Τρεις πολυ καλοι φιλοι
ένας Ιταλός , ένας Γερμανός κι ένας Πόντιος δουλεύουν σε μία οικοδομή .
Μόλις χτυπάει το καμπανάκι για κολατσιό βγάζουν ο καθένας το τάπερ του για να
φάνε .
Ο Γερμανός λοιπόν βλέποντας το φαγητό που του έχει φτιάξει η
γυναίκα του λέει : "βρε την ατυχία μου, πάλι λουκάνικο Φρανκφούρτης θα
φάω; Αν κι αύριο έχω το ίδιο φαγητό θα πέσω από την οικοδομή να σκοτωθώ" !
Ανοίγει και ο Ιταλός το
τάπερ του , βλέπει το σπαγγέτι που
του έφτιαξε η γυναίκα του και λέει : "βρε την ατυχία μου, πάλι σπαγγέτι θα φάω σήμερα; Αν αύριο έχω το
ίδιο κολατσιό θα πέσω κι εγώ από την οικοδομή".
Ανοίγει κι ο Πόντιος και βλέπει κι αυτός το κολατσιό του και
λέει : "βρε την ατυχία μου, πάλι
σάντουιτς θα φάω σήμερα; αν αύριο είναι το ίδιο κολατσιό θα πέσω κι εγώ από την
οικοδομή !
Την άλλη μέρα δυστυχώς το κολατσιό όλων ήταν το ίδιο οπότε
οι τρεις ορκισμένοι φίλοι ένας - ένας με τη σειρά του έπεσαν από την οικοδομή
και σκοτώθηκαν. Στην κηδεία η χήρα του Γερμανού οδυρόμενη φώναζε: " Αχ
αντρούλη μου γιατί δεν μου το έλεγες ότι ήθελες άλλο φαγητό να σου
φτιάξω;" .
Η γυναίκα του Ιταλού κι αυτή κλαίγοντας φώναζε: " Αχ
αντρούλη μου γιατί δεν μου είπες πως είχες βαρεθεί το σπαγγέτι να σου φτιάξω
κάτι άλλο;" Και η γυναίκα του Πόντιου: " Αχ Γιωρίκα μου γιατί; Αντρούλη μου γιατί;
γιατί; γιατί; αφού μόνος σου το έφτιαχνες!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ρίξε και εσύ μια αλήθεια ή ένα ψέμα ή κι ακόμα άλλη μιά αοριστία..