Είμαστε λαός ήσυχος.Όταν πρόκειται όμως για την ελευθερία μας, είμαστε ικανοί σαν λαός να κάνουμε πράγματα που δεν περιγράφονται.

Η ΘΥΣΙΑ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΝΕΩΝ ΠΕΡΣΩΝ ΠΑΡΑ
ΤΗΝ ΝΑΥΑΡΧΙΔΑ ΤΟΥ ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΕΟΥΣ

Όταν εξημέρωσεν, ο μεν Ξέρξης εκάθητο εις υψηλόν μέρος και επεθεώρει τον
στόλον του και την στρατιωτικήν παράταξιν επάνω από τον τόπον όπου ήτο,
καθώς γράφει ο Φανόδημος, ο ναός του Ηρακλέους, και εις τον χώρον, όπου με
μικρόν πέραμα διαχωρίζεται η νήσος ( Σαλαμίς) από την Αττικήν। Αλλά κατά
τα λεγόμενα του Ακεστοδώρου, (ο Ξερξης εγκατεστάθη) εις κάποιο μέρος των
συνόρων προς την Μεγαρίδα επάνω από τα καλούμενα Κέρατα, όπου ετοποθέτησεν
ένα χρυσούν θρόνον, πλησίον του οποίου εστέκοντο πολλοί γραμματείς, των
οποίων το έργον ήτο να καταγράφουν όσα επρόκειτο να λάβουν χώραν κατά
την ναυμαχίαν।
Καθ΄ον χρόνον ητοιμάζετο ο Θεμιστοκλής να προσφέρει θυσίαν πλησίον της
ναυαρχίδος του, προσήχθησαν εις αυτόν τρεις αιχμάλωτοι, οι οποίοι ήσαν
ωραιότατοι εις το πρόσωπον, ενδεδυμένοι με λαμπρά φορέματα και στολισμένοι
μεγαλοπρεπώς με χρυσά κοσμήματα। Ελέγετο δε περί αυτών, ότι ήσαν τέκνα της
αδελφής του βασιλέως (Ξέρξου) Σανδαύκης και του Αρταύκτου। Όταν είδεν αυτούς
ο μάντις Ευφραντίδης, καθώς αφ΄ενός μεν ανεπήδησεν από τα ιερά σφάγια
κάποια μεγάλη και από παντού φαινομένη λάμψις, αφ΄ετέρου δε συγχρόνως
από το δεξιόν μέρος ηκούσθη κάποιο πτάρνισμα ως δηλωτικόν σημείον, αφού
εχαιρέτισε με το δεξί του χέρι τον Θεμιστοκλή τον προέτρεψε να αρχίση την
τελετήν της θυσίας από τους νεανίσκους και, αφού προσευχηθή να τους θυσιάση
(σφάξη) όλους προς τιμήν του ωμησθού Διονύσου, διότι (έλεγεν ο μάντις), ότι έτσι θα εξασφαλίσουν την σωτηρίαν των και την νίκην। Καίτοι δε ο Θεμιστοκλής εξεπλάγη, διότι ο λόγος αυτός του μάντεως ήτο υπερβολικός και φοβερός, καθώς όμως συνήθως συμβαίνει κατά τους μεγάλους αγώνας και εις περιστάσεις δυσκόλους οι περισσότεροι, επειδή εστήριζον την ελπίδα της σωτηρίας των μάλλον εις τα παράλογα παρά εις τα λογικά, επεκαλούντο τον Θεόν με μία συγχρόνος φωνήν και αφού ωδήγησαν τους αιχμαλώτους πλησίον του βωμού εξηνάγκασαν να εκτελέσθή η θυσία, καθ΄ ον τρόπον υπέδειξεν ο μάντις। Αυτά λοιπόν διηγείται ο Φανίας ο Λέσβιος, ο οποίος ήτο φιλόσοφος και δεν εστερείτο πείρας εις τα ιστορικά θέματα।
Πλούταρχου Βίοι Παράλληλοι
Θεμιστοκλής - Κάμιλλος

Στην Τρίπολη, έξι μήνες μετά την άλωση, λειτούργησε δωρεάν το πρώτο, σε ελεύθερο έδαφος, δημόσιο ελληνικό σχολείο.

Στην Τρίπολη, έξι μήνες μετά την άλωση, λειτούργησε δωρεάν το πρώτο, σε ελεύθερο έδαφος, δημόσιο ελληνικό σχολείο.

Την ίδρυσή του ανακοίνωσε η Πελοποννησιακή Γερουσία τον Μάρτιο του 1822. Στην ιδρυτική πράξη αναφέρεται ότι η Γερουσία: έλαβε πατριωτική κηδεμονία δια την αγωγή της νεολαίας προθυμουμένη να συστήσει σχολείο εις αυτή την πόλη…. και προσκαλεί διδασκάλους δια να διδάξουν δια της Λαγκαστερίου μεθόδου κοινά γράμματα, ελληνικά, μαθηματικά και προς τούτοις την γαλλική και την ιταλική διάλεκτο, προσκαλεί δε και την φιλομαθή νεολαία από όλη την Πελοπόννησο να συντρέξει εδώ δια να διδαχθεί αμισθί.

Το σχολείο στεγάστηκε μέσα σε ένα τζαμί που μετατράπηκε σε διδακτήριο. Πρώτος δάσκαλος ο Νικήτας Νικητόπουλος, καλόγερος από τη Δημητσάνα. Μέθοδος διδασκαλίας η αλληλοδιδακτική μέθοδος, αυτή που η Γερουσία αποκαλεί Λαγκαστέριο μέθοδο, από το όνομα του Ιωσήφ Λάνκαστερ, ο οποίος πρώτος τη θεμελίωσε και η οποία συνίστατο στο να διδάσκονται οι μαθητές των κατωτέρων τάξεων από τους καλύτερους μαθητές των ανωτέρων τάξεων.

Ανάμεσα στους μαθητές αυτού του σχολείου και ο μικρότερος γιός του Κολοκοτρώνη, Κωνσταντίνος ή Κολλίνος, ένα πολύ όμορφο παιδί, δέκα ή δώδεκα χρόνων, ντυμένο με μεγαλοπρέπεια και ζωσμένο με πιστόλες και γιαταγάνια, να τρέχει πέρα- δώθε και αυταρχικά να κυβερνάει τους συμμαθητές του, λες και ήθελε να τους αποδείξει ότι τα άρματα έχουν μεγαλύτερη δύναμη από τα γράμματα και πως η κυριαρχία των καπεταναίων ήταν, όπως του σουλτάνου, κληρονομική και αιώνια.