Τρεις χώρες στα Βαλκάνια χωρίς κυβέρνηση, περίεργα πράγματα λέω εγώ.

Πρώτη και καλύτερη η Ελλάδα που σε διάστημα ούτε 9 μηνών καλεί για Τρίτη φορά τους Έλληνες στις κάλπες. Διασπάσεις, συνενώσεις, γενικά ένας χαμός. Το πιο αξιοπρόσεχτο είναι ότι πριν ρίξει την κυβέρνηση ο Αλέξης άλλαξε και την ηγεσία του στρατού. Χμχμχμχμχ θα δούμε τι έχει να γίνει.
Δεύτερη χώρα η Τουρκία όπου την Τρίτη ο Νταβούτογλου δεν κατάφερε να κάνει κυβέρνηση και πάνε και αυτοί σε εκλογές. Τον Νοέμβρη όμως μην πέσουν όλες οι προεκλογικές περίοδοι ταυτόχρονα.
Τρίτη χώρα που συνήθως την θυμόμαστε μόνο για τον Μέγα Αλέξανδρο, τα Σκόπια και αυτά ακυβέρνητα εδώ και κάτι μήνες, ψάχνονται για να κάνουν κυβέρνηση.
Αυτό που παραξενεύει είναι ότι

οι χώρες αυτές βρέθηκαν ακυβέρνητες στις πιο δύσκολες στιγμές της τελευταίας 15ετίας.
Εμείς αντιμετωπίζουμε βαθιά βαθιά οικονομική κρίση μαζί με ανθρωπιστική και προσφυγική. Η Τουρκία βρίσκεται σε διάλυση αφού οι Κούρδοι είναι πολύ κοντά στο να αυτονομηθούν παίρνοντας μαζί και όλα τα πετρέλαια. Ενώ από την άλλη έχουν να βάλουν πλάτη να κρατήσουν έξω από τον δυτικό κόσμο τον ISIS.
Τέλος τα Σκόπια αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα όχι μόνο οικονομικά αλλά και θέματα εθνικής ταυτότητας. Ενώ την ίδια αναγκάζονται να πετούν δακρυγόνα στους μετανάστες που θέλουν να περάσουν από την χώρα τους γιατί δεν έχουν ούτε τους δικούς τους να ταΐσουν. Και εν αντιθέσει με την Ελλάδα τα Σκόπια είναι σοβαρό κράτος.

Μία σκέψη Μωραΐτικη.
Αυτό που διαφαίνεται είναι ότι η κατάσταση όχι μυρίζει μπαρούτι, αλλά, πόλεμο. Εφόσον η Τουρκία θα χάσει τόσα εδάφη θα πρέπει κάτι να αναπληρώσει οπότε θα πάρει τα «άχρηστα» πλέον σε εμάς νησιά που είναι φορτωμένα με χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες. Και πως θα δικαιολογηθεί η Ελλάδα για το ότι άφησε τα νησιά απροστάτευτα; Ένας πόλεμος στα βόρεια της χώρας νομίζω ότι είναι ότι πρέπει. Σώσαμε την Ελληνική χερσόνησο από τους Σλάβους αλλά δεν καταφέραμε να διασώσουμε τα απομακρυσμένα ελληνικά νησιά τι να κάναμε;Άσε που που ούτε αποδείξεις έκοβαν ούτε πλήρωναν τίποτε μόνον θέλανε. Πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικά μας θα ναι.