ΛΕΣ ΚΑΙ ΥΠΗΡΞΕ ΠΟΤΕ, ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ!

Πολλή φασαρία για το τίποτα. Στα κανάλια, που σβήνουν, ανακάλυψαν επιτέλους την Αμερική.

Την ανεργία, την ανασφάλεια, την καταστροφή, που βίωναν οι … κάμερες επί του ασφαλούς κατά τα χρόνια της κρίσης. Κουβέντα δεν έλεγαν για τις αυτοκτονίες. Οι ιατροί του ΙΚΑ, οι υπάλληλοι του ιδιωτικού τομέα αλλά και οι ελεύθεροι επαγγελματίες, κατασφαγιάσθηκαν. Οι περισσότερο τυχεροί, υπέστησαν ζημιά έως και πάνω από 60% καθίζησης στο εισόδημα τους. Απλά δεν

υπήρχαν για τα κανάλια, που όλα έδειχναν έναν άλλο τρόπο ζωής!

Τόλμη και γοητεία! Όσοι εκπρόσωποι φορέων, δεν ήσαν αρεστοί στο σύστημα της ολιγαρχίας, ήταν αδύνατο να εκφράσουν απόψεις στα ΜΜΕ. Κούφια λόγια 24 ώρες το 24ωρο, τούρκικα και μεξικάνικα σήριαλς και έργα μηδέν. Φρούδες ελπίδες κι ατέλειωτοι διάλογοι, πρωινάδικα, αποτριχώσεις μπικίνι στον αέρα και κοσμοκουτσομπολιό…. Φάτε μάτια ψάρια… Του κόσμου τα μαγειρέματα… Φτιάξτε μπακαλιάρο με σάλτσα σοκολάτα… Ξεχάστε τα καρτέλ και τις παράλογες τιμές σε ευρώ, στα σούπερ μάρκετς….

Ουδείς ελάλησε γλώσσα αληθείας και να μην αφανισθεί από προσώπου γης… Κατά τα άλλα, υπήρχε ελευθερία έκφρασης και ενημέρωση. Σαν έκλεισε η ΕΡΤ, ουδείς ασχολήθηκε.

Κι όχι μόνον. Επί σειράν ετών, συνετέλεσαν στην αποξήλωση παραδοσιακών αξιών κι ανεβοκατέβαζαν Κυβερνήσεις. Ελάχιστες έως ανύπαρκτες οι ιστορικές -πολιτιστικές εκπομπές.

Δημιουργία σαθρών προτύπων. Υποκριτική τακτική. Στοχοποίηση κοινωνικών ομάδων .

Φοροφυγάδες επαγγελματίες, ιατροί φακελάκηδες, απατεώνες πολιτικοί κατά το δοκούν, κηφήνες του Δημοσίου, απατεώνες ανάπηροι και δεν συμμαζεύεται. Μόνον τα ΜΜΕ ήσαν άμεμπτα. Μόνο οι μεγαλοδημαγωγοί δεν είχαν μαύρο χρήμα.

Υποκριτική ευαισθησία και κλαυθμός για τα άτομα με ειδικές ανάγκες αλλά, σε ποιο κανάλι είδατε ποτέ να προσλάβουν έστω έναν;

Είχαν όλοι οι πολίτες την ευκαιρία να ακουστούν, να προβληθούν στα κανάλια, κρατικά η μη;

Μήπως δεν αποτέλεσαν επί σειράν δεκαετιών προπύργιο συγκεκριμένης κομματοκρατίας και πλουτοκρατίας του τόπου;

Τι άλλαξε; Αντί να καταστεί ευκολότερη η εκπομπή και παροχή αδειών προς ενίσχυση της πολυφωνίας, χορηγήθηκαν λιγότερες άδειες ουσιαστικά και πάλι στην πλουτοκρατία του τόπου.

Όσο για τις οφειλές, τα δάνεια, που οφείλονται από κάποιους και αποτελούν δημόσιο χρήμα στις τσέπες της κάθε τηλεπερσόνας του δημοτικού, με μεγάλο στηθόδεσμο, γνωρίζετε ποιός θα πληρώσει όπως πάντα….

Εν τέλει, ευτυχώς, υπάρχει ακόμα η ιντερνετική τηλεόραση.

Μαρία Μπουκουβάλα

 πηγη