Δικτατορία – Δημοκρατία

Η Χούντα διοίκησε την Ελλάδα κατακριτέα επί 7 χρόνια. Τα κακά που έκανε ήταν εξορίες, (Γυάρος, κτλ), συμμετοχή στην απώλεια εδαφών της Κύπρου και πολλά άλλα που θα απαριθμήσω. Έβγαλε από την νεολιθική εποχή τα χωριά. Σε κάθε χωριό πήγε ηλεκτρικό ρεύμα, άνοιξε δρόμους(χωρίς την συμβολή εργολάβων), με την ΜΟΜΑ. Ακόμη υπάρχουν οι δρόμοι αυτοί. Χάρισε τα χρέη στην αγροτιά, μέχρι τότε εάν δεν πλήρωνες τα λιπάσματα στην ΑΤΕ πήγαινες φυλακή. Ο μπάρμπας μου ακόμα φυλακή θα ήταν εάν δεν πλήρωνε για τον γαμπρό του ο παππούλης μου. Η δικαιολογία του στο δικαστήριο ήταν άκουσον- άκουσον ότι με το χαλάζι δεν είχε πάρει σοδειά και ήθελε να πληρώσει την επόμενη χρονιά. Άλλο κακό που έκανε η Χούντα ήταν ότι έβγαλε πετρέλαιο στην Θάσο( κοιτάσματα Πρίνου) και δεν παραδειγματίστηκε από την τύχη του Τούρκου προέδρου Μεντερές όταν έβγαλε και εκείνος πετρέλαιο στην εποχή του, χωρίς την άδεια των Μεγάλων Δυνάμεων, και τον κρέμασαν. ‘Ένα ακόμα από τα κακά που έκανε ήταν ότι άνοιξε πάρα πολλές δουλειές με αποτέλεσμα να μην φτάνει το εργατικό δυναμικό της χώρας, αλλά για πρώτη φορά να φέρουμε το 1969, 2.500 Ινδούς για τις βαριές δουλειές. Οι Έλληνες ντόπιοι εργάτες είχαν σταλεί από τον Μεγάλο Εθνάρχη με διακρατικές συμφωνίες (όμηροι)στις Μίνες του Βελγίου, της Γερμανίας και γενικά στις Ευρωπαϊκές χώρες παίρνοντας ελάχιστες αμοιβές συγκριτικά με τους γηγενείς κατοίκους. Οι διακρατικές συμφωνίες των ελαχίστων αμοιβών για 5 χρόνια ήταν δημοκρατικές αποφάσεις και όχι δουλεία. Άλλο κακό της δικτατορίας ήταν για τα χρέη, π.χ. χρωστούσαν σε έναν ναυτικό δεδουλευμένα, ο οποίος πήγαινε στο λιμεναρχείο έκανε τα παράπονά του, τον άκουγαν και έλεγε ο Λιμενάρχης: Έλα αύριο. Του έδινε ένα ναύτη να τον συνοδέψει στο εφοπλιστικό γραφείο για να πάρει τα χρήματά του και τα έπαιρνε. Ενώ σήμερα είναι πολύ καλύτερα… π.χ. Πρέπει να πάς Ελβετία να τα πάρεις από τον Αγούδημο. Σπάνιες οι περιπτώσεις ανεξιχνίαστων εγκλημάτων κατά απλών πολιτών. Τους υπόπτους τους καλούσαν για τα περαιτέρω και αυτοί κελαηδούσαν, βέβαια να μην ξεχνάμε και το ανεξιχνίαστο ατύχημα της Νιάρχου, την υπόθεση Τσάπμαν, τα χασίσια της καπετάνισσας. Άλλο παλαβό ήταν ότι κοιμόμασταν με ανοιχτά παράθυρα και δεν φοβόμασταν για τα μικρόβια ή το να κυκλοφορήσεις μεταμεσονύχτιες ώρες. Δεν υπήρχαν βιασμοί, ληστείες μετά δολοφονιών για μία χούφτα χρήματα. Υπήρξε βέβαια ο επικίνδυνος Βερνάρδος ο Ληστής με τις Γλαδιόλες. Το δυστύχημα είναι ότι αντί να φτιάχνουμε μια καλή δημοκρατία μετά από τόσα που έχει γνωρίσει αυτός ο δύσμοιρος τόπος(φτώχεια, πείνα, εμφύλιο, δικτατορία) ψάχνουμε για καλό δικτάτορα. Η Χούντα των ΜΜΕ και των ΚΛΠ δεν είναι καλή.