Η πολύπαθη Μαρίνα του Πειραιά. Έλληνες δεν υπάρχουν να αγοράσουνε;

Το 1975 τέλειωσαν τα έργα στην Μαρίνα Ζέας κάτω στην Φρεατίδα. Αν και υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον ενοικιαστών ο ΕΟΤ δεν αφήνει διάφορες ελληνικές εταιρίες όπως

ο Σκλαβενίτης να ανοίξουν εκεί τα καταστήματα τους. Δεν υπάρχει εκεί εκείνη την εποχή παρά μία καφετέρια, ένα γραφείο για την τροφοδότηση των Ιδιωτικών Σκαφών με πετρέλαιο το οποίο αποτελείται όλο και όλο από ένα γραφείο   με ένα τηλέφωνο και ένα κουρείο το Playboy, κρυμμένο στο δεύτερο δρομάκι που υπάρχει εκεί. Το 1981 επί κυβερνήσεως του αείμνηστου ΠΑΣΟΚ έρχεται ένας μετανάστης από το Ντίσελντορφ και διορίζεται υπεύθυνος της Μαρίνας. Ο συγκεκριμένος κύριος, ο επονομαζόμενος καμπαρντινάκιας λόγω της καπαρντίνας που φορούσε συνέχεια, αρχίζει με τη σειρά του να διορίζει πολύ κόσμο.  Τα μαγαζιά παραμένουν ανοίκιαστα παρόλ’ αυτά δημιουργεί θέσεις για γραμματείς και φαρισαίους. Τα τέλη ανεβαίνουν κατακόρυφα, το κουρείο αν και ήταν συνέχεια γεμάτο αποφασίζει και μεταφέρεται στην Καλλιθέα και  οι άνθρωποι των Κότερων ωρύονται και καλούν τους αρμόδιους να δουν τι γίνεται στην Τουρκία και να πράξουν ανάλογα. Το αποτέλεσμα; Τίποτα, ο καμπαρντινάκιας στη θέση του! Το 2000 πάλι επί κυβερνήσεως ΠΑΣΟΚ (ήταν επιθυμία του κ. Σημίτη) πωλείται με μία δημοπρασία η οποία μοιάζει πάρα μα πάρα μα πάρα πολύ περίεργη η Μαρίνα στον Κυριακούλη (τον οποίο ήξερε μονο η μάνα του και κάνα δύο άλλοι φίλοι, άγνωστος όμως στην Πιάτσα) προς το ποσό 50 εκατομμυρίων δραχμών, το ποσό πρέπει να χαρακτηριστεί τουλάχιστον ευτελές γιατί τόσο ήταν και η τιμή ενός σπιτιού με θέα στη θάλασσα εκείνη την εποχή, και όχι ολόκληρης της παραλίας! Συνεχίζουμε όμως την ιστορίας μας. Ο κ. Κυριακούλης είχε όνειρα για την Μαρίνα. Διπλασίασε, Τριπλασίασε τα ενοίκια, καταστήματα αλλάζουν διευθύνσεις. Βάζει μπάρες και εταιρία προστασίας, ενώ θέλει να κάνει και πλωτές δεξαμενές καυσίμων. Ευτυχώς για όλους μας ο κ. Δρίτσας και οι περίοικοι επενέβησαν δεν δημιουργηθήκαν οι δεξαμενές, από τις οποίες μία απλή διαρροή θα μπορούσε να προκαλέσει τρομερή καταστροφή και σηκώθηκαν επιτέλους και οι μπάρες  Ο όμιλος Κυριακούλης είχε εξαγοράσει και τη Μαρίνα της Καλαμάτας, υπεύθυνος εκεί ήταν ο αδελφός του κ. Κυριακούλη. Μετά μικρού χρονικού διαστήματος συλλαμβάνεται ο αδελφός του Κυριακούλη σε σκάφος που είχε ως αφετηρία του την Κολομβία και βρέθηκε στα ελληνικά ύδατα με 900 κιλά κοκαινη. Συλλαμβάνεται ο κύριος, δεν βλέπουμε ποτέ το πρόσωπό του όταν  τον επιβιβάζουν στο ελικόπτερο . Η υπόθεση στην δικαιοσύνη…. Μα τη περίεργη σύμπτωσης  γιος δικαστικού του Αρείου Πάγου σε έναν έλεγχο βρέθηκε χωρίς πόθεν έσχες στην Σύρο με μεζονέτες και ένα γιοτ αγορασμένο λέει από τον Κυριακούλη για να κάνει τον περίπλου του νησιού. Τι μικρός που είναι ο κόσμος τελικά;! Κάτι υπόνοιες από κάποιους κακεντρεχείς ότι ήταν πολύ μικρό το αντίτιμο για το γιοτ κτλ δεν αποδείχθηκαν ποτέ.  Χθες η Μαρίνα αγοράστηκε από την Τουρκική  εταιρία D-Marin θυγατρική του ομίλου Doguş. Εδώ τελειώνει η ιστορία της μαρίνας μετά την μεταπολίτευση. Έχουμε όμως μερικά αναπάντητα ερωτήματα. Το δημόσιο αγαθό ποιος έδωσε δικαίωμα στον σεβαστό κ. Σημίτη να το πωλήσει λες και ήταν προίκα του; Τώρα γιατί ξαναπωλήθηκε η Μαρίνα; Σε ποια τιμή; Ποιος ο λόγος την πώλησης, δεν πήγαινε καλά ο όμιλος Κυριακούλη; Γιατί σε ξένη εταιρία; Γιατί στην ξένη τουρκική εταιρία που της ανήκουν ολοκληρωτικά άλλες δύο (Κέρκυρας και της Λευκάδας ) μαρίνες στην Ελλάδα και η μισή μαρίνα του Φλοίσβου; Αυτά και άλλα πολλά. Βέβαια μπορεί να δούμε και τίποτα καλό να γίνεται για τον Πειραιά στα τούρκικα χέρια αφού από ελληνικά δεν είδαμε, οπότε τι άλλο μένει να πούμε παρά: Ος γκελντί αφέντ μου, ος γκελντί!

ΥΓ:Ο δήμαρχος-ο λεβέντης- του Πειραιά είχε κάνει κάποτε κάποιες δηλώσεις περί Τούρκων, δεν βλέπουμε συνέχεια στο θέμα. Δήμαρχέ, για να κάνεις το μεγαλύτερο ενυδρείο της Ευρώπης στον Πειραιά, όπως οραματίζεσαι, δεν ξέρω βέβαια και τι όνειρα βλέπεις, έχεις λεφτά για να μην πήγαινε σε ξένα χέρια η μαρίνα και την εκμεταλλεύεται ο Πειραιάς δεν υπάρχουν;;;;