Αυτά που δεν διάβασε η Ρεπούση...... Kαι οι Εβραίοι....

Ο Γιάννης σκεφτόταν αίφνης, ότι η μελέτη της ιστορίας, σε βάθος ίσως δικαιώσει κάποτε τον Χίτλερ. Θα είναι βέβαια τούτο τραγικό, γιατί οι Νεοναζί αναζητούν επιχειρήματα για να εξαγνίσουν τα διαπραχθέντα φρικτά εγκλήματα των προπατόρων τους κατά της ανθρωπότητας και των Εβραίων ειδικότερα. Αλλά υπάρχουν κάποιες υποψίες και ενδείξεις, ότι οι Εβραίοι προκαλούν ή

υποθάλπουν τους πολέμους για να αρπάζουν τις περιουσίες των ατόμων που εξοντώνονται στους πολέμους αυτούς. Είναι διαπλεκόμενοι με τους εξουσιαστές και συμπράττουν με τα διακεκριμένα μέλη των τεκτονικών στοών στη συγκέντρωση των χρήσιμων για αυτούς πληροφοριών, ώστε αφ’ενός να αδικοπραγήσουν αν χρειασθεί και αφ’ετέρου να γλιτώσουν το κεφάλι τους. Ένα παράδειγμα: ο ελληνικό πληθυσμός της Σμύρνης σφαγιάστηκε, αλλά ο εβραϊκός όχι. Είχαν οι Εβραίοι πληροφορηθεί έγκαιρα με το δίκτυο πληροφοριών που είχαν αναπτύξει, ότι οι Τούρκοι θα έπιαναν τους κατοίκους της πόλεως στον ύπνο. Και για αυτό εζήτησαν από τους Τούρκους επιτελείς να προστατεύσουν τους Εβραίους από αδέσποτες ενέργειες τους όχλου. Και το συμφωνήσουν με τον ακόλουθο τρόπο:

Κρέμασαν όλοι τους από ένα κομμάτι λευκό σεντόνι στην εξώπορτα του σπιτιού τους, Οι Τούρκοι στρατιώτες στο μεταξύ είχαν ενημερωθεί. Το έβλεπαν και δεν έσπαζαν τις πόρτες των εβραϊκών σπιτιών για να εισβάλουν, να σφάξουν, να λεηλατήσουν. Έτσι οι περιουσίες των Ελλήνων περιήλθαν στα χέρια όχι μόνο των Τούρκων στρατιωτών αλλά και των Εβραίων γειτόνων τους. Οι Έλληνες και οι Εβραίοι έμποροι ήσαν ανέκαθεν ανταγωνιστές. Από τους πλούσιους της Μεσογείου. Σήμερα οι Εβραίοι, όπως είναι γνωστό, οι διάσπαρτοι σε όλες τις χώρες της υφηλίου, είναι αυτοί που ελέγχουν τις οικονομίες όλων των μεγάλων κρατών. Κατακυρίευσαν όντως τη γη, όχι όμως ως περιούσιοι, όπως τους ήθελε το Ευαγγέλιο, αλλά ως πλούσιοι, κάτοχοι μάλιστα τεράστιων περιουσιών. Να πως έχασε την περιουσία του τότε στη Σμύρνη ένας από αυτούς, ο Γιώργος Καλαφάτης:

<<…. Η απόφασις αυτή ληφθείσα άνευ της τηρήσεως των εκ των διομολογήσεων επιβαλλομένων διατυπώσεως, εξετελέσθη κατά τον αυτόν αυθαίρετων τρόπον υπό του ενταύθα  τουρκικού Εκτελεστικού τμήματος, κατασχεθέντων χιλίων περίπου δεμάτων καπνού του ειρημένου του Ισαάκ Σολομών Αμάδου, χωρίς ούτε καν να ειδοποιηθώσιν αι Ελληνικαί  αρχαί υπό του Εκτελεστικού τμήματος>>

Το κείμενο αυτό είναι υπό την έκθεση του ύπατου αρμοστού της Σμύρνης Στεργιάδη, όπου αναφέρονται οι δυσκολίες της ελληνικής κατοχής στη διατήρηση της τάξεως, γιατί η τουρκική δικαιοσύνη ενεργούσε μεροληπτικά σε βάρος του ελληνικού στοιχείου σε συνεργασία με την τουρκική χωροφυλακή που είχε διατηρηθεί στα κατεχόμενα. Ο αναφερόμενος με το όνομα Ισαάκ Σολομών Αμάδος- διερωτάτο ο Γιάννης- να ήταν άραγε Εβραίος; Μήπως οι απανταχού της γης Εβραίοι εκμεταλλευόμενοι κατά καιρούς τις κατά τόπους πολεμικές συνθήκες έβαζαν στο χέρι με διαφόρους παράνομους τρόπους τις περιουσίες των πλουσίων; Μήπως; Μήπως έτσι δικαιολογείτε η συγκέντρωση του πλούτου σε αυτούς; Μήπως έτσι δικαιολογείται – αν δικαιολογείτε!- και ο Χίτλερ; Μήπως; Αυτά σκεφτόταν ο Γιάννης, καθώς κρατούσε στο χέρι του ανοιγμένο στη σελίδα 336 του α΄ τόμου ένα βιβλίο που διάβασε πρόσφατα με τίτλο << Η Μικρασιατική Καταστροφή>> (αφηγήσεις, ντοκουμέντα, μελετήματα)

Από το Βιβλίο του  Γ. Κόμη Το Τέλειο Έγκλημα. Δημοσιογράφου και Συγγραφέα