Έλληνας ο πρώτος στην λίστα με τους αιμοσταγείς τυράννους του 20ου και του 21ου αιώνα.

ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΚΟΙ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ ΘΑ ΓΡΑΦΟΥΝ.  
Ο Νέγρος γιατρός Φρανσουά Ντιβαλιέ,είχε υποσχεθεί κοινωνική δικαιοσύνη και πρόοδο. Οι προσδοκίες αυτές όμως διαψεύστηκαν. Ο Ντιβαλιέ εγκατέστησε ένα προσωποπαγές καθεστώς που στηρίχθηκε στη βία και
στη διαφθορά, με τη χρήση της παραστρατιωτικής
οργάνωσης «Το Τον Μακούτ». Επικαλούμενος τον κομμουνιστικό κίνδυνο, εξαπέλυσε διώξεις εναντίον των πολιτικών αντιπάλων του και μεθόδευσε εκλογές (1961) με ένα μόνο ψηφοδέλτιο, που εξασφάλισαν την επανεκλογή του για εξαετία. Επί των ημερών του, επιδεινώθηκαν οι σχέσεις της χώρας με τις ΗΠΑ και κυρίως με τη γειτονική Δομινικανή Δημοκρατία. Το 1965, ο από το 1964 ισόβιος Πρόεδρος Ντιβαλιέ, αναγκάστηκε να υποκύψει σε αμερικανικές πιέσεις και να αποκαταστήσει ομαλότερες σχέσεις με τη Δομινικανή Δημοκρατία. Ακολούθησαν αλλεπάλληλες απόπειρες ανατροπής του Ντιβαλιέ και καταγγέλθηκε διεθνώς η παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από το καθεστώς του. Ο «Πάπα- Ντοκ», όπως ονομαζόταν ο δικτάτορας, πέθανε στις 22 Απριλίου 1971 και τον διαδέχθηκε στην εξουσία ο «Μπεμπέ Ντοκ», Ζαν Κλοντ Ντιβαλιέ



Όταν ανέβηκε στην εξουσία ο Ιντι Αμίν Ντάντα. Οι δολοφονίες ήταν καθημερινό φαινόμενο. Οι φυλακές μετατράπηκαν σε κέντρα βασανιστηρίων. Οσοι κατάφεραν να βγουν ζωντανοί από τους τόπους εξόντωσης, αφηγούνταν τις φρικαλεότητες που είχαν ζήσει. Σε κάποια περίπτωση διατάχθηκαν μερικοί νεοφερμένοι στη φυλακή Μακίντι να καθαρίσουν ένα κελί. Με τρόμο ανακάλυψαν ότι στο έδαφος υπήρχε πάνω από ένα δάκτυλο αίμα και στους τοίχους υπήρχαν τα υπολείμματα προηγούμενων κρατουμένων. Ενας άλλος διηγήθηκε πώς είχαν υποχρεωθεί να αποτελειώσουν με σφυριές μια ομάδα ετοιμοθάνατων κρατουμένων. Το περίεργο είναι ότι η πλειονότητα των κρατουμένων δεν είχε ιδέα για ποιον λόγο βρέθηκε στη φυλακή. Μπορούσε να τους είχε καταγγείλει ένας ζηλόφθονος γείτονας ή μια φιλενάδα που την είχαν παρατήσει, με απίθανες κατηγορίες όπως η φιλοσιωνιστική στάση, αφού ο Αμίν είχε διακηρύξει αιώνιο μίσος στους εβραίους.  Στο μεταξύ ο Ιντι Αμίν είχε προσθέσει στο όνομά του τη λέξη «Νταντά», που στα σουαχίλι σημαίνει «μεγάλος πατέρας» ή «παππούς», για να υπογραμμίσει τον ρόλο του ως προστάτη του λαού του. Πολλές φορές ζητούσε να διοργανώνουν συναντήσεις με σπουδαστές και τους απευθυνόταν με ομιλίες στις οποίες τους ζητούσε να φυλάγονται από τις σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες: «Σας αγαπώ πολύ και δεν θέλω κάποιος από εσάς να πάθει βλεννόρροια». Σε άλλες περιπτώσεις έκανε διαλέξεις στους γιατρούς: «Πρέπει να είστε καθαροί και να πλένετε καλά τα χέρια σας όταν πηγαίνετε στο χειρουργείο». Οι επισκέψεις του στα χωριά της Ουγκάντας ήταν αληθινά παραληρήματα. Υποσχόταν στους αγρότες να τους χτίσει σχολεία, κέντρα υγείας ή αυτοκινητοδρόμους. Αν κάποιος τολμούσε- δειλά- να αναφέρει ότι δεν υπήρχαν χρήματα για την υλοποίηση αυτών των ενεργειών, ο δικτάτορας έδινε εντολή να τυπώσουν περισσότερα χαρτονομίσματα στο Εθνικό Τυπογραφείο. Ηταν πολλοί οι μύθοι που κυκλοφορούσαν σχετικά με το πρόσωπο του τυράννου. Λένε ότι απολάμβανε να μαστιγώνει τους εχθρούς του με μαστίγιο από δέρμα ιπποπόταμου ή να προτείνει σε έναν μελλοθάνατο να ικετέψει για την επιείκειά του, προκειμένου να αποφύγει την εκτέλεση. Οι καταδικασμένοι έκλαιγαν, βογκούσαν και σέρνονταν μπροστά στον Αμίν, όμως στο τέλος κατέληγαν στην αγχόνη. Του άρεσε να ταπεινώνει τους ανθρώπους. Κάποτε υποχρέωσε μισή ντουζίνα δυτικούς επιχειρηματίες να τον μεταφέρουν επάνω σε φορητό κάθισμα στη διάρκεια μιας γιορτής. Στη συνέχεια έδωσε τις φωτογραφίες στη δημοσιότητα, για να αποδείξει «την υποταγή των λευκών στον Ιντι Αμίν Νταντά».  Ο Αμίν κόμπαζε δημόσια για τον ανδρισμό του. Οποτε έβαζε στο μάτι μια γυναίκα, το πρώτο που έκανε ήταν να διατάξει να σκοτώσουν τον αρραβωνιαστικό ή τον σύζυγό της, ώστε στη συνέχεια να ξεκινήσει την ερωτοτροπία που μπορούσε να καταλήξει σε συναινετικές σεξουαλικές σχέσεις ή σε βιασμό. Το παράδειγμα διαδόθηκε ανάμεσα στους μπράβους του, που δεν άργησαν να μιμηθούν τις δικές του μεθόδους κατάκτησης: Επέλεγαν μια νεαρή, έβγαζαν από τη μέση τον πιθανό αντίπαλο, βίαζαν το θύμα. Ποτέ δεν υπήρχαν αντίποινα. Ακριβώς μια τέτοια περίπτωση έγινε αιτία να προκληθεί μία από τις σπάνιες δημόσιες διαδηλώσεις εναντίον της κυβέρνησης του Νταντά. Συνέβη το καλοκαίρι του 1976. Ενας φοιτητής του πανεπιστημίου, ο Πολ Σεβάνγκα, δολοφονήθηκε ενώ προσπαθούσε να εμποδίσει έναν αξιωματικό να βιάσει την κοπέλα του. Μερικές ημέρες αργότερα μια μάρτυρας του εγκλήματος βρέθηκε νεκρή. Οι φοιτητές βγήκαν στους δρόμους. Ο ίδιος ο Αμίν Νταντά συναντήθηκε με τον πρύτανη του πανεπιστημίου για να τον διαβεβαιώσει ότι θα γινόταν έρευνα για το συμβάν και θα τιμωρούνταν οι ένοχοι, «όμως», πρόσθεσε, «θα πρέπει να συγκρατήσουμε και αυτά τα παιδιά». Για το τι ακολούθησε υπάρχουν διάφορες εκδοχές. Εκατοντάδες φοιτητές συνελήφθησαν και βασανίστηκαν. Κάποιοι λένε ότι το θέμα τελείωσε εκεί, υπάρχουν όμως και αυτοί που ορκίζονται ότι η πανεπιστημιούπολη ήταν κατάσπαρτη από ακρωτηριασμένα πτώματα. 

Ο Αλέξης Τσίπρας ανέβηκε στην Εξουσία της Ελλάδας μετά από τις εκλογές του 2015. Κατά την διάρκεια της τυραννίας του οι Έλληνες αυτοκτονούσαν κατά χιλιάδες. Οι περιουσίες δεν ήταν παρά παιχνίδι στα χέρια της κυβέρνησης του. Αν και το κοινοβούλιο λειτουργούσε με διάφορα τεχνάσματα διέλυε κάθε μορφή αντιπολίτευσης. Πολλοί νόμοι πέρασαν και εφαρμόστηκαν αν και αντισυνταγματικοί. Τα δικαστήρια λειτουργούσαν πάντα με εντολές της κυβέρνησης του. Χιλιάδες λαθρομετάστες  Τουρκομάνοι Συρίοι (σφαγείς Ελλήνων)  πέρασαν τα σύνορα που ο ίδιος άνοιξε αψηφώντας ότι αυτοί οι Τουρκομάνοι ήταν οι πρώτοι που σήκωσαν τα όπλα κατά του Άσαντ. Εκατομμύρια πολίτες φοβούμενοι για τις ζωές τους ζήτησαν καταφύγιο σε ξένες χώρες όσοι έμειναν πίσω ήταν καταδικασμένοι.