Τρεις αγαπημένοι φίλοι ένας Ιταλός, ένας Γερμανός κι ένας Πόντιος δουλεύουν σε μία οικοδομή.
Μόλις χτυπάει το
καμπανάκι για κολατσιό
βγάζουν ο καθένας
το τάπερ τους για να φάνε.
Ο Γερμανός λοιπόν
βλέποντας το φαγητό
που του έχει
φτιάξει η γυναίκα του λέει:
-Όχι βρε! Πάλι
λουκάνικο Φρανκφούρτης θα
φάω; Αν κι
αύριο έχω το
ίδιο φαγητό θα
πέσω από την οικοδομή να σκοτωθώ!
Ανοίγει και ο Ιταλός το τάπερ του, βλέπει το σπαγγέτι που
του έφτιαξε η γυναίκα του και λέει:
-Αχ όχι πάλι! Σπαγγέτι θα φάω και σήμερα; Αν αύριο έχω το
ίδιο κολατσιό θα πέσω
κι εγώ από την
οικοδομή.
Ανοίγει κι ο
Πόντιος και βλέπει
κι αυτός το κολατσιό του και
λέει:
-Που να πάρει! Πάλι σάντουιτς θα φάω σήμερα;
αν αύριο είναι
το ίδιο κολατσιό θα πέσω κι εγώ
από την οικοδομή να σκοτωθώ!
Την άλλη μέρα
δυστυχώς το κολατσιό όλων ήταν το ίδιο οπότε οι τρεις ορκισμένοι
φίλοι ένας-ένας με
τη σειρά του
έπεσαν από την οικοδομή
και σκοτώθηκαν. Στην κηδεία η χήρα του Γερμανού οδυρόμενη φώναζε:
-“Aχ αντρούλη
μου γιατί δεν
μου το έλεγες ότι ήθελες άλλο
φαγητό να σου φτιάξω;”.
Η γυναίκα του Ιταλού κι αυτή κλαίγοντας φώναζε:-“Aχ αντρούλη
μου γιατί δεν
μου
είπες πως είχες βαρεθεί το σπαγγέτι να σου φτιάξω κάτι
άλλο;”
Και η γυναίκα του Πόντιου μαλλιοτραβιόταν με κλάμματα:
-“Aχ
Γιορίκα μου γιατί; αχ αντρούλη μου γιατί; γιατί; γιατί; αφού μόνος σου το
έφτιαχνες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ρίξε και εσύ μια αλήθεια ή ένα ψέμα ή κι ακόμα άλλη μιά αοριστία..