Οι Έλληνες Εφοπλιστές κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου

Για τις ανάγκες του πολέμου, μας είπε το 1998 ο ναύαρχος ΛΣ ε.α. Κ. Σταμάτης μιλώντας στην αίθουσα του Πειραϊκού Συνδέσμου για την <<επέτειο του Όχι>>, ότι <<οι Έλληνες εφοπλιστές παραχώρησαν με ναύλωση τα καράβια τους για τις πολεμικές μεταφορές>> Με δικά μου λόγια,
τα νοίκιασαν στο κράτος για να πάρουν λεφτά. Δεν τα πρόσφεραν δωρεάν, αλλά ούτε το κράτος τα επέταξε, οπότε θα γλίτωνε τα λεφτά. 
Αυτά για την ιστορία (του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου) και για τον πατριωτισμό των Ελλήνων εφοπλιστών που δεν παρέλειψε να εκθείασε ούτε αυτός ο <<γνωστός και μη εξαιρετέος>> κατά τη νομική διατύπωση Ευάγγελος Γιαννόπουλος, όταν ήταν υπουργός Ναυτιλίας.
<<Αυτοί που βγήκαν κερδισμένοι από το σφαγείο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ήταν και πάλι οι εφοπλιστές, γράφει ο Πειραιώτης δημοσιογράφος Δημ. Σέρβος. Τα καράβια τους, όσα ήταν με ξένες σημαίες, ήταν ναυλωμένα στους Αμερικάνους, ενώ αυτά που είχαν ελληνική σημαία ήταν ναυλωμένα από τους Άγγλους. Οι εφοπλιστές, όσοι έχασαν τα πλοία τους από τορπιλισμούς, εισέπραξαν τις ασφαλιστικές αποζημιώσεις στο ακέραιο και τον Ιανουάριο του 1947 άρχισαν να παραλαμβάνουν τα 100 ''Λίμπερτυ'', η παράδοση των οποίων από την αμερικάνικη κυβέρνηση συνοδεύτηκε από το γνωστό οικονομικό σκάνδαλο με πρωταγωνιστή τον τότε υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας Ν. Αβραάμ>> 
Από το βιβλίο του Γιώργου Κόμη ο Πειραιάς και οι Άνθρωποί του (1901-2001)