Ολοκαύτωμα από τους τζιχαντιστές

Ηταν Μάρτιος του 2003 όταν οι Αμερικανοί εισέβαλαν στρατιωτικά στο Ιράκ για να καταστρέψουν τα «όπλα μαζικής καταστροφής» που είχε στην κατοχή του ο Σαντάμ. Τα εν λόγω όπλα τελικώς «δεν υπήρξαν ποτέ».
Εντεκα χρόνια μετά ωστόσο, η «μαζική καταστροφή» χτυπάει την πόρτα του Ιράκ με τη μορφή μιας νέας και εκτεταμένης ισλαμικής απειλής που φαντάζει περισσότερο ανηλεής από τον Σαντάμ αλλά και από την Αλ Κάιντα. Μαζικές εκτελέσεις, μαζικοί τάφοι, σταυρώσεις και αποκεφαλισμοί με
θύματα ακόμη και παιδιά και γυναίκες. Οι τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους (IS) δεν έχουν ούτε ιερό ούτε όσιο, στην προσπάθειά τους να δημιουργήσουν το δικό τους χαλιφάτο στην περιοχή Ιράκ-Συρίας, ενώ από τη μανία τους δεν γλιτώνει κανένας αλλόθρησκος.


Χαρακτηριστικά, σοκάρει η είδηση πως αυτοί σκότωσαν τουλάχιστον 500 μέλη της θρησκευτικής μειονότητας των γεζίντι, μεταξύ τους και πολλά γυναικόπαιδα, με τις μαρτυρίες μάλιστα να μιλούν ακόμη και για ανθρώπους που θάβονται ζωντανοί μέσα σε μαζικούς τάφους εντός και γύρω από την πόλη Σιντζάρ στο βόρειο Ιράκ.

Ο Ιρακινός υπουργός ανθρωπίνων δικαιωμάτων, Μοχάμεντ Σία αλ Σουντάνι, μετέφερε με δηλώσεις του στο πρακτορείο Reuters τις σκηνές φρίκης επικαλούμενος μάλιστα αυτόπτες μάρτυρες που κατάφεραν να βγουν ζωντανοί από τις σκηνές θηριωδίας και να ξεφύγουν.

300 γυναίκες σκλάβες
Ο Ιρακινός υπουργός υποστηρίζει επίσης πως περίπου 300 γυναίκες απήχθησαν από τους τζιχαντιστές ως σκλάβες και εκφράζει τον φόβο πως οι εξτρεμιστές ίσως επιχειρήσουν να τις πουλήσουν εκτός των συνόρων.Αλλωστε οι μαχητές του Ισλαμικού Κράτους έτσι λέγεται πως χρηματοδοτούν τις επιχειρήσεις τους: με χρήματα από απαγωγές, κλοπές, εκβιασμούς, λαθρεμπόριο καυσίμων κ.ά., ενώ σε πόλεις και χωριά στο δυτικό και βόρειο Ιράκ οι απαγωγές και οι εκτελέσεις αποτελούν εδώ και μήνες καθημερινό φαινόμενο. Οι σκηνές από το Ιράκ δεν μπορούν φυσικά παρά να σοκάρουν ακόμη και τους πλέον ψύχραιμους.

«Εκατοντάδες χιλιάδες άμαχοι, κυρίως μειονοτικοί, εγκαταλείπουν τις εμπόλεμες ζώνες λόγω των διωγμών και των παραβιάσεων θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αυτές οι ενέργειες θα μπορούσαν να θεωρηθούν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας», καταγγέλλει από την πλευρά της η Ευρωπαϊκή Ενωση δια στόματος της Κάθριν Αστον. Χαρακτηριστική υπήρξε και η παρέμβαση του πάπα Φραγκίσκου, ο οποίος αφιέρωσε μεγάλο μέρος του κυριακάτικου κηρύγματός του στην κατάσταση στο Ιράκ. «Είμαστε εμβρόντητοι από τις ειδήσεις που έρχονται από το Ιράκ. Χιλιάδες άνθρωποι, μεταξύ τους πολλοί Χριστιανοί, απομακρύνθηκαν βίαια από τα σπίτια τους, παιδιά πεθαίνουν από πείνα και δίψα, γυναίκες πέφτουν θύματα απαγωγής, άνθρωποι σφαγιάζονται, βία κάθε είδους, καταστροφή παντού... Ολα αυτά προσβάλλουν βαθιά τον Θεό και την ανθρωπότητα», τόνισε ο πάπας προτού καλέσει το συγκεντρωμένο πλήθος στην πλατεία του Αγίου Πέτρου να τηρήσει ενός λεπτού σιγή στη μνήμη των θυμάτων.

Την ίδια ώρα ωστόσο, πίσω στο Ιράκ, η κόλαση συνεχιζόταν με όσους μάλιστα ξεφεύγουν από τις σφαίρες των τζιχαντιστών να βρίσκονται αποκλεισμένοι σε δύσβατες περιοχές (για παράδειγμα στο όρος Σιντζάρ) χωρίς φυσικούς πόρους, και αντιμέτωποι με το φάσμα της λιμοκτονίας.Σε αυτό το πλαίσιο, προκειμένου ακριβώς να δώσουν πνοή ζωής στους πληθυσμούς που αντιμετωπίζουν πια πρόβλημα επιβίωσης, οι Βρετανοί, οι Γάλλοι και οι Αμερικανοί πραγματοποίησαν χθες ρίψεις ανθρωπιστικής βοήθειας (τροφίμων, σκηνών, λαμπτήρων κ.ά.).

Μπλουζάκι η κτηνωδία στην «κοσμική» Τουρκία
Και ενώ οι τζιχαντιστές της οργάνωσης «Ισλαμικό Κράτος» (μέχρι πρότινος γνωστής ως «Ισλαμικό Κράτος σε Ιράκ και Συρία») σκορπούν τη φρίκη σε Ιράκ και Συρία πρωταγωνιστώντας σε σκηνές βγαλμένες από τον Μεσαίωνα, πίσω στην «κοσμική» Τουρκία υπάρχουν κάποιοι που... κάνουν τη θηριωδία μπλουζάκι και την πωλούν. Χαρακτηριστική η περίπτωση ενός καταστήματος με ρούχα και «είδη δώρου» στο προάστιο Μπαγκτσιλάρ της Κων/πολης το οποίο πουλάει μπλουζάκια, κορδέλες για το κεφάλι, παντελόνια κ.ά. με το σήμα των εξτρεμιστών του ISIS («Ισλαμικό Κράτος σε Ιράκ και Συρία»). Ο μαγαζάτορας δεν διστάζει μάλιστα να τοποθετεί τα εν λόγω προϊόντα ακόμη και στη βιτρίνα στην προσπάθειά του να προσελκύσει πελατεία επίδοξων τζιχαντιστών. «Δεν είμαι μέλος του ISIS. Απλώς ανταποκρίνομαι σε μια ανάγκη της αγοράς πουλώντας ισλαμικό ρουχισμό», δηλώνει σε δημοσιογράφους από τη Δύση ο ιδιοκτήτης του καταστήματος το οποίο ονομάζεται «Islami Giyim».Ομπάμα: Το πρόβλημα δεν θα λυθεί άμεσα

Βλέποντας την κατάσταση εντός του Ιράκ να λαμβάνει πλέον χαρακτηριστικά γενοκτονίας, ο Μπαράκ Ομπάμα αναγκάστηκε να κάνει αυτό που αρνιόταν πεισματικά επί σειρά μηνών: δηλαδή να επιστρέψει στρατιωτικά στο μέτωπο από το οποίο είχε αποχωρήσει πανηγυρικά τον Δεκέμβριο του 2011.

Ετσι, ο Ομπάμα έγινε ο τέταρτος κατά σειρά Αμερικανός πρόεδρος που στέλνει βομβαρδιστικά στο Ιράκ. Ωστόσο, το ανησυχητικό στην παρούσα φάση είναι πως «δεν υπάρχουν σημάδια πως αυτή η τελευταία στρατιωτική επέμβαση θα καταφέρει να βάλει τέλος στις μακροχρόνιες εσωτερικές έριδες στο Ιράκ», όπως σημειώνουν οι Financial Times. Και ο ίδιος άλλωστε ο Ομπάμα αναγνωρίζει πως «θα χρειαστούν πολλά περισσότερα από τους αμερικανικούς βομβαρδισμούς προκειμένου να επανέλθει η σταθερότητα». Το μόνο σίγουρο είναι πως πλέον ανοίγει ένας νέος κύκλος αμερικανικής εμπλοκής στην περιοχή.

Πιέσεις
Ο Αμερικανός πρόεδρος αναγνώρισε πως οι στρατιωτικές επιχειρήσεις «θα πάρουν χρόνο» («το πρόβλημα δεν πρόκειται να λυθεί μέσα στις επόμενες εβδομάδες», είπε χαρακτηριστικά) ενώ την ίδια ώρα, οι Ρεπουμπλικάνοι πίσω στην Ουάσιγκτον τον πιέζουν να δώσει το πράσινο φως για ακόμη πιο επιθετικές στρατιωτικές κινήσεις εκ μέρους των ΗΠΑ (επί της ουσίας, του ζητούν να βάλει στο τραπέζι το ενδεχόμενο αποστολής χερσαίων δυνάμεων).

Οι βομβαρδισμοί των Αμερικανών εναντίον θέσεων των τζιχαντιστών στο βόρειο Ιράκ συνεχίστηκαν χθες για τρίτη ημέρα. Οι στόχοι σαφείς: να απεγκλωβιστούν-προστατευθούν οι μειονοτικοί πληθυσμοί του βόρειου Ιράκ από την αγριότητα των φανατικών, και να αναγκαστούν να απομακρυνθούν οι τζιχαντιστές μακριά από το Αρμπίλ, την πρωτεύουσα του Ιρακινού Κουρδιστάν, όπου έχουν την έδρα τους το αμερικανικό προξενείο, το κέντρο κοινής στρατιωτικής διοίκησης ΗΠΑ-Ιράκ καθώς και πετρελαϊκές εταιρείες της Δύσης. Μάλιστα, οι κουρδικές δυνάμεις κατάφεραν με την αεροπορική κάλυψη των Αμερικανών να ανακτήσουν χθες και τον έλεγχο δύο πόλεων στο βόρειο Ιράκ. Ωστόσο, αξιωματούχοι των Κούρδων έσπευσαν να ξεκαθαρίσουν, με δηλώσεις τους στο Reuters, πως «δεν υπάρχει χρονοδιάγραμμα» και πως θα χρειαστεί χρόνος για να αντιστραφεί το κλίμα στο έδαφος.

Το ίδιο είχε άλλωστε τονίσει και ο πρόεδρος Ομπάμα το Σάββατο κατά το διάγγελμά του από το Λευκό Οίκο. Για τους Αμερικανούς, η μόνη ουσιαστική λύση στο πρόβλημα του Ιράκ μπορεί να είναι πολιτική και πρέπει να έρθει με πρωτοβουλία των ιδίων των Ιρακινών (σουνιτών, σιιτιών και Κούρδων).

«Αυτό που κάνουμε σήμερα (σ.σ. με τις αεροπορικές επιδρομές) είναι να εξασφαλίζουμε ένα περιθώριο στους Ιρακινούς προκειμένου να κατορθώσουν να σχηματίσουν κυβέρνηση», ήταν η χαρακτηριστική δήλωση του Ομπάμα σύμφωνα με τον οποίο «το σημαντικότερο χρονοδιάγραμμα για μένα είναι αυτό που θα επιτρέψει στην ιρακινή κυβέρνηση να ολοκληρώσει τη συγκρότησή της, διότι χωρίς κυβέρνηση, είναι πολύ δύσκολο για τους Ιρακινούς να αντιμετωπίσουν το Ισλαμικό Κράτος».

Την ίδια άποψη έχουν και οι υπόλοιποι Δυτικοί που επίσης πιέζουν προς μια τέτοια κατεύθυνση. Την ανάγκη σχηματισμού μιας κυβέρνησης εθνικής ενότητας ευρείας συμμετοχής εξέφρασε άλλωστε και ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών Λοράν Φαμπιούς που επισκέφθηκε χθες τη Βαγδάτη και το Αρμπίλ. Στην πράξη ωστόσο, τα πράγματα δεν είναι απλά. Κάθε άλλο μάλιστα. Το πολιτικό κατεστημένο στη Βαγδάτη παραμένει βαθιά διχασμένο. Είναι μάλιστα τέτοια η καχυποψία και η εχθρότητα μεταξύ των τριών βασικών στρατοπέδων (σουνίτες, σιίτες, Κούρδοι) που ακόμη και η επέλαση των τζιχαντιστών δεν έχει καταφέρει να φέρει την ενότητα.

Ανησυχία
Να σημειωθεί επίσης πως πολλοί στο εξωτερικό (μεταξύ αυτών και οι ΗΠΑ) φοβούνται το ενδεχόμενο της δημιουργίας ενός ανεξάρτητου Κουρδιστάν στο βόρειο Ιράκ. Γι' αυτό και δεν έδειχναν τόσο καιρό την προθυμία να στηρίξουν τους Κούρδους στρατιωτικά.

Οι τελευταίες βουλευτικές εκλογές πραγματοποιήθηκαν στο Ιράκ τον περασμένο Απρίλιο. Μέχρι σήμερα, ωστόσο, οι πολιτικές δυνάμεις δεν έχουν καταφέρει να προχωρήσουν στον σχηματισμό μιας κυβέρνησης εθνικής ενότητας και συνεργασίας. Την κεντρική ευθύνη για την αποτυχία φέρει ο άλλοτε εκλεκτός των Αμερικανών, σιίτης πρωθυπουργός Νούρι αλ Μαλίκι.