“Οι Θεσμοί υπονομεύονται, οι αξίες διαβρώνονται, οι αρετές μυκτηρίζονται και οι πολίτες διασύρονται και εμπαίζονται.

Είναι διάχυτο γύρω μας το πνεύμα του εκπεσμού και της σήψεως.
Στον ιδιόμορφο πολιτικό και κοινωνικό μας περίγυρο εκκολάπτονται με ταχύτητα καταπλήσσουσα: Εταιρείες επαγγελματιών δολοφόνων κυνικοί απατεώνες, αδίστακτοι καταχραστές, εγκάθετοι ωτακουστές και πλήθος κοινών κακοποιών, που συνδέονται - και εδώ είναι η τραγωδία - με τις πολιτικές (στην ευρύτερη σημασία τους) και τις κοινωνικές δραστηριότητες των ημερών μας.
Και μαζί με την δημαγωγική κενολογία, την αδίστακτη καπηλεία των ιδεών, τους λεκτικούς μύδρους, το αγοραίο υβρεολόγιο και τους εκατέρωθεν μειωτικούς χαρακτηρισμούς για τους πολιτικούς αντιπάλους συνθέτουν τα συνήθη δημοσιεύματα των ημερών μας!
Κυριαρχούν σήμερα: η ανατροπή των αξιών της ζωής, η ασυνέπεια, η κενολογία και ο βερμπαλισμός, η ασυλία του θράσους.
Και όλα αποκαλύπτουν την υποβόσκουσα κρίση: την υποβάθμιση των Θεσμών, την κρίση των αξιών, την δοκιμασία των συνειδήσεων.
Η πολιτική και ιδεολογική παραπλάνηση, η αδίστακτη δημαγωγία, η εμετική κολακεία, η κυνική αδιαφορία για την άσκηση επιμελούς, αυστηρής και χρηστής διοικήσεως, ο ηθικός ξεπεσμός και η απροκάλυπτη διαφθορά στην ιδιωτική ζωή και στην διαχείρισητου δημόσιου τομέα είναι πλέον κοινή διαπίστωση!
Και η έλλειψη όμως οποιασδήποτε διαμαρτυρίας και αντιδράσεως, ως εκδήλωση ηθικής υγείας, ευαισθησίας, υπευθυνότητος και αυτοσεβασμού των ταγών αυτού του τόπου και των διαφωνούντων εντίμων, είναι καθημερινή τραγική επαλήθευση του δεινού καταντήματος.
Χάθηκε, μήπως, η αιδώς; Αλλά ‘το αιδείσθαι συνέχει την αρετήν” (Δημόκριτος).
Και ο πολίτης, ο έντιμος, ο ελεύθερος και αδέσμευτος, δοκιμάζεται και ο λαός εμπαίζεται, λοιδορείται και μυκτηρίζεται

ΣΚΕΨΟΥ

Σκέψου, και θα πεθαίνεις σαν διωγμένος εγκληματίας, μιμήσου και θα ζεις ευτυχισμένος σαν βλάκας.
Ο. ντε Μπαλζάκ

Όταν κάνεις τους ανθρώπους να νομίζουν ότι σκέφτονται, θα σε λατρεύουν. Όταν τους κάνεις να σκέφτονται πραγματικά, θα σε μισήσουν.

Όποιοι δε σκέφτονται συσκέπτονται.

Ο θάνατος του εμποράκου

Καμιά φορά την πραγματικότητα δεν μπορεί να την φτάσει και η πιο οργιώδης φαντασία. Έτσι λοιπόν το γράφω για να έχουνε μια εικόνα της καθημερινότητας οι πολιτικοί μας που είναι κλεισμένοι στα αλεξίσφαιρα κρυστάλλινα κλουβιά τους. Ανοίγουμε το μαγαζί στις 9 πμ. Έως τις 12 το μόνο που κάνουμε είναι να τσακωνόμαστε με τους δεκάδες επαίτες και δεν με ενοχλεί η είσοδός τους αλλά ότι δεν γνωρίζω πολλές ξένες γλώσσες να συνεννοηθώ μαζί τους. Στις 2μ.μ. Κλείνουμε τα φώτα για οικονομία και καθόμαστε μέσα -ούτε σκέψη να πάμε σπίτι μας- αν έχουμε κάνει είσπραξη παίρνουμε κάνα σταφιδόψωμο, αν όχι λίγο ψωμί. 4:30 ανοίγουμε σιγά- σιγά τα φώτα και καθόμαστε μέχρι τις 9μ.μ. Μπας και μπει κανένας πελάτης. 'Όλο αυτό το 12ωρο έχουμε ρίξει αγιασμό και έχουμε θυμιατίσει 2-3 φορές (ο ράφτης απέναντι μου φέρνει και πάπα που είναι θείος του καθημερινά) και έχουμε πει το ΔΩΣ ΗΜΙΝ ΣΗΜΕΡΟΝ αμέτρητες φορές . Μια φορά την εβδομάδα έχουμε και την καθιερωμένη επίσκεψη της εφορίας και κάνουμε πολύ γέλιο όταν μας ζητάνε μια απόδειξη 0,10 ευρώ και κοιτάνε τα βιβλία, σημειωτέον ότι στο 12ωρο δεν σηκώνουμε τηλέφωνο και τιναζόμαστε στον αέρα όταν κτυπάει γιατί από τις 9 φορές στις 10 που θα κτυπήσει είναι από τράπεζα. Όταν δε παρουσιαστεί κανένας με χαρτιά και χαρτοφύλακα στα χέρια πέφτει σύρμα γιατί είμαστε όλοι σίγουροι στην γειτονιά ότι πρόκειται για κλητήρα. Αυτή πλέον είναι η ζωή ενός εμποράκου. Το θάνατο του δεν ξέρουμε. Τέλος θα ήθελα να πω στους πολιτικούς μας Των οικιών υμών εμπυπραμένων υμείς άδετε.

ΠΡΟΣ ΗΓΕΤΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΜΜΕ

: Τα έχετε κάνει ''σαν τα μούτρα σας''... Ευτελίζετε τους Έλληνες με την απραξία και την ανυπαρξία σας. Είστε όμηροι των νταβαντζήδικων συμφερόντων των κοντόφθαλμων πολιτικών επιλογών και της μωροφιλοδοξίας σας. Έργο προσφορά δεν είναι ανακοινώσεις, συνεντεύξεις, κούφιες εξαγγελίες και εξεταστικές επιτροπές... Ή ασχοληθείτε σοβαρά και ΕΝΤΙΜΑ με την ΕΛΛΑΔΑ ή εκτονώστε τα κόμπλεξ και τα συμφέροντα στα σπίτια σας.

ΕΥΛΑΜΠΙΟΣ

Από την Σκήτη Κουτσουκαρίου (Κορυδαλλός)

Αμαρτάνετε όταν θίγετε τον Εφραίμ και κατά συνέπεια τον μοναχισμό και την εκκλησία διότι πάντοτε κατά τις δοκιμασίες αυτού του λαού εστάθησαν δίπλα του. Για θυμηθείτε πριν την άλωση της Κωνσταντινούπολης δεν έλεγαν γιατί δεν ήθελαν την ένωση με τους παπικούς :<< Είναι θέλημα Θεού η Πόλη να τουρκέψει>>; Το 1821 με την επανάσταση το Πατριαρχείο δεν αφόρισε τους επαναστάτες; Τώρα τη σημερινή δύσκολη εποχή δεν πήραν διακόσια τόσα ακίνητα. Γιατί τα πήρανε; Ε; Κάνεις ότι δεν καταλαβαίνεις? Λοιπόν τα ΧΡΥΣΟΒΟΥΛΑ είναι τίτλοι διαχρονικοί (όπως λέει και η κ. Πελέκι) άμα συμβεί οτιδήποτε, αυτά τα ακίνητα με αυτούς τους τίτλους τους πανίσχυρους ποιός θα τους πειράξει; Άγετε εν ειρήνη.