ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ

Είπε κάποιος στον Αρίστιππο ότι η Λαΐδα δεν τον αγαπά, αλλά
προσποιείται ότι τον αγαπά. Ο Αρίστιππος απάντησε:....
«Ούτε το κρασί ή το ψάρι με αγαπούν, εγώ όμως τα απολαμβάνω».
~~~~~~~~~~~@~~~~~~~~~~~~
Ένας άντρας είπε στην ερωτομανή γυναίκα του:
«Τι θέλεις να κάνουμε, να φάμε ή να κάνουμε έρωτα».
Εκείνη του είπε: «Ό,τι θέλεις, ψωμί πάντως δεν έχουμε».
~~~~~~~~~~~@~~~~~~~~~~~~
Είπε κάποιος στον Διογένη:
«Οι συμπολίτες σου σε καταδίκασαν σε εξορία».
Και ο φιλόσοφος απάντησε:
«Κι εγώ τους καταδίκασα να μένουν στον τόπο τους».
~~~~~~~~~~~@~~~~~~~~~~~~
Ο Διδύμων, οφθαλμίατρος της εποχής εξετάζει το μάτι μίας κοπέλας. Ο Διογένης τον βλέπει. Ξέρει ο Διογένης ότι ο Διδύμων είναι τύπος
ερωτύλος, κοινώς γυναικάς. Και του λέγει «Πρόσεξε Διδύμωνα, μήπως
εξετάζοντας τον οφθαλμό, φθείρεις την κόρην».
~~~~~~~~~~~@~~~~~~~~~~~~
Επαινούσαν μερικοί μπροστά στον Άγη τους Ηλείους, γιατί ήταν πολύ
δίκαιοι κριτές στους Ολυμπιακούς αγώνες. Ο Άγης ρώτησε με απορία:
- Και είναι τόσο σπουδαίο το ότι οι Ηλείοι μια φορά στα τέσσερα χρόνια γίνονται δίκαιοι;
~~~~~~~~~~~@~~~~~~~~~~~~
Ένας πατέρας ζήτησε από τον Αρίστιππο να διδάξει τον γιο του. Ο φιλόσοφος ζήτησε αμοιβή 500 δραχμές. Ο πατέρας θεώρησε υπερβολικό το ποσό.
-«Με τόσαχρήματα», είπε, «θα μπορούσα να αγοράσω ένα ζώο».
-«Αγόρασε», είπε ο Αρίστιππος, «κι έτσι θα έχεις δύο».
~~~~~~~~~~~@~~~~~~~~~~~~
Ο Διογένης ζητούσε ελεημοσύνη από ένα άγαλμα. Όταν τον ρώτησαν γιατί κάνει κάτι τέτοιο απάντησε:
- Εξασκούμαι στο να μην απογοητεύομαι από την αναισθησία των ανθρώπων.
~~~~~~~~~~~@~~~~~~~~~~~~
Παρακινούσαν τον Φίλιππο τον Μακεδόνα να εξορίσει κάποιον που τον κακολογούσε. Ο Φίλιππος απάντησε:
- Δεν είστε καλά!! Θέλετε να τον στείλω να με κατηγορεί και σ' άλλα μέρη;
~~~~~~~~~~~@~~~~~~~~~~~~
Ένας φαλακρός έβριζε τον Διογένη. Ο φιλόσοφος γύρισε και του είπε:
«Δεν σου ανταποδίδω τις βρισιές, αλλά θα ήθελα να πω ένα "μπράβο" στις τρίχες σου, γιατί απαλλάχτηκαν από ένα κακορίζικο κεφάλι».
~~~~~~~~~~~@~~~~~~~~~~~~
Ρώτησε κάποιος τον Αντισθένη τι είδους γυναίκα θα ήταν κατάλληλη για γάμο. Ο φιλόσοφος του είπε:
«Το πράγμα είναι δύσκολο. Αν παντρευτείς ωραία, θα την έχεις με άλλους κοινή, αν άσχημη, θα είναι σαν να σου επέβαλαν ποινή».
~~~~~~~~~~~@~~~~~~~~~~~~
Πληροφορήθηκε ο Αριστοτέλης από κάποιον ότι μερικοί τον έβριζαν। Ο φιλόσοφος απάντησε: «Καθόλου δεν με νοιάζει. Όταν είμαι απών, δέχομαι ακόμα και να με μαστιγώνουν».

Korybantis

Η κοινωνία προετοιμάζει το έγκλημα. Ο εγκληματίας το διαπράττει.

ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΡΟΪΔΗΣ

Έκαστος τόπος έχει την πληγήν του: Η Αγγλία την ομίχλην, η Αίγυπτος τας οφθαλμίας, η Βλαχία τας ακρίδας και η Ελλάς τους Ελληνας. Όπως όλοι οι Εσκιμώοι αλιείς, όλοι οι Άραβες ιππείς, και όλοι οι αρχαίοι Πάρθοι τοξόται, ούτως και όλοι οι σημερινοί Έλληνες είναι πολιτευταί, όλοι ψηφοθήραι, όλοι κομματάρχαι και εκ τούτου και κάπως ρήτορες εξ ανάγκης!
Ως οι Ινδοί εις φυλάς, ούτω και οι Ελληνες διαιρούνται εις τρεις κατηγορίας:
α) Εις συμπολιτευομένους, ήτοι έχοντας κοχλιάριον να βυθίζωσιν εις την χύτραν του προϋπολογισμού.
β) Εις αντιπολιτευομένους, ήτοι μη έχοντας κοχλιάριον και ζητούντας εν παντί τρόπω να λάβωσιν τοιούτον.
γ) Εις εργαζομένους, ήτοι ούτε έχοντας κοχλιάριον ούτε ζητούντας, αλλ' επιφορισμένους να γεμίζωσι την χύτραν διά του ιδρώτος των

ΝΕΑ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΑ

Βομβαρδισμός από νέα νομοσχέδια। Νομοσχέδια του υπουργείου μεταφορών, νέα φορονομοσχέδια, νέο νομοσχέδιο για την υγεία, νέο νομοσχέδιο για την παιδεία, νέο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, νέα ασφαλιστικά και εργασιακά νομοσχέδια, νέα νομοσχέδια, νέα νομοσχέδια, νέα νομοσχέδια.........

Ο Κικέρων είχε πει: Περισσότεροι νόμοι, λιγότερη δικαιοσύνη.
Ο Εμμανουήλ Ροίδης, έλληνας συγγραφέας, το 1875 είχε πει: Εις νόμος απαιτείται εις αυτήν την χώραν, ο οποίος επιτάσσει την εφαρμογήν όλων των υπολοίπων νόμων।Να μην ξεχνούμε βέβαια και την άλλη του ρήση: Όταν έχει κανείς το δικαίωμα να λαθεύει απεριόριστα, είναι βέβαιος πως κάποτε θα πετύχει.

H εν ψυχρώ εκτέλεση αστυνομικών και οι υποκριτικές θρηνωδίες

http://resaltomag.blogspot.com/2011/03/h.

Υποκριτικές θρηνωδίες.

Τετάρτη, 2 Μαρτίου 2011

H εν ψυχρώ εκτέλεση αστυνομικών και οι υποκριτικές θρηνωδίες

Πολυπολιτισμική Ελλάδα: Ένα σύμφυρμα δωσίλογης πολιτικής λευχαιμίας, διεφθαρμένων ποικίλης και πολύχρωμης ύλης, γιγαντοκυτάρων αλλοδαπών μαφιών, κοινωνικών απορριμμάτων και κάθε είδους κακοποιών… Τι άλλο να περιμένει κανείς από αυτήν την κακοήθη νεοπλασία της πολυπολιτισμικής Αθήνας εκτός από ψυχρές και στυγερές δολοφονίες σαν αυτές των άτυχων αστυνομικών.

Και πόσο υποκριτικοί και αισχροί είναι οι θρήνοι των καθεστωτικών ιερατείων, ιδιαίτερα των πολιτικών και δημοσιογραφικών ιερατείων, απέναντι στα γιγαντοκύταρα του εγκλήματος τα οποία οι ίδιοι έσπειραν και έθρεψαν;

Έχουν ανοίξει τα σύνορα σε κάθε κακοήθη όγκο του εγκλήματος, σε όλες τις μαφίες και συμμορίες του κόσμου, στα διεθνή δίκτυα του εγκλήματος και τώρα χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για τα ψυχρά δολοφονηθέντα θύματα-αστυνομικούς.

Το καθεστώς, τα «αριστερά» δεκανίκια του και όλα τα είδη των επιδοτούμενων «αντιρατσιστών» έχουν νομιμοποιήσει το μεγάλο ΕΓΚΛΗΜΑ της άλωσης της ελληνικής κοινωνίας από τις στρατιές των εισβολέων λαθρομεταναστών και των «μαφιών» τους (χορηγών και σπονσόρων) και τώρα ξεφωνίζουν για το ειδεχθές έγκλημα…

Έχουν μετατρέψει την Ελλάδα σε κολαστήριο εξαθλίωσης, πείνας, κτηνωδίας και ΑΝΟΧΗΣ της εγκληματικής ασυδοσίας των άπειρων αλλοδαπών μαφιών και συμμοριών και τώρα κλαίνε σαν τις μωρές παρθένες…

Έχουν αποδεχτεί, ανεχτεί και νομιμοποιήσει κάθε παραβατικότητα, ασυδοσία και εγκληματική αυθάδεια των αλλοδαπών, στιγματίζοντας κάθε διαμαρτυρία εναντίον αυτής της αλλοδαπής βαρβαρότητας σαν ρατσισμό και τώρα καταναλώνουν αφηρημένες ηθικές κορώνες συμπόνιας για τα θύματα…

Έχουν αναγάγει σε υπέρτατη πολιτική και ηθική αξία το ΡΑΤΣΙΣΜΟ κατά της ελληνικής κοινωνίας και του λαού της και τώρα χύνουν πλαστά δάκρυα για τα θύματα του δικού τους ρατσισμού.

Δεν τολμούν ούτε να αποκαλύψουν την καταγωγή και προέλευση των στυγερών δολοφόνων ενώ γνωρίζουν προφανώς πολύ καλά ότι αυτοί είναι αλλοδαποί. (Εάν ήταν Έλληνες θα το διατυμπάνιζαν).

Είναι τέτοια η υποκριτική τους απάτη που υπαινίσσονται ακόμα τρομοκρατική πράξη!!!

Όλα αυτά τα καθεστωτικά Μαντεία που στιγματίζουν ηθικά τη στυγερή δολοφονία των αστυνομικών είναι οι κεντρικές εστίες παραγωγής και αναπαραγωγής αυτού του εγκλήματος, οι ηθικοί αυτουργοί του εγκλήματος.

Είναι αυτοί οι ίδιοι που τα δικά τους εγκλήματα και τις δικές τους ευθύνες τις φορτώνουν ΠΑΝΤΑ στους «κακούς» μπάτσους, μετατρέποντας τους μπάτσους σε σάκο του μποξ, σε συγκεκριμένους στόχους κάθε συμμορίας.

Όλο αυτό το φρικώδες σκηνικό της πολυπολιτισμικής λευχαιμίας και της «στόχευσης» των αστυνομικών δεν είναι μόνο ένα σκηνικό υποκρισίας, αλλά και μεθοδευμένης απάτης.

Είναι ένα σκηνικό υποταγμένο στους στρατηγικούς στόχους της ολοκληρωτικής, νεοταξικής άλωσης της ελληνικής κοινωνίας.

Ο συγκεκριμένος σχεδιασμός είναι: Η επάνδρωση της αστυνομίας και των γενιτσάρων καταστολής με αλλοδαπούς και μισθοφόρους…

Όλα τα άλλα είναι κροκοδείλια δάκρυα του θεάματος και τηλεοπτικά σήριαλ…

Ο θάνατος της Μπουμπουλίνας.

Στις 23 Μαϊου 1825 η πιο γνωστή γυναίκα του Αγώνα σκοτώνεται στις Σπέτσες। Να πως περιγράφει στο ημερολόγιό του ο Ιταλός συνταγματάρχης Colegno τον θάνατό της: Η Μπουμπουλίνα, η περίφημη γυναίκα που μεταμορφώθηκε σε ρομαντική ηρωϊδα από τους Ευρωπαίους φιλέλληνες σκοτώθηκε χθες στις Σπέτσες।Και να πως έγινε: Ένας από τους γυιούς της είχε ερωτευθεί την κόρη κάποιου ψαρά και ήθελε να τη στεφανωθεί, παρά τις σφοδρές αντιρρήσεις της μάνας του। Τι κάνει, όμως, η Μπουμπουλίνα; Βρίσκει ευκαιρία που ο γυιος της έλειπε σε εκστρατεία καπετάνιος σε καράβι και καλεί την κοπέλα στο σπίτι της, για να της πει δήθεν ότι είναι σύμφωνη με το γάμο। Αλλά μόλις μπήκε μέσα η κοπελιά αμπαρώνει την πόρτα και απειλεί το κορίτσι με θάνατο, αν δεν παντρευτεί αμέσως έναν από τους υπηρέτες της। Εκείνη αρχίζει να κλαίει και να φωνάζει απελπισμένα। Ακούει ο κόσμος τις φωνές, τρέχει και πολιορκεί το σπίτι। Ανάμεσα στο πλήθος και ένας αδελφός του κοριτσιού , που οπλισμένος απειλεί να σπάσει την πόρτα, αν δεν αφήσουν ελεύθερη την αδελφή του। Τότε η Μπουμπουλίνα αγριεμένη προβάλλει στο παράθυρο και λέει ότι στο σπίτι της αυτή είναι αφεντικό και μπορεί να κάνει ό,τι θέλει। Ο αδελφός πυροβολεί και η Μπουμπουλίνα πέφτει νεκρή। Θεόδωρος Δημοσθ।Παναγόπουλος . Τα ψιλά γράμματα της ιστορίας.