Ξαναζούμε την ́Αλωση του 1204

Γράφει η Μαρία Ν. Ταστσόγλου

Σε όλα τα ιστορικά βιβλία αναφέρεται ότι η Άλωση της Πόλης το έτος 1204 από τους Δυτικούς ήταν κατά πολύ  χειρότερη  από  την  Άλωση  του  1453  από  τον Μωάμεθ Β ́. Και αυτό, επειδή οι Δυτικοί δεν σεβάστηκαν  τίποτα,  μα  τίποτα,  καθώς  εισέβαλλαν  στη  Βασιλεύουσα,  και  κοιτούσαν  μόνο  να  λεηλατήσουν,  να

αρπάξουν, να συλήσουν, να καταστρέψουν, να ληστέψουν, να κάψουν, να χλευάσουν, να ποδοπατήσουν ιερά και όσια και να αφήσουν πίσω τους μια γυμνή, ερειπωμένη και καταματωμένη γη,που κάθε άλλο παρά την άλλοτε ένδοξη και πλούσια πόλη θύμιζε. Και όλα αυτά έγιναν για το παιχνίδι της εξουσίας, αλλά και γιατί οι Δυτικοί εποφθαλμιούσαν την αίγλη της Κωνσταντινούπολης!

Ο  Αλέξιος  Δ ́Άγγελος,   γιος του Ισαακίου Β ́ Αγγέλου και νόμιμος διάδοχος του θρόνου, για να ανατρέψει τον θείο του Αλέξιο Γ ́Άγγελο  που  έκλεψε  τον  θρόνο του αδελφού του Ισαακίου, ζήτησε  βοήθεια  από  τους  Γερμανούςαρχικά  και  κατόπιν  από  τους Βενετούς,  για  να  πάρει  πίσω  τον θρόνο που του ανήκε. Προς τούτου υποσχέθηκε να δώσει υπέρογκα χρηματικά ποσά, να υποστηρίξει  την  ένωση  των  Εκκλησιών(δηλαδή να καθυποτάξει την Ανατολική  Εκκλησία  στον  Πάπα)  και να  ενισχύσει  την  Σταυροφορία.

Έτσι  η  Δ ́  Σταυροφορία  δεν  ξεκίνησε  για  την  απελευθέρωση  των Αγίων Τόπων από τους Μουσουλμάνους,  αλλά  οδηγήθηκε  στην Κωνσταντινούπολη  για  την  αποκατάσταση στον θρόνο του Ισαακίου  και  του  γιου  του  Αλεξίου  Δ ́Αγγέλου.

Ο Αλέξιος Δ ́ μη μπορώντας να καταβάλει  τα  χρήματα  που  υποσχέθηκε, γιατί βρήκε άδεια τα ταμεία,  επέβαλε  βαριά  φορολογία στους  πολίτες.  Έδωσε  πολλά  προνόμια στους Δυτικούς, με αποτέλεσμα  για  τα  επόμενα  χρόνια μέχρι την Άλωση του 1453 όλη η Βυζαντινή Αυτοκρατορία να χωριστεί σε μικρά κρατίδια  που κυβερνούσαν οι Δυτικοί.
 Η  Ιστορία,  λοιπόν,  επαναλαμβάνεται.  Η  αίγλη  του  ελληνικού χώρου  με  τη  θάλασσα,  το  κλίμα, τον ήλιο, το υπέδαφος, την πολιτιστική  κληρονομιά  (ίσως  το  καλύτερο  οικόπεδο  της  Ευρώπης), αποτελούν  μια  μόνιμη  πρόκληση για  τους  Δυτικούς.  Βάζουν  αυτοί τους όρους και τους κανόνες στο παιχνίδι της Εξουσίας, φτιάχνουν μαριονέττες και απαιτούν προνόμια  και  εκποιήσεις  της  ελληνικής γης  και  της  ελληνικής  περιουσίας.  Απαιτούν  “γην  και  ύδωρ”  και οι  μαριονέττες  τους,  αποδέχονται  την  παραίτηση  των  Ελλήνων από  κάθε  δικαίωμα  πάνω  στη  γη τους και στα αγαθά της.

Συγκρίνοντας το τότε με το τώρα τα δεινά είναι τα ίδια. Η βαριά φορολογία,  η  καθυπόταξη  της Ορθοδοξίας  στον...  πού  αυτή  τη φορά; και  οι  Έλληνες  αποκαμωμένοι   και   ανίσχυροι   για   κάθε είδους αντίσταση. Διαβάζοντας τι έγινε  τα  μετέπειτα  χρόνια  του 1204 θα ξέρουμε και τι θα συμβεί στην Ελλάδα τα μετέπειτα χρόνια του  2016.  Το  Τρίτο  Μνημόνιο  είναι  ο  “διάδρομος”  του  Τέταρτου Μνημονίου,  δηλαδή  της  Τέταρτης Σταυροφορίας, που θα φέρει τη  χώρα  στην  κατάσταση  της “Ξενοκρατίας”.

πηγη