Το υπερθέαμα της «κάθαρσης»

Του Γιάννη Σιδέρη

Το υπερθέαμα της «κάθαρσης» αναμένεται να στηθεί αύριο στη Βουλή, κατά την προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση, σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών.

Υπερθέαμα, αφενός, γιατί η δημόσια ζωή της χώρας, η κοινωνική της ηθική, η οικονομική της

ευρωστία, η υγιής επιχειρηματικότητα, έχουν χτυπηθεί βάναυσα για δεκαετίες από την διαφθορά και τη διαπλοκή, ενώ την ίδια στιγμή πολιτικές εξελίξεις έχουν διαμορφωθεί μέσα από υπόγειες συναλλαγές, με πακτωλούς δισεκατομμυρίων σε μυστικούς θύλακες.

Διοχετεύτηκαν σε ανήθικα χέρια για ανήθικους σκοπούς - ιδιαίτερα όταν η χώρα μπήκε στην ΕΟΚ και οι κυβερνήσεις  απέκτησαν την τύχη του… Μίδα, μέχρι την ξαφνική κατάρρευση που απογύμνωσε τη χώρα. 

Υπερθέαμα, αφετέρου, γιατί η κυβέρνηση θα κληθεί να αποδείξει αν όντως επί ένα χρόνο τώρα, στάθηκε αμείλικτος κυνηγός της διαφθοράς, κέρβερος του δημοσίου χρήματος, ανελέητος τιμωρός κάθε επίορκου αξιωματούχου και κάθε διαπλεκόμενου επιχειρηματία.

Θα κληθεί να δείξει πως ήταν εν τοις πράγμασι σκληρή και δίκαια προς όλους, πως δεν διαχώρισε κάποιους, ίσως «τελειωμένους», προκειμένου να τους εκθέσει βορά στα τηλεοπτικά μανταλάκια, για να δικαιολογήσει, να ρίξει στάχτη στα μάτια και να  καλύψει ίσως δικές της κολεγιές, με όσους κατήγγειλε με πύρινους λόγους  στο παρελθόν. 

Πόσοι πήγαν φυλακή;

Από την  άλλη η αντιπολίτευση,  παρόλο που θα βρεθεί σε αμυντικό ρόλο εξαιτίας των αμαρτιών που… κληρονομικώ δικαίω, κουβαλά (συλλογικά), αφού το πάρτι της διαπλοκής έγινε κυρίως επί των κυβερνητικών ημερών της, έχει δικαίωμα και υποχρέωση να αναδείξει εμπράκτως την αβελτηρία του ενός χρόνου ΣΥΡΙΖΑ στο θέμα διαπλοκή, αν υπάρχει αβελτηρία.

Το «δεν δικαιούσθε δια να ομιλείτε» του μακαρίτη, ήταν γραφικότητα μιας στιγμής που δεν έχει διαχρονική ισχύ. 

Η κυβέρνηση ένα χρόνο τώρα δεν έχει σημειώσει κάποια τρανταχτή επιτυχία στο πρόβλημα διαφθορά και διαπλοκή. Επιδίδεται στους συνήθεις φανφαρόνικους λόγους επί τους θέματος, επαίρεται για το ηθικό πλεονέκτημα που λέει ότι έχει και που μόνη της απονέμει εις εαυτόν - αν και ο λαός έχει αρχίσει να της το αποσύρει, όπως κατέδειξε τελευταία δημοσκόπηση.  Ενίοτε ες άγραν εντυπώσεων, φυλακίζει για κάνα απόγευμα επιχειρηματίες τους οποίους κατήγγειλε δριμέως επί χρόνια, τους απειλούσε με «proxy war», αλλά συνεχίζει να τους δίνει έργα.

Μπορεί και νομίμως, η στήλη δεν προδικάζει, αλλά και πόσοι άλλοι καταγγελλόμενοι ενδέχεται να πήραν νομίμως έργα, αλλά καταγγέλθηκαν αγρίως;  

Πόσα οικονομικά εγκλήματα, πόση φοροδιαφυγή, πόση διαπλοκή ανακαλύφθηκε και αποκαλύφθηκε αυτό τον τελευταίο χρόνο με όλες αυτές τις λίστες που πετούσαν στα πρωτοσέλιδα, τα ράδια , τα τηλεπαράθυρα , τα sites, και λέρωναν ανθρώπους; Πόσοι μπήκαν φυλακή από τη λίστα Λακαγκάρντ, τη λίστα Μπόργιανς, και άλλα εξωτικά ονόματα λιστών που κυκλοφορούσαν;

Και ποιος από κυβέρνηση και αντιπολίτευση θα τολμήσει να μιλήσει με ονόματα -τεκμηριωμένα όμως- πέραν ίσως του ονόματος ενός, που έτσι κι αλλιώς το όνομα έχει καεί ενώπιον μιας γάτας των Ιμαλάϊων;

Οι πολίτες έχουν διαχρονικά την υποψία ότι οι πολικοί χρηματίζονται, συνεργάτες τους είναι διεφθαρμένοι,  κομματικά στελέχη γίνονταν διαμεσολαβητές για οικειοποίηση χρημάτων εκ μέρους του κόμματος ή της τσέπης τους. Αυτό δεν χρειάζεται να το καταγγείλει στην Βουλή ουδείς. Δεν θα προσφέρει τίποτα αφού αποτελεί ούτως ή άλλως, κοινή πεποίθηση.

Οι Ιαβέρηδες της ηθικής, όσοι θέλουν να αποβούν τέτοιοι, θα πρέπει να μιλήσουν με κιτάπια και ονόματα. Μπορούν;

Αλλιώς η συζήτηση θα είναι μια ακόμη οργίλη έκθεση ιδεών της ελληνικής κοινοβουλευτικής ιδιοσυστασίας.  

ΠΗΓΗ