Πέμπτη 17 Μαρτίου 2011

Στην εποχή μας οι παντός είδους επιστήμονες δεν είναι άνθρωποι, έννοιες όπως , ηθική, φιλοσοφία, ανθρωπισμός, τους είναι παντελώς άγνωστες.

Στο όνομα του κέρδους και της εφαρμογής της ανακάλυψης, τα έχουμε ισοπεδώσει όλα।
Δεν είμαι κατά της επιστήμης, δεν είμαι κατά της προόδου। Πιστεύω όμως ότι πρώτα πρέπει
να γίνεται η πνευματική πρόοδος και μετά η υλική, για να μπορεί το πνεύμα να υποτάσσει την ύλη। Αν η ύλη παρασύρει το πνεύμα, τότε έχουμε την αλόγιστη μεταχείρησή της με τραγικά
αποτελέσματα, τα οποία παρακολουθούμε καθημερινά σε όλους τους κλάδους της επιστήμης.

Προτροπές προς τους ισχυρούς της γης.

Ακούστε, με προσοχή εσείς που κυβερνάτε μεγάλα πλήθη των εθνών κι υπεριφανευόσαστε
γι΄αυτά। Από τον Κύριο σας δόθηκε η εξουσία, από τον Ύψιστο η κυριαρχία, αυτός θα εξετάσει τις πράξεις σας και θα διερευνήσει τις σκέψεις σας। Αν και είστε υπηρέτες της βασιλείας του δεν κρίνατε σωστά, ούτε τηρήσατε το νόμο του Θεού, ούτε βαδίσατε σύμφωνα με το θέλημά του।
Με τρομερό και βίαιο τρόπο θα έρθει εναντίον σας। Πιο αυστηρή θα είναι η κρίση του εναντίον των αρχόντων। Ο Θεός στους άσημους θα δείξει καλοσύνη και επιείκεια, ενώ οι ισχυροί θα κριθούν με αυστηρότητα। Αυτός, ο κυρίαρχος των πάντων, δε θα προτιμήσει τους ισχυρούς, ούτε θα επηρεαστεί από τα αξιώματά τους, γιατί αυτός δημιούργησε τους ασήμαντους και τους μεγάλους και προνοεί για όλους με τον ίδιο τρόπο। Οι πράξεις των ισχυρών θα κριθούν με μεγάλη αυστηρότητα।
ΣΟΦΙΑ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ

Ο Θεός έχει προαποφασίσει για όλα


Για όλα πάνω στη γή υπάρχει ο κατάλληλος
χρόνος και ο συγκεγκριμένος καιρός।
Για όλα πάνω στη γη υπάρχει ο κατάλληλος χρόνος και ο συγκεκριμένος καιρός। Καιρός που γεννιέται κανείς και καιρός και καιρός που πεθαίνει, που φυτεύει και που ξεριζώνει αυτό που φύτεψε। Καιρός που θανατώνει κανείς και που θεραπεύει, που γκρεμίζει και που χτίζει। Καιρός που κλαίει κανείς και που γελάει, που θρηνεί και που χορεύει। Καιρός που πετάει κανείς λιθάρια και καιρός που τα μαζεύει, που αγκαλιάζει και που απομακρύνεται από τ΄αγκάλιασμα। Καιρός που αποκτάει κανείς και καιρός που χάνει, που συγκρατεί και που σκορπάει। Καιρός που σκίζει κανείς και καιρός που ράβει, που σιωπά και που μιλάει। Καιρός που αγαπάει κανείς και καιρός που μισεί, καιρός για πόλεμο
και καιρός για ειρήνη।
Πρόσεξα ακόμα ότι στον κόσμο αυτό επικρατεί η παρανομία εκεί που
θα έπρεπε να εφαρμόζεται ο νόμος, επικρατεί η αδικία εκεί που θα έπρεπε
να αποδίδεται δικαιοσύνη। Τότε συλλογίστηκα: Τελικά ο Θεός θα κρίνει τον
δίκαιο και τον ασεβή, γιατί έχει οριστεί ο κατάλληλος καιρός για κάθε πράγμα
και για κάθε έργο। Έτσι σκέφτηκα: Όσο για τους ανθρώπους, ο Θεός τους
δοκιμάζει για να τους δείξει ότι στο βάθος δεν είναι παρά ζώα। Γιατί, τελικά
οι άνθρωποι και τα ζώα έχουν την ίδια μοίρα। Η ίδια τύχη τους περιμένει।
Όπως πεθαίνει το κτήνος έτσι πεθαίνει πλάι του κι ο άνθρωπος, αφού όλα
είναι ματαιότητα। Όλα καταλήγουν στον ίδιο τόπο, όλα έγιναν από χώμα, κι
όλα ξαναγυρίζουν σ΄αυτό। Ποιός ξέρει με βεβαιότητα αν η στερνή πνοή των
ανθρώπων ανεβαίνει προς τα πάνω κι η στερνή πνοή του ζώου κατεβαίνει
προς τα κάτω στη γη;
Παρατήρησα ακόμα όλη την καταπίεση πάνω στη γη। Είδα το δάκρυ εκείνων που καταπιέζονται, χωρίς να υπάρχει κανείς να τους παρηγορήσει। Η δύναμη βρίσκεται στα χέρια εκείνων που τους αδικούν, γι΄αυτό και δε βρίσκεται κανείς να τους βοηθήσει। Έτσι είπα πως
οι νεκροί είναι πιο ευτυχισμένοι από τους ζωντανούς। Αλλά πιο ευτυχισμένον και από τους
δύο θεώρησα εκείνον, που δεν ήρθε ακόμα στην ύπαρξη και δεν είδε την αδικία που γίνεται
πάνω στη γη।
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΗΣ