ΛΙΤΟΤΗΤΑ ΕΠΙΒΑΛΟΥΝ. ΑΠΑΙΤΟΥΝ ΕΠΙΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΕ ΣΥΝΟΔΟΙΠΟΡΟΥΣ ΤΑ ΜΜΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟΛΥΘΙΚΗ ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ .

Το κυρίαρχο αμερικάνικο κεφάλαιο κερδίζει από τις στρατιωτικές παραγγελίες, πραγματοποιεί υπέρ κέρδη από το πετρέλαιο, έχει τη δύναμη να ρίξει το κάθε νέο κόστος ενέργειας σε όλους χωρίς φυσικά να κάνει εξαίρεση στην ΕΟΚ, και ακόμα και στις πετρελαιοφόρες χώρες. Με τεχνική έλλειψη πετρελαίου...

δημιουργεί ταυτόχρονα και το μονοπώλιο του ουρανίου, πουλά αντιδραστήρες και << ο θάνατος από αντιδραστήρα γίνεται δεκτός στην εσχάτη ανάγκη>> όταν γίνει πιστευτό ότι σώθηκε το πετρέλαιο ή δεν υπάρχει πετρέλαιο. Και το σπουδαιότερο με πέντε δολάρια επιδότηση σε κάθε βαρέλι εισαγόμενου στις ΗΠΑ πετρελαίου δηλαδή με το κόστος ή τον κόπο πεντε- έξι τυπογράφων του αμερικάνικου θησαυροφυλακίου, εισάγει πετρέλαια, δεν αντλεί δικά της, ρίχνει το βιοτικό επίπεδο όλου του κόσμου, στραπατσάρει το ανεβασμένο επίπεδο των Ευρωπαίων εργαζομένων δηλαδή χτυπά έμμεσα την ανταγωνιστική οικονομία της Ευρώπης δημιουργεί νέες και δυνατότερες ενδοκαπιταλιστικές αντιθέσεις. Ο ιδιοκτήτης πετρελαιοπηγής στις ΗΠΑ δεν τρελάθηκε να αντλήσει πετρέλαιο να το πουλήσει έστω στο αμερικάνικο πολεμικό ναυτικό και να πληρωθεί με τέτοια δολάρια. Η αμερικάνικη οικονομία προτιμά με τέτοια δολάρια να σπαταλά διπλάσιο εισαγόμενο πετρέλαιο, από ότι οι υπόλοιποι δεύτεροι καπιταλιστές, να εισάγει εγκεφάλους, να εξάγει όπλα και υπηρεσίες, δεν έχει κρίση, γιατί την ρίχνει στους συμμάχους της ελευθέρας οικονομίας του ελευθέρου κόσμου με βροχή δολαρίων. Ανεβάζει τις τιμές με φρεσκοτυπωμένα δολάρια, ελπίζει την τιμή του πετρελαίου να τη ρυθμίζει με το ΝΑΤΟ και τους πεζοναύτες. Δημιουργεί τεχνητές ελλείψεις προϊόντων, έτσι έχει σίγουρους αγοραστές και ακόμα με τη μέθοδο των δεσμευμένων πιστώσεων και δεσμευμένους πλέον αγοραστές. Η εποχή μας στραπατσάρισε την αφέλεια ότι λειτουργεί ο νόμος της προσφοράς και ζήτησης, δηλαδή ο αυτοματισμός στην οικονομία. Ο αγοραστής δεν λαμβάνεται καθόλου υπ΄όψιν, η παραγωγή καθορίζει απόλυτα την κατανάλωση ακόμα και αυτών των φθαρτών γεωργικών προϊόντων (τα κονσερβάρει στην περίοδο της αιχμής τους) τα φθαρτά γεωργικά προϊόντα ήταν πάντοτε έξω από την έννοια προσφοράς- ζήτησης. Όλα αυτά επιτρέπουν στην αμερικανική οικονομία να μην επαναλαμβάνει τα πρωτόγονα καψίματα σταριού, καφέ, λάστιχου κλπ γνωστά από το 1921-1931 για να διατηρηθούν οι τιμές και το σπουδαιότερο αποφασίζει μόνη της- και αυτή η ανισομερής ανάπτυξη- παρασύρει τις χώρες σε τοπικούς πολέμους, ακόμα και στον γενικό πόλεμο ή την ειρήνη για λογαριασμό της .