Ομογένεια ΗΠΑ, ''παρελάσεις-καρνάβαλοι'': Είμαστε μόνο γιά τα πανηγύρια;

Αρχές της δεκαετίας '70, περίοδο δικτατορίας στην Ελλάδα, δύο κορυφαίοι της Ομογένειας στη Νέα Υόρκη, ο Μπάμπης Μαλαφούρης και ο Θεοδόσης 'Αθας, αποκαλούσαν την παρέλαση στην 5η Λεωφόρο στο Μανχάτταν, ''καρνάβαλο''. Σατιρίζοντας τον ''καρνάβαλο'' και την συμμετοχή ευζώνων από την Ελλάδα, έγραφαν στην ''Ομογένεια'': ''Μπροστά πάνε οι παπάδες και από πίσω τους τσολιάδες''.

Πέρασαν 40 χρόνια από τότε. Η ''οργανωμένη Ομογένεια'', με κέντρο το ''γκέττο'' της Αστόρια, εξακολουθεί να κάνει

παρέλαση στο Μανχάτταν. Γιά να τιμήσει, υποτίθεται, την εθνική μας επέτειο της 25ης Μαρτίου.

Οι 'Ελληνες στις ΗΠΑ παραμένουμε από τις ελάχιστες εθνικές ομάδες που κάνουν παρελάσεις γιά εθνικές επετείους. Υπάρχουν και ορισμένες με ρίζες στην κεντρική Αμερική και στα νησιά της Καριβαϊκής (Τζαμαίηκα, Πόρτο Ρίκο). Φυσικά, παρελάσεις κάνουν gay-lesbians και Ιρλανδοί, αλλά γιά διαφορετικούς λόγους: Γιά να προβάλουν τα αιτήματά τους ή γιά να εορτάσουν τον 'Αγιο Πατρίκιο (Ιρλανδοί).

Oι υπέρμαχοι των παρελάσεων, ισχυρίζονται ότι με αυτές ''κρατάμε τα παιδιά μας κοντά στην Ελλάδα''. Με μία τελετή πεζοπορίας δηλαδή, μία φορά τον χρόνο, διάρκειας 2-3 ωρών, αναπτύσσεται το ''εθνικό φρόνημα'' των νέων Ελληνοαμερικανών.

Την ίδια ώρα οι άλλες εθνικές μειονότητες, φιάχνουν νηπιαγωγεία, επειδή πιστεύουν ότι τα παιδιά, ίσαμε την ηλικία των 6 χρονών, λαμβάνουν απόλυτα ότι τους δίνουν: Μόρφωση-διαπαιδαγώγηση στην γλώσσα των γονιών τους. 'Οσες εθνικές μειονότητες έχουν και δημοτικά σχολεία, ακόμα καλύτερα. Τα δικά μας δημοτικά, τα κλείνουμε την τελευταία δεκαετία. Δεν μας χρειάζονται. Προηγούνται οι καρνάβαλοι που αποκαλούμε ''παρελάσεις γιά την 25η Μαρτίου''.

Εμείς, των παρελάσεων και της ημιμάθειας, δεν δημιουργούμε νηπιαγωγεία ή δημοτικά σχολεία. Προτιμάμε να ''σέρνουμε'' τα παιδιά μας μία φορά τον χρόνο σε μιά παρέλαση 2-3 ωρών, ντύνοντάς τα ''τσολιάδες'' και ''αμαλίες''. 'Ετσι, πιστεύουμε, τους δίνουμε ''ελληνική εθνική παιδεία''. Ουσιαστικά όμως τα χρησιμοποιούμε γιά εμάς, γιά το θέαμά μας.

Εξυπακούεται ότι, οι παρελάσεις, δεν συνοδεύονται με ποιοτικές εκδηλώσεις, που να απευθύνονται στους Αμερικανούς συμπολίτες μας, γιά να τονίσουμε το νόημα-μήνυμα του αγώνα της επανάστασης του '21, που στήριξαν και με την φυσική τους παρουσία αγωνιστές, Αμερικανοί φιλέλληνες. Οι ''ικανότητές'' μας και η ημιμάθειά μας, αρχίζουν και τελειώνουν σε έναν πολυέξοδο καρνάβαλο.

Ενώ οι ''τιμημένοι'' διπλωμάτες μας αδυνατούν και δεν καταδέχονται, να πάνε στα βόρεια της Πολιτείας Νέας Υόρκης να πουν ένα ευχαριστώ στην πόλη ''Ελλάδα'' (Greece), που πήρε το όνομά της 1822, γιά να τιμήσει τον αγώνα των Ελλήνων.

Φυσικά, οι 7 παρελάσεις των Οργανώσεών μας ανά τις ΗΠΑ, στοιχίζουν 500-600.000 δολάρια, γιά 2-3 ώρες, μία φορά τον χρόνο. Και μετά τις παρελάσεις, κάνουμε επιδρομή σε ''φεστιβάλ'' ή εστιατόρια, να ενισχύσουμε το εθνικό μας φρόνημα με σουβλάκι, μουσακά, ιμάμ μπαϊλντί, μπακλαβά και λοιπά ''ατόφια ελληνικά'' εδέσματα.

Μπορεί, χρόνο με τον χρόνο, οι παρελάσεις να έχουν αισθητά μικρότερη συμμετοχή παρελαυνόντων και θεατών, αλλά εμείς επιμένουμε: Παρελαύνουμε, μας χειροκροτούν οι συγγενείς και φίλοι ή χειροκροτούμε τα παιδιά μας.

Στις παρελάσεις-πεζοπορίες μας, συμμετέχουν και...άρματα. Με μιά μικρή διαφορά: Αλλάζουν λίγο τα θέματα των στολισμένων αρμάτων, σε σχέση με αυτά σε καρνάβαλους. Στη Νέα Υόρκη υπάρχει και πρωτοτυπία: Κοντά στην ''εξέδρα των επισήμων'', όπου συνωστίζονται οι επίσημοι, διπλωμάτες, βουλευταράδες από Ελλάδα, προεδροπαράγοντες-ψώνια, με προεξάρχοντα τον Αρχιεπίσκοπο, στήνεται άλλη μία εξέδρα όπου -ταυτόχρονα με την παρέλαση- τραγουδά η κάθε 'Αννα Βίσσυ ή άλλοι αστέρες και χορεύουν, μαζί και τα σχετικά ''ώπα'', γιά τις ανάγκες τηλεοπτικού τοπικού σταθμού, που τον πληρώνουμε γιά να προβάλουμε την παρέλασή μας, νομίζοντας ότι οι Αμερικανοί κυριακάτικα, μεσημεριάτικα, δεν έχουν άλλη δουλειά παρά να βλέπουν στην τηλεόρασή τους (με επιλογή εκατοντάδων ''καναλιών'') την...παρέλαση-πεζοπορία των...γκρηκς.

Κι εμείς στον ''κόσμο'' μας. Ο ''ομφαλός της γής''... Αγνοώντας το αυτονόητο: Νηπιαγωγεία και δημοτικά σχολεία ΕΛΛΗΝΙΚΑ χρειαζόμαστε γιά να κρατήσουμε παιδιά και εγγόνια κοντά στην Ελλάδα. 'Οχι καρναβάλους, που αποκαλούμε ''παρελάσεις γιά την εθνική μας επέτειο''. Ακόμα και σήμερα, οι ''απόγονοι'' σοφών και ηρώων, παραμένουμε κομπλεξικοί ''φιγουρατζήδες'' και ημιμαθείς στα ''γκέττο'' μας, με αποτέλεσμα, οι Αμερικανοί, να μας έχουν ταυτίσει με...φαγητά και πανηγύρια.                                      (H ''Πρωϊνή)