Ρατσιστής δεν ήμουν ούτε έγινα, αλλά με ποιούς θα ζω και θα έχω στην χώρα μου, μπορώ να έχω άποψη και να την λέω.

Ο χειμώνας με βρίσκει τρίτο μηχανικό σε γκαζάδικο πρωτάρη και με δύσκολη βάρδια 12-4.Πλησιάζουμε τις ΗΠΑ να φορτώσουμε και νυχθημερόν οι ναύτες πλένουν τα αμπάρια.Η προσοχή μου αυξημένη, λόγω των βοηθητικών μηχανημάτων που δουλεύουν όλα και της αυξημένης ζήτησης ατμού που χρειαζόταν στα αμπάρια μια και τα έπλεναν. Στα χειριστήρια που ήμουν ακούω έναν θόρυβο και αρχίζω να ψάχνω από πού προέρχεται. Βρίσκω το ιππάριο τροφοδοσίας νερού στα καζάνια να είναι ξεπιασμένο και να κινδυνεύουν να καταρρεύσουν όλα. Αποκαθιστώ και λέω στον θερμαστή να προσέχει .Γυρνώ και πάω προς την θέση μου, στα χειριστήρια, όταν δέχομαι χτύπημα στην πλάτη , πέφτω πάνω στους σωλήνες ατμού και τσουρουφλίζομαι. Ο λαδάς που έκανε βάρδια και αυτός μαζί μας, Σύριος, έχει αρπάξει τον Σομαλό θερμαστή που κρατά με τα δυο του χέρια ένα τεράστιο γατζόκλιδο να μην με ξαναχτυπήσει .Τρέχω στα χειριστήρια να πιάσω το τηλέφωνο όταν δέχομαι δεύτερο χτύπημα, καταφέρνω να σηκωθώ , αρπάζομαι με τον Σομαλό ,γινόμαστε ένα μάτσο κουβάρι ,τον κρατώ σφικτά να μην μπορεί να με κτυπήσει με το κλειδί, πέφτουμε στις σεντίνες και τελικά μετά από μερικά λεπτά βλέπω σχεδόν όλο το πλήρωμα να έχει κατέβει κάτω, μας χωρίζουν και αρχίζω να τα ακούω από τον β μηχανικό, ότι δεν έπρεπε να συμπεριφερθώ έτσι. Μέχρι να του εξηγήσει ο λαδάς είδα και έπαθα. Ο γραμματικός που κάνει και χρέη γιατρού, την άλλη μέρα με πληροφορεί, ότι το ένα δάκτυλο από το δεξί χέρι του Σομαλού έχει σχεδόν αποκολληθεί και είναι κακοφορμισμένο. Στην νέα Ορλεάνη που φτάνουμε πάνε τον θερμαστή στο νοσοκομείο ,μετά από δυο ώρες κάτω στην σκάλα έχουν έρθει με πλακάτ διάφοροι και ζητούν να δικαστώ στην πολιτεία .Η Σωτηρία μου ήρθε με τον αρχικαπετάνιο της εταιρίας τον καπταναποστόλη που ανέβηκε στο πλοίο μας και έμαθε τα καθέκαστα .Λέει στον καπετάνιο ,δεν θα βγει ο τρίτος για κανένα λόγο έξω Πάρε τηλέφωνο τον ατζέντη να έρθει να με πάρει. Πήγε έξω βρήκε δικηγόρους, τηλεφώνησε στο γραφείο, ενεργοποίησε τους πάντες και τη γλύτωσα. Μετά από δύο χρόνια, ξανασυναντήθηκα μαζί του και έχοντας χρόνο τον ρώτησα πως με υπερασπίστηκε με τόση θέρμη. Η απάντηση του ήταν η εξής: Νίκο μου, προ ενός μηνός πριν έρθω στην νέα Ορλεάνη, είχα και εγώ δεχτεί επίθεση από Σομαλό χωρίς λόγο, στο {Παναγία}, όταν είχα πάει και έμεινα να το επιθεωρήσω πέντε μέρες ,στον ώμο έχω δέκα ράμματα .Πως να μην σε πίστευα? Ρατσιστής δεν ήμουν ούτε έγινα, αλλά με ποιούς θα ζω και θα έχω στην χώρα μου, μπορώ να έχω άποψη και να την λέω.