Όσοι είχαν επισκεφθεί την Κεφαλονιά την εποχή της Επανάστασης, είχαν να λένε και να γράφουν για τους Κεφαλονίτες γιατρούς και δικηγόρους। Οι περισσότερο εύποροι νέοι σπούδαζαν στην Ιταλία δικηγόροι και γιατροί। Πολλοί από αυτούς παρέμειναν και έκαναν καριέρα σε διάφορες χώρες και πόλεις της Ευρώπης και της Ανατολής।
Μερικοί, όμως, κυρίως δικηγόροι, επέστρεψαν στον τόπο τους, διότι δεν επρόκειτο να μείνουν χωρίς δουλειά। Τους Κεφαλονίτες δικηγόρους τους θεωρούσαν τη μάστιγα της Κεφαλονιάς। Αλλά, ας μην τα ρίχνουμε όλα στους δικηγόρους। Και οι υπόλοιποι πολίτες δεν ήσαν άγιοι। Οι Κεφαλονίτες ήσαν φιλόδικοι, δικομανείς και ραδιούργοι και, για το τίποτε, κατέληγαν στα δικαστήρια। Πρόσφοροι σε ίντριγκες και ραδιουργίες, κυνηγούσαν με πάθος το χρήμα, όπου υπήρχε, και για ψύλλου πήδημα κατέληγαν στα δικαστήρια। Αναφέρεται πως μια αντιδικία μεταξύ δύο οικογενειών για 180τ,μ, κράτησε κοντά τέσσερις γενιές,150 χρόνια και ξοδεύτηκαν στα δικαστήρια και στους δικηγόρους 4।5οο λίρες।
Ήσαν, όμως, και δραστήριοι, έξυπνοι, εφευρετικοί, τολμηροί στις αποφάσεις, αλλά συνάμα θορυβώδεις και πολυλογάδες। Για τους Κεφαλονίτες λέγανε ότι, όταν έφτιαξε ο Θεός τον κόσμο, θέλησε να γλυτώσει από τρεις διαβόητους κατεργάρηδες και έστειλε τον ένα Κεφαλονιά, τον δεύτερο στη Μάνη και τον τρίτο στην Αγία Μαύρα।
Πάντως, παρά τα ελαττώματά τους αυτά, εθεωρούντο για την εποχή τους οι πιο μορφωμένοι Έλληνες। Δεν υπήρχε μέρος της Ευρώπης και πόλη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που δεν θα συναντούσες Κεφαλονίτη και μάλιστα γιατρό। Κεφαλονίτης ήταν και ο ένας από τους τρεις γιατρούς του Αλή πασά। Λέγανε τότε στην Κεφαλονιά πως η μαμή όταν ξεγεννούσε μια γυναίκα με θηλυκό παιδί, της ευχόταν να παντρευτεί γιατρό। Είναι γνωστό ότι ένας Κεφαλονίτης καπετάνιος, ο Κωνσταντίνος Γεράκης, έγινε εκατόν σαράντα χρόνια πριν από την Επανάσταση του' 21, αντιβασιλιάς του Σιάμ.