Ο Μυστηριώδης Θάνατος του Αλέξανδρου Ωνάση

Ο Αλέξανδρος Ωνάσης γεννήθηκε στις 20 Απριλίου 1948 στη Νέα Υόρκη και ήταν γιος του Έλληνα Κροίσου Αριστοτέλη Ωνάση και της πρώτης του γυναίκας Αθηνάς (Τίνας) Λιβανού.

Δύο χρόνια αργότερα γεννήθηκε και η αδελφή του Χριστίνα Ωνάση. Πέρασε ξένοιαστα παιδικά χρόνια, αν και οι σχέσεις με τον πολυάσχολο και διάσημο πατέρα του δεν ήταν πάντα οι καλύτερες δυνατές. Αγαπούσε πολύ τη μητέρα του και δεν είδε με καλό μάτι το χωρισμό των γονιών του και το γάμο του πατέρα του με τη Ζακλίν Μπουβιέ- Κένεντι. Ο Αλέξανδρος είχε πάθος με τα ακριβά σπορ αυτοκίνητα και ξακουστή ήταν η σχέση του με την κατά δεκαέξι χρόνια μεγαλύτερή του Φιόνα Κάμπελ- Τίσεν, μοντέλο από τη Νέα Ζηλανδία και πασίγνωστη κοσμική των ευρωπαϊκών σαλονιών. Ο πατέρας δεν ενέκρινε αυτή τη σχέση και προσπάθησε με κάθε τρόπο να τη διαλύσει.

Ο Ωνάσης είχε μεγάλη αδυναμία στον Αλέξανδρο και από μικρό τον έπαιρνε μαζί του για να τον μυήσει στα μυστικά της δουλειάς. Στις αρχές της δεκαετίας του ΄70 ο Αλέξανδρος ανέλαβε τη γενική διεύθυνση της Ολυμπιακής Αεροπορίας, ιδιοκτησίας τότε του Αριστοτέλη Ωνάση. Όμως τη Δευτέρα 22 Ιανουαρίου 1973, το αμφίβιο αεροπλάνο Piaggio 136 που πιλοτάριζε ο Αλέξανδρος κατέπεσε στο αεροδρόμιο του Ελληνικού, δευτερόλεπτα μετά την απογείωσή του. Ο διάδοχος του Ωνάση τραυματίστηκε βαριά και μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο ΚΑΤ, όπου, άφησε την τελευταία του πνοή στις 7 το απόγευμα της 23^ης Ιανουαρίου , λόγω βαριών κρανιοεγκεφαλικών κακώσεων. Ήταν 25 ετών.

Ας ξεκινήσουμε όμως την ιστορία από την αρχή. Στις 21 Ιανουαρίου 1973 έφτασε στην Αθήνα ο Αμερικανός πιλότος Ντόναλντ Μακ Κάσκερ , που θα αντικαθιστούσε τον έως τότε πιλότο Ντόνλορ Μακ Κρέγκορ , ο οποίος μέχρι εκείνη τη στιγμή πετούσε μαζί με τον Αλέξανδρο το Piaggio , αλλά σταμάτησε επειδή παρουσίασε προβλήματα υγείας. Την επόμενη μέρα ο νέος πιλότος θα έκανε μια δοκιμαστική πτήση με το Piaggio. Μια τέτοια ευκαιρία δεν θα μπορούσε να ξεφύγει από τον Αλέξανδρο , ο οποίος ήταν καλός πιλότος και έπειτα από απαίτηση του παρακολούθησε ειδικό σεμινάριο στο Λονδίνο με εξομοιωτες πτήσεων. Έτσι το βράδυ της 21^ης Ιανουαρίου έφτασε στην Αθήνα από το Μόντε Κάρλο. Το επόμενο πρωί στις 22 Ιανουαρίου πήγε στο αεροδρόμιο , όπου ήδη βρισκόταν ο Μακ Κάσκερ , ο Μακ Γκρέγκορ και ο συνεργάτης του Αλέξανδρου Στέφανος Μαγκλάρας , που πέταγε συχνά με το Piaggio. Γύρω στις 3:10 το μεσημέρι μπήκαν στο αεροπλάνο. Χειριστής ήταν ο Αλέξανδρος Ωνάσης , που καθόταν στη δεξιά πλευρά του πιλοτηρίου , δίπλα του ο Μακ Κάσκερ και πίσω ο Μακ Γκρέγκορ. Το αεροπλάνο κατευθύνθηκε αμέσως στο διάδρομο απογείωσης. Μετά την άδεια που πήρε από τον πύργο ελέγχου , απογειώθηκε , πέταξε έξι- επτά μέτρα και αμέσως έκλινε προς τα δεξιά , με πλάγια κατακόρυφη φορά και χτύπησε στο έδαφος. Το αεροπλάνο έσκασε στο διάδρομο και μετά άρχισε να περιστρέφεται , χτυπώντας συνέχεια στο τσιμέντο , μετατρέποντας την άτρακτο σε άμορφη μάζα από σίδερα. Ο Αλέξανδρος υπέστη βαριά κρανιοεγκεφαλική κάκωση και , αφού μεταφέρθηκε αρχικά στο νοσοκομείο της αμερικάνικης βάσης του Ελληνικού , κατέληξε στο ΚΑΤ , όπου την επόμενη μέρα άφησε την τελευταία του πνοή. Οι δύο συνεπιβάτες του επέζησαν με μερικά κατάγματα. Η σορός του Αλέξανδρου μεταφέρθηκε στο Σκορπιό , όπου τάφηκε και δύο χρόνια μετά τον ακολούθησε ο πατέρας του , που δεν συνήλθε ποτέ μετα το θάνατο του γιου του. Ποια όμως ήταν η αιτία του δυστυχήματος;

 Για τους λόγους της συντριβής του Piaggio 136 εκδόθηκαν τρία διαφορετικά πορίσματα , που συγκλίνουν στο ίδιο συμπέρασμα: αιτία του δυστυχήματος ήταν : η αντίθετος της κανονικής λειτουργία των πηδαλίων κλίσεως , οφειλομένη στην αντίστροφον σύνδεσιν των συρματόσχοινων κινήσεως αυτής. Ακόμη συντελέσασαι αιτίαι είναι η πλημμελής επίβλεψις και έλεγχος των εις το αεροκάφος εκτεκεσθεισών εργασιών , υπό των αρμοδίων τεχνικών υπηρεσιών , όπως και ο μη εντοπισμός υπό του χειριστού της αντιστρόφου ανταποκρίσεως των πηδαλίων κλίσεως , κατά τον προ της πτήσεως έλεγχον.

Ο Αριστοτέλης Ωνάσης από την πρώτη στιγμή υποστήριξε ότι το δυστύχημα δεν ήταν τυχαίο και ότι ο γιος του ήταν θύμα εγκληματικής ενάργειας. Οι φόβοι του ενισχύθηκαν και από τα αποτελέσματα των πορισμάτων. Επικήρυξε τους δολοφόνους του γιου του , όπως υποστήριζε , με 1.000.000 δολάρια , επικήρυξη που ισχύει μέχρι σήμερα. Αμέσως φούντωσε και η συνωμοσιολογία. Ως δολοφόνοι του Αλέξανδρου Ωνάση έχουν υποδειχτεί κατά καιρούς η CIA , ο Σταύρος Νιάρχος , το καθεστώς των Συνταγματαρχών , ακόμα και οι εργαζόμενοι στην Ολυμπιακή. Για το δυστύχημα κατηγορήθηκαν επτά μηχανικοί της Ολυμπιακής και η δίκη τους έγινε το 1977 , σχεδόν πέντε χρόνια μετά το συμβάν. Οι μηχανικοί αρνήθηκαν την ευθύνη που τους αποδιδόταν και τελικά στις 7 Νοεμβρίου 1977 αθωώθηκαν από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο. Όλα αυτά τα σενάρια που κατά καιρούς προτάθηκαν δεν υποστηρίχθηκαν με ισχυρά επιχειρήματα και έτσι ακόμα και σήμερα ο θάνατος του διαδόχου της αυτοκρατορίας Ωνάση παραμένει ένα μυστήριο.