Πέμπτη 5 Ιανουαρίου 2017

Ποιος ειναι πραγματικά οι εχθροί μας; Οι φίλοι ή έχθροι;

Το 1845 η Ιρλανδία χτυπήθηκε από τον Λοιμό της πατάτας. Το μισό του πληθυσμού της Ιρλανδίας εξαρτιόνταν από την καλλιέργεια της πατάτας για την επιβίωσή του.Ο ιρλανδικός
λοιμός της πατάτας δεν ήταν απλά μια φυσική καταστροφή Ήταν προϊόν κοινωνικών αιτιών. Η Ιρλανδία βρισκόταν τότε κάτω από βρετανική κατοχή ως κομμάτι του Ενωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανία και Ιρλανδίας. Στους καθολικούς Ιρλανδούς είχε απαγορευθεί η είσοδος στα επαγγέλματα, ακόμα και η αγορά γης με αποτέλεσμα πολλοί να νοικιάζουν μικρά αγροτεμάχια από απόντες βρετανούς Προτεστάντες μεγαλοϊδιοκτήτες. Στα μικρά αυτά αγροτεμάχια οι φτωχοί Ιρλανδοί αγρότες καλλιεργούσαν πατάτες αφού ένα στέμμα πατάτας παρείχε στον αγρότη τριπλάσια παραγωγή από την καλλιέργεια σιτηρών και μπορούσε να στηρίξει την οικογένεια για έναν ολόκληρο χρόνο.
Η πείνα της πατάτες ξεκίνησε όταν ένας μύκητας προερχόμενος από το Μεξικό κατέστρεψε τις σοδειές της πατάτας. Ο λοιμός που συνοδεύονταν από επιδημίες χολέρας, δυσεντερίας, τύφου, από σκορβούτο, παρασιτώσεις εξαιτίας των ψειρών σύντομα εξαπλώθηκε στην ιρλανδική ύπαιθρο.
Παρατηρητές ανέφεραν ότι έβλεπαν τα παιδιά να κλαίνε από πόνο, να μοιάζουν με σκελετούς, με αλλοιωμένα τα χαρακτηριστικά τους από την πείνα ώστε να μοιάζουν όλα ίδια. Τα επόμενα δέκα χρόνια πάνω από 750.000 Ιρλανδοί έχασαν τη ζωή τους και άλλα 2 εκατομμύρια άφησαν την πατρίδα τους για να μπορέσουν να επιβιώσουν για τη Μεγάλη Βρετανία, τον Καναδά και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Μέσα σε 5 χρόνια ο πληθυσμός της Ιρλανδίας μειώθηκε κατά το ένα τέταρτο, μιλάμε λοιπόν πλέον για γενοκτονία.Ο ιρλανδικός λοιμός της πατάτας άφησε ως κληρονομιά βαθιά και διαρκή αισθήματα πικρίας και δυσπιστίας προς τους Βρετανούς. Πολλοί Ιρλανδοί, πέρα του ότι  η πείνα της πατάτας ήταν μία φυσική καταστροφή, θεωρούν ότι η πείνα ήταν ένα άμεσο ανάπτυγμα της βρετανικής αποικιοκρατικής πολιτικής. Σημειώνουμε ότι κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Πείνας πολλά αγγλο-ιρλανδικά κτήματα συνέχιζαν να εξάγουν σιτηρά και ζώα στην Αγγλία.
Οι δωρεές που έγιναν στους κατοίκους της Ιρλανδίας μας δείχνουν κάτι εξαιρετικά ενδιαφέρον. Ο Πάπας Πίος ΙΧ μαζί με τον Τσάρο έστειλαν κάποιους πόρους. Η Βασίλισσα Βικτωρία έδωσε στους εξαθλιωμένουν Ιρλανδούς 2.000 λίρες. Ο Αμερικάνος Πρόεδρος Πόλκ 50$. Η πόλη της Καλκούτα στις Βρετανικές Ινδίες κατάφερε να μαζέψει 14.000 λίρες από τους Ιρλανδούς στρατιώτες που υπηρετούσαν την Αυτοκρατορία εκεί. Ο Οθωμανός Σουλτάνος Αμπντούλ Μετζίτ θέλησε να στείλει 10.000 λίρες αλλά οι Βρετανοί δίπλωμάτες τον συμβούλεψαν ότι δεν ήταν συνετό να δώσει παραπάνω χρήματα από την Βασίλισσα αφού αυτό θα ήταν προσβολή. Τότε ο Σουλτάνος έστειλε 1.000 λίρες και τρία πλοία με τρόφιμα. 


Αξίζει να σημειώσουμε ότι κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής ο βρετανικός στόλος είχε αποκλείσει τη Ελλάδα από την βοήθεια του Ερυθρού Σταυρού με τα γνωστά αποτελέσματα του Χειμώνα 1941. Αξίζει πραγματικά να ρίξετε μία ματια στο βιβλίο της ιστορικού Βιολέτας Χιονίδου "Λιμός και θάνατος στην κατοχική Ελλάδα, 1941-44" από τις εκδόσεις Εστία. 



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ρίξε και εσύ μια αλήθεια ή ένα ψέμα ή κι ακόμα άλλη μιά αοριστία..