ΤΑΔΕ ΕΦΗ ΖΑΡΑΤΟΥΣΤΡΑ 1885

Εσύ, μεγάλο άστρο! Αν δεν είχες αυτούς που φωτίζεις, τι θα ήταν η ευτυχία σου; (Πρόλογος 1)

Σας διδάσκω τον Υπεράνθρωπο. Ο άνθρωπος είναι κάτι που πρέπει να ξεπεραστεί. Εσείς τι έχετε κάνει για να τον ξεπεράσετε; (Πρόλογος 3)

Τι είναι ο πίθηκος για τον άνθρωπο; Ένα αντικείμενο για περίγελο ή μια επώδυνη ντροπή. Και ακριβώς το ίδιο πρέπει να είναι ο άνθρωπος για τον Υπεράνθρωπο: ένα αντικείμενο για περίγελο ή μια επώδυνη ντροπή. (Πρόλογος 3)

Ο άνθρωπος είναι ένα βρόμικο ποτάμι. Πρέπει να είσαι θάλασσα για να μπορείς να δέχεσαι ένα βρόμικο ποτάμι χωρίς να λερώνεσαι. (Πρόλογος 3)

Ο άνθρωπος είναι ένα σχοινί, τεντωμένο ανάμεσα στο ζώο και στον Υπεράνθρωπο – ένα σχοινί πάνω από μια άβυσσο. (Πρόλογος 4)

Αυτό που είναι μεγάλο στον άνθρωπο είναι ότι αυτός είναι γεφύρι και όχι σκοπός: αυτό που μπορεί να αγαπήσει κανείς στον άνθρωπο είναι ότι αυτός είναι ένα πέρασμα και μια δύση. (Πρόλογος 4)

Πρέπει να έχει κανείς χάος μέσα του για να μπορέσει να γεννήσει ένα αστέρι που χορεύει. (Πρόλογος 5)

Ζοφερή είναι η ανθρώπινη ύπαρξη και πάντα δίχως νόημα: ένας παλιάτσος μπορεί να γίνει η μοίρα της. (Πρόλογος 6)

Το να κοιμάσαι δεν είναι ασήμαντη τέχνη: χρειάζεται, για να το πετύχεις, να αγρυπνάς όλη τη μέρα. (Μέρος πρώτο, Για τις έδρες της αρετής)

Αν η ζωή δεν είχε κανένα νόημα και έπρεπε να διαλέξω την α-νοησία, τότε η α-νοησία αυτή θα μου φαινόταν η πιο αξιοδιάλεχτη. (Μέρος πρώτο, Για τις έδρες της αρετής)

Υπάρχει μεγαλύτερη σοφία στο σώμα σου, παρά στους βαθύτερους συλλογισμούς σου. (Μέρος πρώτο, Για τους περιφρονητές του σώματος)

Ο άνθρωπος είναι κάτι που πρέπει να ξεπεραστεί: και γι’ αυτό πρέπει να αγαπάς τις αρετές σου – γιατί απ’ αυτές θα χαθείς. (Μέρος πρώτο, Για τις χαρές και τα πάθη)

Το εγώ μου είναι κάτι που πρέπει να υπερνικηθεί: το εγώ μου είναι για εμένα η μεγάλη περιφρόνηση του ανθρώπου. (Μέρος πρώτο, Για τον ωχρό εγκληματία)

Από όλα όσα έχουν γραφτεί, αγαπώ μόνο αυτό που γράφει κανείς με το αίμα του. (Μέρος πρώτο, Για την ανάγνωση και τη γραφή)

Βλέπετε προς τα πάνω, όταν ποθείτε την ανύψωση. Κι εγώ βλέπω προς τα κάτω γιατί είμαι ανυψωμένος. (Μέρος πρώτο, Για την ανάγνωση και τη γραφή)

Πάντα υπάρχει λίγη παραφροσύνη στην αγάπη. Αλλά και πάντα υπάρχει λίγη λογική στην παραφροσύνη. (Μέρος πρώτο, Για την ανάγνωση και τη γραφή)

Θα πίστευα μόνο σε ένα θεό που ξέρει να χορεύει. (Μέρος πρώτο, Για την ανάγνωση και τη γραφή)

Δε σκοτώνει κανείς με την οργή, αλλά με το γέλιο. (Μέρος πρώτο, Για την ανάγνωση και τη γραφή)

Αν ήθελα να κουνήσω αυτό το δέντρο με τα χέρια μου, δε θα τα κατάφερνα. Ο άνεμος όμως, που δεν τον βλέπουμε, το τυραννά και το λυγίζει όπως θέλει. Αόρατα χέρια μας τυραννούν και μας λυγίζουν κι εμάς με το χειρότερο τρόπο. (Μέρος πρώτο, Για το δέντρο πάνω στο βουνό)

Αν πιστεύατε περισσότερο στη ζωή, θα παραδινόσασταν λιγότερο στη στιγμή. Αλλά δεν έχετε αρκετό περιεχόμενο μέσα σας για να περιμένετε – ούτε καν για να τεμπελιάζετε! (Μέρος πρώτο, Για τους κήρυκες του θανάτου)

Ο πόλεμος και το θάρρος έχουν κατορθώσει περισσότερα μεγάλα πράγματα απ’ ό,τι η αγάπη προς τον πλησίον. (Μέρος πρώτο, Για τον πόλεμο και τους πολεμιστές)

Πρέπει να έχετε μόνο εχθρούς που αξίζει να μισείτε, όχι όμως εχθρούς για να τους περιφρονείτε. Πρέπει να είστε περήφανοι για τους εχθρούς σας: γιατί τότε τα κατορθώματα του εχθρού σας θα είναι και δικά σας. (Μέρος πρώτο, Για τον πόλεμο και τους πολεμιστές)

Για τις μεγάλες ψυχές, η γη είναι ακόμη ελεύθερη. [...] Για τις μεγάλες ψυχές, ελεύθερη είναι ακόμη μια ελεύθερη ζωή. Αληθινά, όποιος κατέχει λίγα, κατέχεται εξίσου λίγο: ευλογημένη να είναι η μικρή φτώχεια! (Μέρος πρώτο, Για το νέο είδωλο)

Γίνε και πάλι όμοιος με το δέντρο που αγαπάς, αυτό με τα πλατιά κλαδιά: σιωπηλό και με τα κλαδιά στημένα κρέμεται πάνω απ’ τη θάλασσα. (Μέρος πρώτο, Για τις μύγες της αγοράς)

Στον κόσμο, τα καλύτερα πράγματα δεν αξίζουν τίποτε, αν δεν υπάρχει ένας που να τα βγάλει στη σκηνή: μεγάλους άνδρες ονομάζει ο λαός αυτούς τους σκηνοθέτες. (Μέρος πρώτο, Για τις μύγες της αγοράς)

Εκείνος που φτάνει στη γνώση, κατεβαίνει απρόθυμα στα νερά της αλήθειας, όχι όταν αυτή είναι βρόμικη, αλλά όταν είναι ρηχή. (Μέρος πρώτο, Για την αγνότητα)

Υπάρχουν άνθρωποι που δεν μπορούν να ελευθερωθούν από τις δικές τους αλυσίδες και όμως είναι ελευθερωτές των φίλων τους. (Μέρος πρώτο, Για τον φίλο)

Όσα δίνετε στον φίλο σας, εγώ θα τα δώσω στον εχθρό μου και πάλι δε θα γίνω φτωχότερος. (Μέρος πρώτο, Για τον φίλο)

Η συναναστροφή με τους ανθρώπους χαλάει το χαρακτήρα, ιδιαίτερα όταν δεν έχει κανείς τέτοιον. (Μέρος πρώτο, Για την αγάπη προς τον πλησίον)

Όλα στη γυναίκα είναι αίνιγμα και όλα στη γυναίκα έχουν λύση: ονομάζεται εγκυμοσύνη. (Μέρος πρώτο, Για τη γριά και τη νέα γυναικούλα)

Ο αληθινός άνδρας θέλει δύο πράγματα: τον κίνδυνο και το παιχνίδι. Γι’ αυτό θέλει τη γυναίκα, σαν το πιο επικίνδυνο παιχνίδι. (Μέρος πρώτο, Για τη γριά και τη νέα γυναικούλα)

(Ο Ιησούς) πέθανε πολύ νωρίς• αυτός ο ίδιος θα απαρνιόταν τη διδασκαλία του, αν έφτανε στη δική μου ηλικία! (Μέρος πρώτο, Για τον εθελούσιο θάνατο)

Ο άνθρωπος της γνώσης δεν πρέπει να αγαπά μόνο τους εχθρούς του, αλλά και να μπορεί να μισεί τους φίλους του. (Μέρος πρώτο, Για τη δωρήτρια αρετή)

Ανταμείβει κανείς άσχημα το δάσκαλο, όταν μένει πάντα μαθητής. (Μέρος πρώτο, Για τη δωρήτρια αρετή)

ΟΤΑΝ ΥΠΗΡΞΑΜΕ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΙ

Ο Ξενοφών Ζολώτας ως πρέσβης της της ελληνικής γλώσσας εκφώνησε ενώπιον του ΔΝΤ ένα λόγο στα ελληνικά χρησιμοποιώντας την αγγλική, προκαλώντας παγκόσμια αίσθηση
Έκπληξη προκάλεσε ο Ξενοφών Ζολώτας, ως αντιπρόσωπος της Ελλάδας, από τον απροσδόκητο λόγο του στις 26 Σεπτεμβρίου 1957, ενώπιον του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, σε μία από τις πιο ουσιαστικές του ενέργειες για την προβολή της ελληνικής γλώσσας. Ο εκλιπών, μίλησε ελληνικά και τον κατάλαβαν όλοι γιατί χρησιμοποίησε ατόφια την αγγλική γλώσσα! Επακολούθησε ανυπόκριτος ενθουσιασμός και χειροκροτήματα από όρθιους τους συνέδρους.

Την επομένη είχαν πρωτοσέλιδο το λόγο του οι “New York Times” και η “Washington Post”, περνώντας σε όλο τον κόσμο το μήνυμα, ότι η ελληνική γλώσσα μπορεί να χρησιμοποιηθεί και να λειτουργήσει σε όλες τις ευρωπαϊκές γλώσσες. Μάλιστα, τόση ήταν η εντύπωση, που προκάλεσε η πρώτη αυτή ομιλία στα αγγλικά, ώστε ο τότε Πρόεδρος της Διεθνούς Τράπεζας, Γιουτζίν Μπλάκ, τον παρακάλεσε και σε επόμενη ετήσια συνεδρίαση του ΔΝΤ και της Διεθνούς Τράπεζας να μιλήσει πάλι αγγλικά, αλλά με ελληνικές λέξεις, κάτι, που επανέλαβε το 1959.
Ο ίδιος ο Ξενοφών Ζολώτας ανέφερε σχετικά: “Βέβαια τη δεύτερη φορά ο λόγος είχε περιεχόμενο ουσιαστικό . Αναφερόταν στην ουσία: για το νομισματικό και οικονομικό πρόβλημα της εποχής”. Μάλιστα, δεν παρέλειψε να αναφέρει, ότι
οι πατέρες της αμερικανικής ανεξαρτησίας, ο Ουάσιγκτον, ο Τζέφερσον, ο ‘Ανταμς και άλλοι όταν συνέτασσαν το Σύνταγμα των Ηνωμένων Πολιτειών, το 1787, είχαν προτείνει η γλώσσα του νέου κράτους να είναι η ελληνική, προς τιμή της γλώσσας του Έθνους εκείνου, που πρώτο γέννησε τη Δημοκρατία και τη διέδωσε στον κόσμο. Μία ψήφος , όμως ήταν αρκετή για να προκριθεί η αγγλική.
Ο λόγος του 1957

Kyrie,
I eulogize the archons of the Panethnic Numismatic Thesaurus and the Oecumenical Trapeza for the orthodoxy of their axioms methods and policies, although there is an episode of cacophony of the Trapeza with Hellas.
With enthusiasm we dialogue and synagonize at the synods of our didymous Organizations in which polymorphous economic ideas and dogmas are analyzed and syntherized.
Our critical problems such as the numismatic plethora generate some agony and melancholy. This phenomenon is charateristic of our epoch. But, to my thesis we have the dynamism to program therepeutic practices as a prophylacis from chaos and catastrophe.
In parallel a panethnic unhypocritical economic synergy and harmonization in a democratic climate is basic.
I apologize for my eccentric monologue. I emphasize my eucharistia to your Kyrie to the eugenic and generous American Ethnos and to the organizers and protagonists of this Ampitctyony and the gastronomic symposia.

Αβραάμ Λίνκολν

Δημοκρατία είναι η κυβέρνηση του λαού, από το λαό για το λαό.

Μπορείς να τους ξεγελάς όλους για λίγο καιρό, λίγους όλο τον καιρό, αλλά όχι όλους όλο τον καιρό.

Η ψήφος είναι πιο δυνατή από τη σφαίρα . Με τη σφαίρα μπορείς να σκοτώσεις τον εχθρό σου . Με την ψήφο μπορείς να σκοτώσεις το μέλλον των παιδιών σου.

Δεν αλλάζει κανείς άλογα στη μέση του ποταμού

Είναι καλύτερα να είσαι σιωπηλός και να θεωρείσαι βλάκας παρά να μιλάς και να αίρεις κάθε αμφιβολία.

Σχεδόν όλοι οι άνθρωποι μπορούν να αντέξουν τις αντιξοότητες αλλά αν θες να δοκιμάσεις το χαρακτήρα ενός ανθρώπου , δώσ’ του εξουσία .