Σε μία δικαστική αίθουσα.

Τα δικαστήρια γεμάτα. Τα πινάκια στο Α, Β, τριμελές έχουν πάνω από 100 υποθέσεις το καθένα. Η μία αίθουσα δικάζει για αυτούς που χρωστάνε στο δημόσιο και η άλλη προς τα ασφαλιστικά ταμεία. Παρακολουθώντας τις δίκες κατανόησα πολλά πράγματα. Καλή ‘ναι η δικαιοσύνη, μα για τους αγγέλους - ο άνθρωπος ο κακομοίρης δεν αντέχει, θέλει έλεος... Μπας και βρίσκεται στον πάτο της Κόλασης, Κύριε, η πόρτα του Παράδεισου; Και περισσότερο

κατανόησα το: Μακάριοι οι πεινώντες και διψώντες την δικαιοσύνην, ότι αυτοί χορτασθήσονται. Η επιείκεια είναι η κατανόηση των αιτιών του Κακού. Και οι δικαστές δεν έδειχναν ούτε έλεος ούτε κατανόηση ούτε επιείκεια. Οι καμπάνες έπεφταν βροχή. Σε καμία υπόθεση δεν άκουγαν την απολογία του  κατηγορουμένου στην ερώτηση γιατί δεν πλήρωσες. Μονότονα έλεγαν μοιράζοντας τις ποινές: Είχατε υποχρέωση να πληρώσετε. Και δεν άφηναν τους κατηγορουμένους να αρθρώσουν λόγο, το μόνο που ακουγόταν ήταν: δεν είχα δεν έχω και πέρναγαν στην επόμενη υπόθεση. Θα σας παραθέσω μερικά παραδείγματα. Ένας ιδιοκτήτης ασπρομάλλης εργοστασίου υποδημάτων είχε παραγγελία παπούτσια για τη Λιβύη σε διάφορα χρώματα και σχέδια για τους κατοίκους εκεί, όμως με τον πόλεμο δεν κατάφερε ούτε χρήματα να πάρει, ούτε να στείλει όλο το εμπόρευμα. Αποτέλεσμα να του μείνουν, να πάθει τεράστια ζημιά και να βάλει λουκέτο στο εργοστάσιό του. Έφταιγε που δεν κατάφερε να πληρώσει εισφορές και εφορία; Μία κυρία αυτή τη φορά μαυροφορεμένη δικαζόταν και εκείνη για χρέη. Ο εκλιπών πλέον άντρας της είχε αγοράσει ένα mini market μαζί με το οίκημα. Ήρθαν όμως τα έργα του μετρό και τα χαντάκια, τα χώματα, μηχανήματα έκαναν αδύνατη την πρόσβαση στον κατάστημα και εκτός αυτών έγινε  καθυστέρηση ενός έτους στα έργα και τέλος άλλαξε και η σήμανση του δρόμου, έτσι το κατάστημα δεν μπορούσαν να το επισκεφτούν οι πελάτες. Ο άντρας της κυρίας τελικά πέθανε από την καρδιά του, ενώ εκείνη έμεινε αντιμέτωπη με όλους τους προμηθευτές που είχαν πέσει πάνω της, για να ξεπληρώσει και δεν μπορούσε να μεγαλώσει τα παιδιά της. Δεν ήταν σε θέση να κλείσει βιβλία τα βιβλία του μαγαζιού που μοιραζόταν με τον άντρας της, αυτό είπε και στο αξιότιμο δικαστήριο αλλά του κάκου. Ένας είχε βουλκανιζατέρ, σε ένα σαββατοκύριακο του έκλεψαν όλα τα λάστιχα που είχε νέας παραλαβής, τις ζάντες, τα μηχανήματα που είχε. ‘Ότι δεν μπορούσαν να το ξηλώσουν το διέλυσαν παίρνοντας τα εξαρτήματα. Οι περίοικοι ειδοποίησαν τις αρχές αλλά η αστυνομία  δεν ήρθε γιατί δεν υπήρχε περιπολικό, ή για οποιονδήποτε άλλο λόγο. Δεν μπόρεσε να ξανανοίξει την επιχείρηση, ούτε να δημιουργήσει άλλη και τα χρέη των κυνηγάνε από τότε. Ένας βιοτέχνης έπεσε θύμα απατεώνων και κουβαλούσε ένα μάτσο επιταγές που του είχαν δώσει για να του πάρουν το εμπόρευμα. Τελικά έμεινε με τις επιταγές και χωρίς λεφτά. Τι ποινές φυλακίσεως εισέπραξαν δεν ξέρω, διότι δεν άντεξα και έφυγα στην διακοπή.