Στην σημερινή Ελλάδα στην Ελλάδα του covid και της καραντίνας το να βρεις δουλειά φαντάζει όνειρο θερινής νυκτός. Το θέμα είναι ότι και στην Ελλάδα πριν 3 – 4 χρόνια το ίδιο γινόταν. Είμαι 25 χρονών απόφοιτη ΑΕΙ και έχω ξεκινήσει ήδη μεταπτυχιακό, και το να βρω θέση εργασίας ακόμα και στο δημόσιο είναι τόσο δύσκολο. Και γιατί; Γιατί σε αυτή την χώρα πάντα επικρατεί «Εάν δεν έχεις γνωστό δεν μπορείς να κάνεις τίποτα». Αυτή την φράση την άκουσα πρώτη φορά στα 21 μου, και η αλήθεια είναι ότι μου κακοφάνηκε, σκέφτηκα γιατί να πρέπει να έχω γνωστό; Έχω δεξιότητες, έχω πτυχίο, από μικρή άκουγα μάζευε χαρτιά να έχεις, χαρτί λυκείου, χαρτί πανεπιστημίου, χαρτί για τα αγγλικά, χαρτί και για 2η γλώσσα – μια δεν φτάνει- χαρτί για του υπολογιστές – μεγάλη η ειρωνεία αυτή καθώς ο υπολογιστής είναι η ζωή μου, γιατί να πετάξω 300 ευρώ σε κάποιον να μου πιστοποιήσει ότι ξέρω να χειρίζομαι υπολογιστή; Κι όμως όλα αυτά τα «χαρτιά» δεν σημαίνουν τίποτα εάν δεν έχεις ΤΟΝ ΓΝΩΣΤΟ.
Όταν χρειάστηκε να βρω δουλειά λοιπόν στα 22 μου λέω θα χρησιμοποιήσω τον γνωστό που ήξερα, το ίδιο και στην 2η και στην 3η δουλειά. Το αποτέλεσμα; Ναι είχα δουλειά αλλά τι δουλειά; Όταν σε συστήνει κάποιος, λοιπόν, περιμένεις ότι θα σε προσέξουν ή ότι θα σου φέρονται καλά, θα έχεις καλές απολαβές και καλό σταθερό μισθό, γιατί μην ξεχνάμε έχεις το χαρτί στα χέρια που σου επιτρέπει να πάρεις κάτι παραπάνω, έχει δύναμη το χαρτί. Ισχύει όμως αυτό; Εκ τω έσω θα σας πω όχι! Όταν χρησιμοποιείς τον ΓΝΩΣΤΟ, κρατάς το κεφάλι κάτω, δεν αντιμιλάς, κάθεσαι παραπάνω ώρες χωρίς να τις πληρώνεσαι γιατί νιώθεις ευγνώμων που έχεις δουλειά, σκέφτεσαι τόσοι νέοι άνεργοι και γω είμαι καλά, Δόξα τον Θεό. Αλλά γιατί να το δέχεσαι αυτό; Γιατί να μην υποστηρίζεις τον εαυτό σου όταν σε χώνουν να κάνεις δουλειά που δεν είναι δική σου; Όταν έχεις συμφωνήσει μισθό για να κάνεις την δουλειά 1 και 2 και σου λένε θα κάνεις τελικά μέχρι το 10 και θα πεις και ευχαριστώ;
Ο εργοδότης σήμερα σου ζητάει εμπειρία 5 χρόνων σε οποιοδήποτε κλάδο, να δουλεύεις πάνω από το 8ωρο χωρίς να πληρώνεσαι και να παίρνεις €600,00. Γιατί; Εγώ φέρνω στο τραπέζι τα χαρτιά μου όλα που πιστοποιούν τις δεξιότητες μου και φαίνεται η εργασιακή μου εμπειρία, εσύ τι φέρνεις;
Οι νέοι σήμερα δεν μπορούν να δουλέψουν, δεν μπορούν να δημιουργήσουν, είναι αιχμάλωτοι ενός ιού και μιας κρίσης από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου.
Όμως δεν πτοούμαι, θα βρω δουλειά, θα στείλω 50 ή 100 βιογραφικά σε όλες τις εταιρείες, σε όλες τις ειδικότητες που με αφορούν, αλλά αυτή την φορά χωρίς τον ΓΝΩΣΤΟ, έχω γεμάτη την φαρέτρα μου με τα χαρτιά μου!
Στείλε βιογραφικά όσα περισσότερα μπορείς! Στείλε!!
Y.Γ: Είναι η πρώτη φορά που γράφω..
