οι στρατιώτες. Εκείνοι πειθαρχούν για να πετύχουν ένα στόχο. Ο λόγος του αρχηγού τους είναι και η μόνη πειθαρχία που χρειάζονται. Μπορούν οι βουλευτές μίας κυβέρνησης να είναι πειθαρχημένοι όπως οι στρατιώτες; Προφανώς και όχι γιατί δεν είναι στρατιώτες. Είναι αντιπρόσωποι του λαού. Πρέπει να έχουν κρίση, πρέπει να έχουν γνώμη γιατί η κρίση και η γνώμη τους είναι και του λαού. Δεν μπορούμε σε μία δημοκρατία να μιλάμε για κομματική πειθαρχία. Μέσα στο κοινοβούλιο ο καθένας και η καθεμία έχουν την υποχρέωση να εκφράζουν τους ψηφοφόρους τους όχι τον κομματικό αρχηγό που καμιά φορά είναι υποδεέστερος. Και ναι φυσικά ο αρχηγός σαν άλλος στρατηγός μπορεί να ξέρει καλύτερα όμως δεν είναι το κοινοβούλιο ούτε οι βουλευτές μέσα έκφρασης μίας χούντας. Ο αρχηγός πρέπει να θυμάται είναι πρώτος μεταξύ ίσων. Ο δεσποτισμός που επιβάλλει το κονκλάβιο του ΣΥΡΙΖΑ δεν ταιριάζει. Το δόγμα της τυφλής υπακοής και της αδιάκριτης υποταγής σε οποιαδήποτε ανθρώπινη εξουσία -είτε πολιτική είτε εκκλησιαστική- είναι το δόγμα του δεσποτισμού και δεν έχει θέση ανάμεσα σε δημοκράτες και χριστιανούς.
Mα στο σημερινό σύστημα γίνεται κάποιος βουλευτής , αφού πρώτα μπεί στην λίστα ενός κόμματος την οποία βέβαια φτιάχνει ο αρχηγός και το στενό του περιβάλλον και μετά έχει λόγο ο λαός , άν δεν του επιβάλουν την εκλογή με λίστα . Γιά να γίνει πιό αντιπροσωπευτικό το σύστημα μας θα έπρεπε να καθιερωθεί συνταγματικά η μικρή μονοεδρική εκλογική περιφέρεια με εννιαία λίστα υποψηφίων . Κάτι παρόμοιο ίσχυσε από το 1864 έως το 1912 .
ΑπάντησηΔιαγραφή