Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2011

Στο ποίημά του αυτό ο Παλαμάς στους πολιτικούς μας αναφέρεται και όχι στον Λαό. Όταν εισέβαλαν οι Ναζί ο Λαός έμεινε στην Πατρίδα και δεν έφυγε Μ. Α


Δεν έχεις, Όλυμπε, θεούς, μηδέ λεβέντες η Όσσα,

ραγιάδες έχεις, μάννα γη, σκυφτούς για το χαράτσι,

κούφιοι και οκνοί καταφρονούν τη θεία τραχιά σου γλώσσα,

των Ευρωπαίων περίγελα και των αρχαίων παλιάτσοι

Δεν Παραιτούμαι θα εξαντλήσω την τετραετία .


Ας Δούμε τι έχει ειπωθεί κατά το παρελθόν για παρόμοιες περιπτώσεις.

Ένας στενόμυαλος άνθρωπος δεν έχει άλλο τρόπο να δείξει ότι είναι άξιος, από το να προσπαθεί να περνάει πάντα το δικό του.

Η επιθυμία για δύναμη και εξουσία δεν είναι χαρακτηριστικό των δυνατών, αλλά -όπως ο φθόνος και η πλεονεξία- είναι ελάττωμα των αδύναμων ψυχών και, συχνά, πολύ επικίνδυνο.

Ο Προσκυνημένος. Η Εκτίμησης του φαίνεται από τις δηλώσεις του. Αυτό ενδιαφέρει τον Λαό Μίμη?


Μέσα στην κρίση το περισσότερο σεξ το κάνουν οι δημόσιοι υπάλληλοι. Μπορεί να παίρνουν λιγότερα, αλλά τα παίρνουν σίγουρα, και δεν έχουν άγχη για δάνεια, επιταγές και «τι θα γίνει στην αγορά».