Το 1993 ο κουνιάδος μου αποφασίζει να τροφοδοτεί με γιαούρτι παραδοσιακό που παρήγαγε στις ιδιόκτητες εγκαταστάσεις του εργαστηρίου του το οποίο λειτουργούσε από το 1911 αδιακόπως μέχρι τότε, σε αλυσίδες super market.
Μόλις το ανακοινώσε στην οικογένεια ο πεθερός μου ένα ωχ είπε και αρχίσαμε να τον τρέχουμε από γιατρό σε γιατρό, τελικά τον χάσαμε ,αφού βίωσε την ολοκληρωτική καταστροφή της επιχειρήσεως ,και να πως έγινε αυτή. Ήρθε σε επαφή ο κουνιάδος μου με τα golden boys του έδειξαν πίνακες, καταναλώσεις, όλα τα οικονομικά στοιχεία που ήθελαν, σχεδόν χωρίς υπερβολή τον μάγεψαν με την οργάνωση τους και την συμπεριφοράς τους, όλα αυτά με μία προϋπόθεση του είπαν στο τέλος, ότι για να του παραχωρήσουν ψυγεία μέσα στα καταστήματα για τα προϊόντα του (είχαν 12)έπρεπε να τους καταβάλει 5.000.000 δρχ. για κάθε super market ήτοι 60.000.000δρχ μαύρα κάτω από το τραπέζι μετρητά. Το έκανε, αφού δανείστηκε ,ειδοποίησε τους παλαιούς πελάτες του ότι από πρώτη Σεπτεμβρίου με την καινούργια σεζόν δεν θα τους προμήθευε γιαούρτι λόγω της αποκλειστικής συνεργασίας του με τον όμιλο τάδε, και άρχισε να συνεργάζεται με τους μεγαλοπελάτες του .Στην διμηνία ως είχε συμφωνήσει επισκέφτηκε τα γραφεία τους κατόπιν συνεννοήσεως να πληρωθεί γύρισε με κατεβασμένο το κεφάλι και σκασμένος αντί για μετρητά κουβαλούσε ένα μάτσο επιταγές που είχαν ημερομηνία λήξεως η ποιο κοντινή μετά από 6 μήνες. Μέχρι τότε δεν είχε περάσει πόρτα τράπεζας ,και τα δανεικά από συγγενή τα είχε πάρει, τελικά άνοιξε πλαφόν προεξοφλήσεως επιταγών, στο εξάμηνο τα κέρδη του ήταν μηδενικά λόγο των τόκων της τραπέζης. Το κακό όμως ήταν ότι καθυστερούσε για διάστημα αρκετό να πληρώνει τους προμηθευτές του σε πρώτες ύλες, ανθρώπους που έκαναν εμπόριο με τον λόγο τους και μόνον. Ένα χρόνο πορεύτηκε έτσι και ξαφνικά άρχισαν οι παραγγελίες του να μειώνονται έως που έγιναν σχεδόν μηδενικές, εξήγηση όταν ρωτούσε δεν του έδιναν τα μασούσαν ,να δεν έχει δουλειά, άνοιξε κοντά μας άλλο υποκατάστημα ο τάδε και μας πείρε πελατεία, έχει καλύτερες τιμές και άλλες πολλές δικαιολογίες μέχρι που πήγε ο ίδιος να δει να δει τα σημεία πωλήσεως και να έχει δική του άποψη. Νταμπλάς του ήρθε αφωνία έπαθε ,υπήρχαν προϊόντα από ανταγωνιστές του συγκεκριμένα άλλα τέσσερα ψυγεία με ομοειδή προϊόντα .Διαμαρτυρήθηκε πήγε σε δικηγόρους απαίτησε τα λεφτά του πίσω ,μάταια όμως γιατί δεν υπήρχαν αποδείξεις για τα μαύρα που είχε δώσει .Επάνω στον χρόνο είχε πουλήσει τα πάντα για ξεπληρώσει, τα ίδια έπαθαν και οι άλλοι προμηθευτές, και το παραμύθι που έλεγαν τα golden boys στα νέα υποψήφια θύματα τους ήταν ότι έδιωξαν τους προηγούμενους λόγο κακής ποιότητος και όχι ότι ήταν αδηφάγοι απατεώνες και ανθρωποφάγοι εκτελεστές.
