Σεραφείμ Κοτρώτσος: Όποιος ουρεί στη θάλασσα βρίσκει τον Μπαλτάκο στο…αλάτι του

Όποιος ουρεί στη θάλασσα το βρίσκει στο αλάτι. Ο Αντώνης Σαμαράς θα έπρεπε να είχε λάβει σοβαρά υπόψη του αυτή τη σοφή ρήση όταν η κυβερνητική προπαγάνδα αξιοποιούσε δηλώσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ για να ταυτίσει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης με την τρομοκρατία ή με τη συμμορία της δραχμής.

Όταν ο κάθε Διαμαντόπουλος που καμία ισχύ δεν έχει στην κομματική ιεραρχία του ΣΥΡΙΖΑ μιλούσε για

«γουναράδικα», ή κάποιοι της ομάδας Λαφαζάνη δεν απέκλειαν το ενδεχόμενο να βρεθεί αντιμέτωπη η χώρα με μία έξοδο από την ευρωζώνη, οι παρερμηνείες έδιναν κι έπαιρναν και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Σίμος Κεδίκογλου ή η εκπρόσωπος της ΝΔ Άννα Μισέλ Ασημακοπούλου εγκαλούσαν την αξιωματική αντιπολίτευση εν συνόλω.

Το «καταδικάζετε τη βία απ΄ όπου κι αν προέρχεται;» είχε γίνει το ερώτημα- tableau vivant μιας πληκτικής αντιπαράθεσης και το «επιχείρημα» της ταύτισης του ΣΥΡΙΖΑ με εκείνους που αντιστρατεύονται τους δημοκρατικούς θεσμούς.

Τώρα, δεν είναι κάποιος Διαμαντόπουλος. Είναι ο ίδιος ο γενικός γραμματέας της κυβέρνησης και επί 30αετία επιστήθιος φίλος του Αντώνη Σαμαρά. Είναι ο εξ απορρήτων του πρωθυπουργού, ο άνθρωπος που έχει την carte blanche να υλοποιεί στρατηγικές «απεγκλωβισμού ψηφοφόρων της Χρυσής Αυγής» με στόχο τον επαναπατρισμό στη Ν.Δ.

Ο Σαμαράς βρίσκει, λοιπόν, Μπαλτάκο στο αλάτι του. Μια αντίστοιχη προπαγάνδα θα μπορούσε να ισχυριστεί πως η ΝΔ επί των ημερών του είναι ακροδεξιό κόμμα αφού είχε στο νούμερο δύο της επετηρίδας του έναν συνομιλητή υποδίκων και έναν άνθρωπο που δεν επιθυμούσε τη δίωξη της εγκληματικής οργάνωσης -μένει να αποδειχθεί εάν υπάρχουν και τα υπονοούμενα αδικήματα της παρέμβασης στη Δικαιοσύνη.

Δεν είμαι απ΄ αυτούς που θα ισχυριστούν ότι η ΝΔ είναι ακροδεξιό κόμμα. Άλλη είναι η ιστορική διαδρομή της. Θα έπρεπε, όμως, να είναι άλλο και το «παρόν» της. Δυστυχώς, για τον πρωθυπουργό, η υπόθεση Μπαλτάκου δεν σταματα εδώ. Έχει «ουρές». Και όλα δείχνουν ότι η Χρυσή Αυγή επιχειρεί να επιβάλλει μία πολιτική ατζέντα αποκαλύψεων με νέα βίντεο και νέες υποκλαπείσες συνομιλίες.

Οφείλει, λοιπόν, κάτι να κάνει. Η επικοινωνιακή ομοβροντία μέσα από δημοσιογραφικές φωνές που αναπαράγουν την αφελή «γραμμή» του «δεν ήξερε τίποτε ο Σαμαράς» ή «ο Μπαλτάκος αυτονομήθηκε» δεν συμβάλλουν προς την κατεύθυνση αυτή. Είπαμε, «όποιος ουρεί στη θάλασσα το βρίσκει στο αλάτι». Και τώρα, τι κάνεις; Αλλάζεις θάλασσα ή σταματάς να τρως αλάτι;www.anatropinews.gr