Κανένα όνομα στα Ομηρικά έπη δεν είναι δοσμένο στην τύχη!
Και όχι μόνον στον Όμηρο, αλλά και στην καθημερινή ζωή. Δεν προσέχθηκε ίσως,
ότι οι παππούδες μας ήσαν το ίδιο κομματιζόμενοι, όπως (δείτε τον συμβολισμό)…
και τώρα, και ονόμαζαν τα παιδιά τους ανάλογα με
την πολιτική τους τοποθέτηση,
ως πρώτο συνθετικό.
Οι δημοκρατικοί, είχαν ως πρόθεμα το «δημο-» (Δημοσθένης,
Δημοχάρης, Δημόκριτος…). Οι αριστοκρατικοί με το «αριστο-» (Αριστοτέλης,
Αριστόξενος, Αριστοφάνης…).
Όταν ο Οδυσσέας φτάνει στην Ιθάκη, o ισχυρότερος αντίπαλός
του είναι ο ΑΝΤΙΝΟΟΣ. Η λέξη μιλά από μόνη της. Είναι η ΑΝΤΙ-ΝΟΗΣΗ, είναι αυτό
που μας κάνουν ΤΩΡΑ, είναι ο τρόπος με τον οποίο θολώνουν τις καταστάσεις και
την πραγματικότητα ώστε να μη σκεφτόμαστε καθαρά και να μας ελέγχουν. Είναι ο
μεγαλύτερος κίνδυνος για την καθυπόταξη και δουλεία του ανθρώπου.
Ο επόμενος είναι ο ΕΥΡΥ-ΜΑΧΟΣ. Αυτός που μάχεται με κάθε
τρόπο, με εύρος, με κάθε μέσον, ο δεινός και αδίστακτος μαχητής.
Ο ΑΜΦΙ-ΝΟΜΟΣ! Αυτός που διαστρεβλώνει το νόμο και την τάξη
των πραγμάτων, ο επικίνδυνος γιατί είναι έτσι και αλλιώς!
Ο ΑΓΕ-ΛΑΟΣ! Αυτός που άγει τον λαό, που τον παρασύρει με την
βοήθεια του ΑΝΤΙ-ΝΟΟΥ. Που τον μετατρέπει σε κατευθυνόμενη αγέλη!
Ο Αντίνοος, ο στόχος της πρώτης φονικής βολής του Οδυσσέα,
είναι αυτός που έπρεπε να πεθάνει πρώτος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ρίξε και εσύ μια αλήθεια ή ένα ψέμα ή κι ακόμα άλλη μιά αοριστία..