Το πετρέλαιο κινεί τις εξελίξεις στο Αιγαιο.

Ας δούμε λίγο το παρελθόν:

Ο Αντνάν Μεντερές υπήρξε ο υποκινητής και ενορχηστρωτής του πογκρόμ της 6ης – 7ης Σεπτεμβρίου 1955 στην Κωνσταντινούπολη κατά  των Ελλήνων, που έμεινε στην ιστορία με την ονομασία «Σεπτεμβριανά». Κατά τη διάρκεια του πογκρόμ δολοφονήθηκαν περίπου 30 άτομα, ενώ διαπράχθηκαν
πολλοί βιασμοί, εμπρησμοί και καταστροφές σπιτιών και επιχειρήσεων. Τα γεγονότα της 6ης – 7ης Σεπτεμβρίου 1955 υπήρξαν η αρχή του τέλους για τον Μεντερές. Από τότε άρχισε να εμφανίζεται η πρώτη οργανωμένη αντιπολίτευση μέσα στο ίδιο το Δημοκρατικό Κόμμα, που έφθασε μέχρι τις αποσκιρτήσεις στελεχών και τη δημιουργία ενός νέου κόμματος, του «Κόμματος της Ελευθερίας» (Νοέμβριος 1958). Επιπλέον υπήρχε η οξεία αντιπολίτευση από το Ρεμπουπλικανικό Λαϊκό Κόμμα.

Η κυβέρνηση Μεντερές αντέδρασε με τη λήψη αυστηρών μέτρων ενάντια στην αντιπολίτευση, με λογοκρισία του τύπου, με φυλακίσεις δημοσιογράφων και με οργανωμένα επεισόδια «αγανακτισμένων πολιτών» εναντίον ηγετών της αντιπολιτεύσεως. Όλα αυτά δημιούργησαν πολλές αντιδράσεις, ιδίως ανάμεσα στις τάξεις των διανοουμένων και των φοιτητών. Αλλά και οι στρατιωτικοί, οι οποίοι θεωρούσαν τον εαυτό τους θεματοφύλακα των κεμαλικών παραδόσεων στράφηκαν εναντίον του.

Έτσι, στις 27 Μαΐου 1960 ξέσπασε στρατιωτικό κίνημα υπό τον στρατηγό Τζεμάλ Γκιουρσέλ. Ο Μεντερές, καθώς και εκατοντάδες στελέχη του Δημοκρατικού κόμματος, συνελήφθη. Πολλοί εξ αυτών οδηγήθηκαν σε δίκη για διάφορα αδικήματα και αρκετοί καταδικάστηκαν σε διάφορες ποινές. Οι δίκες διήρκεσαν ένδεκα μήνες και διεξήχθησαν στη νήσο Πλάτη (τουρκ. Γιασίαντα) των Πριγκιποννήσων. Ο Μεντερές καταδικάσθηκε μεταξύ άλλων και για την οργάνωση του ανθελληνικού πογκρόμ της 6ης–7ης Σεπτεμβρίου 1955. Ωστόσο, εκείνο που βάρυνε ώστε να καταδικασθεί εις θάνατον ήταν η κατηγορία για παραβίαση του τουρκικού συντάγματος.

Ο Μεντερές μεταφέρθηκε στη νήσο Βέσβικο, στη νότιο θάλασσα του Μαρμαρά, και απαγχονίσθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου του 1961. Μια μέρα πριν από την έκδοση της καταδικαστικής απόφασης είχε αποπειραθεί να αυτοκτονήσει με τη χρήση βαρβιτουρικών.

Βέβαια το ότι ο Μεντερες είχε ανοίξει πετρελαιοπηγή και έβγαζε πετρέλαιο χωρίς άδεια από το Μεγάλο Αφεντικό ΗΠΑ και συνέχιζε να βγάζει αδιαφορώντας για τις προειδοποιήσεις τους δεν πρέπει να έπαιξε μεγάλο ρόλο στο θάνατό του. Εμείς στην περίπτωση του Πρίνου ακούγωντας τις συμβουλές των Αμερικάνων (φίλων μας) σταδικά σταματήσαμε την άντληση από την πετρελαιοπηγή λέγοντας ότι μειωθήκανε τα αποθέματα και δεν συνέφερε το κόστος. 

Ας σταθούμε λίγο στα λόγια του Μεντερές: «Κάθε (πολιτική) μεταβολή στο Αιγαίο έχει αφετηρία το πετρέλαιο.» Του Ετσεβίτ: « Στο Αιγαίο δεν υπάρχει Αριστερά και Δεξιά υπάρχει μόνο πετρέλαιο.» Του Σοφοκλή Βενιζέλου όταν άκουσε Νομάρχη στην Βόρειο Ελλάδα ότι υπάρχει πετρέλαιο του ξέφυγε: «Τι καταστροφή μας αναμένει.» Το 1975 ο Κουτσιόγιωργας σε συζήτηση στο καλοκαιρινό τμήμα της Βουλής για σχετικό νομοσχέδιο είχε πει: «Για πετρέλαιο θρηνούμε το χάσιμο της μισής Κύπρου και ενδεχομένως να θρηνήσουμε σύμφωνα με δηλώσεις του Μακαρίου και τα υπόλοιπα εδάφη της Κύπρου ή άλλων περιοχών της ελληνικής κυριαρχίας... Δεν είναι δυνατόν να συζητείται ένα νομοσχέδιο τοιαύτης σημασίας με τόσους ολίγους βουλευτές» 

Πόλεμος, απώλεια εδαφών και για την Ελλάδα και για την Τουρκία. Η Τουρκία θα χάσει τα εδάφη των Κούρδων που έχουν πετρελαιοφόρα κοιτάσματα και η Ελλάδα θα χάσει τα μαλλιά της κεφαλής της. Ανάλογα με ποιο κεφάλαιο θα επικρατήσει το Εβραιο-Καθολικό ή το Τεξανικό θα έχουμε Μεγάλη Αλβανία ή Σκόπια με Μακεδονία του Βαρδάρη μέχρι την Θεσσαλονίκη και απώλεια Θράκης και νήσων. 

Αυτά μας περιμένουν και εμάς και τους απέναντι. Γιατί οι Αμερικάνοι δεν θα αφήσουν κανέναν να εκμεταλλευτεί το πετρέλαιο. Θα μας βάλουν να τσακωθούμε για να έρθουν μετά ως σωτήρες όπως έκαναν και στο Ιρακ να πάρουν τα δικαιώματα άντλησης πετρέλαιου για 100 χρόνια σαν αποζημειώσεις για το καλό που μας έκαναν και θα μας κάνουν.