Η σφαγή που έγινε στο Γαρδίκι στις 15 Μαρτίου 1812 είναι ελάχιστα γνωστή। Η ελληνική ιστορία μόλις που το αναφέρει। Βλέπεις στο Γαρδίκι δεν σφαγιάστηκαν Έλληνες। Οι κάτοικοι του ήταν Αρβανίτες και Τούρκοι। Ολοκαύτωμα για τους Έλληνες είναι το Μεσολόγγι και στα νεότερα χρόνια τα Καλάβρυτα। Το Γαρδίκι ήταν ένα κεφαλοχώρι της Βορείου Ηπείρου। Ο πληθυσμός του υπολογίζεται ότι ήταν γύρω στις 5.000- 6.000 Όλοι Τούρκοι και Αλβανοί। Οι Γαρδικιώτες το 1762 είχαν αιχμαλωτίσει και είχαν διαπομπεύσει τη Χάμκω και τη Χαϊνίτσα, μητέρα και αδελφή του Αλή Πασά। Από τότε είχαν περάσει 50 ολόκληρα χρόνια। Αλλά, όπως λένε, η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο। Μία τέτοια προσβολή δεν μπορούσε να την αφήσει ο Αλής ατιμώρητη। Τους το φύλαγε। Με το πρόσχημα ότι είχαν συγκεντρωθεί εκεί ο πασάς της Τσαμουριάς Μουσταφάς και 60 μπέηδες, όλοι εχθροί του και συνωμοτούσαν σε βάρος του, στέλνει 15.000 στρατιώτες και πολιορκούν την κωμόπολη αυτή। Οι κάτοικοι αντιστέκονται για έναν περίπου μήνα υπερασπιζόμενοι την πόλη τους।Τα χωράφια τους, τα σπαρτά τους, τα δένδρα τους, καταστρέφονται। Τα ζώα τους αποδεκατίζονται। Τα 1.000 πετρόκτιστα σπίτια τους γκρεμίζονται και έτσι αναγκάζονται τελικά να παραδοθούν।Όλα τα αγόρια πάνω από 10 χρόνων, και όλοι οι άνδρες, συγκεντρώνονται στο χάνι του χωριού και ανακρίνονται προσωπικά από τον Αλή, που καθισμένος πάνω στην καρότσα του, στην πόρτα του χανιού, ρωτούσε έναν-έναν τους συλληφθέντες για την ηλικία του, τους συγγενείς του, το επάγγελμά του।{Σταθείς εις το πεζοδρόμιον προ της Πύλης διέταξεν ίνα διέλθωσιν ενώπιόν του ανά είς, και τους επιθεώρησεν ερωτών ένα έκαστον περί του ονόματος και της οικογενείας του}। Από τους ανακριθέντες ξεχωρίζονται 700-800 άτομα, όσοι ζούσαν το 1762 και οι απόγονοί τους।Όσους είχαν εγκατασταθεί στο Γαρδίκι, μετά την προσβολή που έγινε στη μάνα του και στην αδελφή του, τους άφηνε να φύγουν। Τους υπόλοιπους, τους συγκέντρωσε στην αυλή και άρχισε το μακελειό। Με το γιαταγάνι, το ντουφέκι, το τσεκούρι, τους εξοντώνει όλους μέχρις ενός। Το σύνθημα για τη σφαγή το έδωσε ο ίδιος με μια πιστολιά। Η προσέγγιση στον τόπο της εκτέλεσης απαγορεύτηκε। Τα πτώματα παρέμειναν άταφα। Οι προεστοί, ο Μουσταφά πασάς και οι μπέηδες οδηγούνται στα Γιάννενα। Κλείνονται στη φυλακή και ύστερα από ένα μήνα τους ρίχνουν από ένα βράχο, με μία πέτρα δεμένη στον λαιμό, στη λίμνη।Οι γυναίκες πάλι του χωριού, αφού πρώτα παραδόθηκαν βορά στους στρατιώτες, οδηγήθηκαν στο γειτονικό σεράι της Χαϊνίτσας,που πρόσταξε να τις κουρέψουν και να γεμίσουν με τα μαλλιά τους τα στρώματα και τα μαξιλάρια των πασάδων।Λέγεται μάλιστα και επιβεβαιώνεται ότι μετά την εξόντωση του Αλή από τα σουλτανικά στρατεύματα, βρέθηκε στο σεράι του Αλή μεταξωτό στρώμα, παραγεμισμένο με τα μαλλιά των γυναικών του Γαρδικιού।
Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2011
ΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΤΟΥ ΓΑΡΔΙΚΙΟΥ
Η σφαγή που έγινε στο Γαρδίκι στις 15 Μαρτίου 1812 είναι ελάχιστα γνωστή। Η ελληνική ιστορία μόλις που το αναφέρει। Βλέπεις στο Γαρδίκι δεν σφαγιάστηκαν Έλληνες। Οι κάτοικοι του ήταν Αρβανίτες και Τούρκοι। Ολοκαύτωμα για τους Έλληνες είναι το Μεσολόγγι και στα νεότερα χρόνια τα Καλάβρυτα। Το Γαρδίκι ήταν ένα κεφαλοχώρι της Βορείου Ηπείρου। Ο πληθυσμός του υπολογίζεται ότι ήταν γύρω στις 5.000- 6.000 Όλοι Τούρκοι και Αλβανοί। Οι Γαρδικιώτες το 1762 είχαν αιχμαλωτίσει και είχαν διαπομπεύσει τη Χάμκω και τη Χαϊνίτσα, μητέρα και αδελφή του Αλή Πασά। Από τότε είχαν περάσει 50 ολόκληρα χρόνια। Αλλά, όπως λένε, η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο। Μία τέτοια προσβολή δεν μπορούσε να την αφήσει ο Αλής ατιμώρητη। Τους το φύλαγε। Με το πρόσχημα ότι είχαν συγκεντρωθεί εκεί ο πασάς της Τσαμουριάς Μουσταφάς και 60 μπέηδες, όλοι εχθροί του και συνωμοτούσαν σε βάρος του, στέλνει 15.000 στρατιώτες και πολιορκούν την κωμόπολη αυτή। Οι κάτοικοι αντιστέκονται για έναν περίπου μήνα υπερασπιζόμενοι την πόλη τους।Τα χωράφια τους, τα σπαρτά τους, τα δένδρα τους, καταστρέφονται। Τα ζώα τους αποδεκατίζονται। Τα 1.000 πετρόκτιστα σπίτια τους γκρεμίζονται και έτσι αναγκάζονται τελικά να παραδοθούν।Όλα τα αγόρια πάνω από 10 χρόνων, και όλοι οι άνδρες, συγκεντρώνονται στο χάνι του χωριού και ανακρίνονται προσωπικά από τον Αλή, που καθισμένος πάνω στην καρότσα του, στην πόρτα του χανιού, ρωτούσε έναν-έναν τους συλληφθέντες για την ηλικία του, τους συγγενείς του, το επάγγελμά του।{Σταθείς εις το πεζοδρόμιον προ της Πύλης διέταξεν ίνα διέλθωσιν ενώπιόν του ανά είς, και τους επιθεώρησεν ερωτών ένα έκαστον περί του ονόματος και της οικογενείας του}। Από τους ανακριθέντες ξεχωρίζονται 700-800 άτομα, όσοι ζούσαν το 1762 και οι απόγονοί τους।Όσους είχαν εγκατασταθεί στο Γαρδίκι, μετά την προσβολή που έγινε στη μάνα του και στην αδελφή του, τους άφηνε να φύγουν। Τους υπόλοιπους, τους συγκέντρωσε στην αυλή και άρχισε το μακελειό। Με το γιαταγάνι, το ντουφέκι, το τσεκούρι, τους εξοντώνει όλους μέχρις ενός। Το σύνθημα για τη σφαγή το έδωσε ο ίδιος με μια πιστολιά। Η προσέγγιση στον τόπο της εκτέλεσης απαγορεύτηκε। Τα πτώματα παρέμειναν άταφα। Οι προεστοί, ο Μουσταφά πασάς και οι μπέηδες οδηγούνται στα Γιάννενα। Κλείνονται στη φυλακή και ύστερα από ένα μήνα τους ρίχνουν από ένα βράχο, με μία πέτρα δεμένη στον λαιμό, στη λίμνη।Οι γυναίκες πάλι του χωριού, αφού πρώτα παραδόθηκαν βορά στους στρατιώτες, οδηγήθηκαν στο γειτονικό σεράι της Χαϊνίτσας,που πρόσταξε να τις κουρέψουν και να γεμίσουν με τα μαλλιά τους τα στρώματα και τα μαξιλάρια των πασάδων।Λέγεται μάλιστα και επιβεβαιώνεται ότι μετά την εξόντωση του Αλή από τα σουλτανικά στρατεύματα, βρέθηκε στο σεράι του Αλή μεταξωτό στρώμα, παραγεμισμένο με τα μαλλιά των γυναικών του Γαρδικιού।
ΛΑΔΕΜΠΟΡΟΙ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΟΙ
Εκποίηση 20 τόνων χρυσού από την Τράπεζα της Ελλάδος: Οι σύντροφοι του κινήματος δεν άφησαν ούτε κολυμπηθρόξυλο από τα δημόσια ταμεία και τις τράπεζες, ενώ παράλληλα οι δανειακές υποχρεώσεις της Ελλάδας χτυπούσαν παγκόσμιο πρωταθλητισμό, τα οικονομολογικά σαΐνια της κυβέρνησης Σημίτη σοφίστηκαν νέες πατέντες! Τον Αύγουστο του 2003, ντάλα κατακαλόκαιρο και μέσα στην δίνη που δημιούργησε η επίθεση στο Ιράκ στις 23 Μαρτίου του ίδιου χρόνου, (όταν οι Έλληνες έβλεπαν το Χρηματιστήριο Αθηνών στις 1400 μονάδες και τις Morgan Stanley και Lechman να δίνουν τιμές για την Εθνική και την Άλφα γύρω στα 7(!) ευρώ), ο "σύντροφος" Σημίτης και η επιλογή του για την ηγεσία του κορυφαίου οργάνου την εθνικής οικονομίας κ. Γκαργκάνας, αποφάσισαν με πλήρη μυστικότητα να εκποιήσουν 20 τόνους από τα αποθέματα χρυσού της Ελλάδος. Μεταφέροντας εκτός της χώρας την ανάλογη ποσότητα από τα "χρυσά νομίσματα και τα πλακίδια που αγόραζε από τους ιδιώτες", -πρώτη φορά μετά την Γερμανική Κατοχή- επειδή -λένε οι κ.κ. του ΠΑΣΟΚ- "ο χρυσός σ΄ αυτήν την μορφή δεν ήταν εμπορεύσιμος(!)", ... έτσι αποφάσισε να "αναβαθμίσει" ποιοτικά αυτά τα χρυσά νομίσματα και πλακίδια που αγόραζε από το κοινό και να τα μετατρέψει σε ράβδους διεθνών προδιαγραφών που είναι... εμπορεύσιμες (!) "...Το ένα τέταρτο από αυτήν την ποσότητα (20 τόνοι) αποφασίσθηκε να πωληθεί προκειμένου να επενδυθεί σε ασφαλείς τοποθετήσεις που αποφέρουν αποδόσεις από 2 - 4% (!!!!) (όπως π.χ. ομόλογα ευρωπαϊκών κυβερνήσεων) έναντι της σχεδόν μηδενικής απόδοσης των τοποθετήσεων σε χρυσό (!!!!) και δεν τίθεται θέμα εκχώρησης του προϊόντος της ρευστοποίησης σε οποιονδήποτε τρίτο, η οποία άλλωστε αποκλείεται και από την ισχύουσα νομοθεσία..." Αυτοί οι κύριοι σήμερα, βγαίνουν και μιλάνε για το Μνημόνιο ότι ήταν αναγκαίο και δεν λενε για την Υποθήκευση της δημόσιας περιουσίας.
ΑΠΟ ΤΟ ΘΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑΓΗ, ΣΤΟ ΠΡΕΠΕΙ :ΑΡΕΣ ΜΑΡΕΣ ΚΟΥΚΟΥΝΑΡΕΣ
Το δικαίωμα να λες τη γνώμη σου δεν συνεπάγεται αυτόματα το δικαίωμα να σε παίρνουν στα σοβαρά.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)