Το αίμα στεγνώνει και σβήνεται αλλά η δολοφονία δεν
παραγράφεται ποτέ με τον χρόνο. Και δεν ξεχνιούνται εκείνα τα εγκλήματα τα
οποία πέρασαν με τη αφήγηση από γενιά σε γενιά, εκείνη η θηριωδία. Δεν μπορώ να
τα ξεχάσω έστω και αν μου λες ”ξέχνα τα, κοίτα το μέλλον”. Εσύ όμως εξαρτάς την
ειρήνη απ’ αυτό. Ξέχνα, μου λες. Ζητάς από εμένα κάτι αδύνατο. Πιστεύεις ότι μόνο
αν ξεχάσουμε θα μπορέσουμε να ζήσουμε ειρηνικά. Ξέχνα πως πυροβολήθηκαν εκείνα
τα βρέφη. Ξέχνα
Δευτέρα 4 Μαρτίου 2019
Κοινωνική η καταστροφή της χώρας
Του Νίκου Ρίζου
Ε όχι… Το σοβαρό πρόβλημα της χώρας έπαψε από καιρό να είναι
οικονομικό… Όσες αναλύσεις εθνικές και κομματικές και αν σας προβληματίζουν, το
πρόβλημα του λαού είναι πλέον κοινωνικό και πολύ λιγότερο οικονομικό… Αυτά που
συμβαίνουν γύρω μας έχουν να κάνουν με το μυαλό μας και όχι με την τσέπη μας…
Οι πολίτες ζουν βέβαια στην ανέχεια αλλά έχει διαρραγεί ανεπίστρεπτα η
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)