν να κάνουν όνειρα, μια κοινωνία ευνουχισμένη και φοβισμένη .Η μόνη διέξοδος για μερικούς η αυτοκτονία για άλλους τα ψυχοφάρμακα και η πλειονότητα των υπολοίπων που κρατά σιωπή ,όχι γιατί δεν έχει να πει κάτι αλλά για να μην χαλάσει το όνειρο που ζει ,μόνον που αυτό εκτυλίσσεται στο μέλλον και το περίεργο είναι ότι σχεδόν βλέπουν όλοι το ίδιο ,με αποτέλεσμα η επιστήμη να ανησυχεί. Ρωτάω τι βλέπουν ; Κρεμάλες μου απαντάνε ότι βλέπουν, κυβερνητικά κτήρια να γκρεμίζονται και να καίγονται ,να είναι όλοι ματωμένοι , καπνισμένοι, με όπλα κάθε λογής οτιδήποτε μπορεί να βάλει το μυαλό .Το περίεργο δε είναι ότι και εγώ τα ίδια βλέπω. Πρέπει όμως να ξυπνήσουμε και να πούμε Σφάχτε μας να αγιάσουμε ή ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΜΙΑΣ ΩΡΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΖΩΗ ΠΑΡΑ ΣΑΡΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΚΑΙ ΦΥΛΑΚΗ.
