Ανάλγητοι και αναίσχυντοι οι πολιτικοί μας για την Παγκόσμια Ημέρα Ναυτικών 25 Ιουνίου.

Στην φωτογραφία απεικονίζεται ο Θεμιστοκλής Δασκαλάκης, πλοίαρχος Α, πλοηγός, καθηγητής πανεπιστημίου στην Αγγλία. 

Από το 2010 που ο Διεθνής Ναυτικός Οργανισμός (ΙΜΟ) θέσπισε στην Μανίλα την 25η Ιουνίου ως Παγκόσμια Ημέρα Ναυτικών σαν αναγνώριση της μοναδικής συμβολής των ναυτικών όλου του κόσμου, στις διεθνείς μεταφορές, στην
παγκόσμια οικονομία και στην κοινωνία γενικότερα, καθώς και η αναγνώριση των κινδύνων και των δύσκολων συνθηκών που επηρεάζουν την εργασία και τη ζωή τους πάνω στα πλοία.
O ΙΜΟ καλεί τις κυβερνήσεις, τους ναυτιλιακούς οργανισμούς, τις ναυτιλιακές εταιρείες και τους πλοιοκτήτες να αναπτύξουν πολιτικές που να οδηγούν σε δίκαιη μεταχείριση των ναυτικών, παρέχοντάς τους κατάλληλες εγκαταστάσεις και ανέσεις στα πλοία και να προβάλλουν κατάλληλα την παγκόσμια Ημέρα των Ναυτικών οργανώνοντας τον εορτασμό της επί της ουσίας. Παράλληλα, ο ΙΜΟ εκφράζει την υποστήριξή του στους ναυτικούς και τους ευχαριστεί για την γεμάτη δυσκολίες και κινδύνους εργασία τους.

Πως τίμησε το το υπουργείο της πρώτης παγκοσμίως ναυτιλίας την ημέρα; Πολύ απλά, αγνοώντας τη εντελώς, μαζί και τους Ναυτικούς, αφήνοντάς τους για άλλη μια φορά στην απελπιστική μοναξιά τους, όπως ακριβώς έζησαν ολόκληρη ζωή στους ωκεανούς. Τους άφησε μόνους τους και πάλι, στο μνημόσυνο των πνιγέντων και φονευθέντων στους δύο παγκοσμίους πολέμους ναυτικών αλλά και σε ειρηνικές περιόδους, που οργάνωσε ο Δήμος του Πειραιά.

Ο υπουργός Ναυτιλίας φέτος, απαξίωσε να παρευρεθεί, ακόμα και δι’ αντιπροσώπου.

Μέχρι τώρα, η μοναδική εκδήλωση που έχει γίνει, ήταν μια συναυλία στην Πέτρινη Αποθήκη του ΟΛΠ το 2014, που οργάνωσαν από κοινού η ΠΕΠΕΝ και η ΠΕΣΠΕΝ, με χορηγό τον Πρόεδρο και διευθύνοντα Σύμβουλο του ΟΛΠ, κ. Γιώργο Ανωμερίτη, πρώην Υπουργό Ναυτιλίας, και στην οποία δεν παρέστη μήτε υπουργός, μήτε εκπρόσωπός του, ούτε βέβαια κάποιος λιμενικός. Δεν τους ξέχασαν όμως τους Ναυτικούς ούτε οι προηγούμενες κυβερνήσεις, ούτε και η σημερινή, στο πετσόκομμα των συντάξεών τους.

Δεν σεβάστηκαν τους παλαίμαχους του κύματος και τους στέρησαν σχεδόν το 70% των πληρωμένων με δάκρυα, ιδρώτα και αίμα, συντάξεών τους.

Δεν δίστασαν να επιβάλουν περικοπή 7% από το πρώτο ευρώ, στις συντάξεις ΜΟΝΟΝ των ναυτικών. Και βέβαια, το κερασάκι στην τούρτα της αχαριστίας το έβαλε ο Μ. Βαρβιτσιώτης που κατήργησε την έκπτωση του 50% στα ακτοπλοϊκά εισιτήρια των συνταξιούχων ναυτικών. Θα μας θυμηθούν βέβαια οι κρατούντες – νυν, πρώην και επόμενοι- όταν πια δεν θα υπάρχει ελληνική εμπορική ναυτιλία. Και μια που ο ΙΜΟ απευθύνεται και προς τους πλοιοκτήτες, θα αναφερθώ και εγώ, που πουθενά δεν είδα ούτε μια ανακοίνωση για αυτήν την παγκόσμια Ημέρα των Ναυτικών, από κανέναν επίσημο φορέα (Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών, Σύνδεσμος Εφοπλιστών Επιβατηγού Ναυτιλίας, Ένωση Εφοπλιστών Ακτοπλοΐας μικρών Αποστάσεων, Ναυτικό Επιμελητήριο Ελλάδος..) Αλήθεια, κανείς από αυτούς δεν ένοιωσε την στοιχειώδη υποχρέωση να γράψει δυο ανέξοδες κουβέντες; Κανένας τους δεν αναλογίστηκε ότι χωρίς τους Ναυτικούς, απλά, δεν θα υπήρχε;!

Τελειώνω με δυο στίχους χαραγμένους σε μαρμάρινη πλάκα στο νεκροταφείο των Στενιών της Άνδρου:

«Μην ψάχνεις τους μαρμάρινους σταυρούς.

Μην ξεριζώνεις τ’ άγρια χορτάρια.

Άδικα. Δεν θα τους βρεις στα κοιμητήρια της ρουτίνας,

Μα η αγκαλιά τού ωκεανού, της λεβεντιάς τους τάφος.

Κι έχουν καντήλια αιώνια, λαμπερά,


του ουρανού τ’ αστέρια».


Σχόλιο aoristies: Επαληθεύεται το: τυφλὸς δὲ τυφλὸν ἐὰν ὁδηγῇ, ἀμφότεροι εἰς βόθυνον πεσοῦνται. Ματθ. 15,14
Σαν παιδί θυμάμαι να γιορτάζεται στον Πειραιά η ναυτική εβδομάδα. Όλος ο στόλος ήταν έξω από το λιμάνι στολισμένος με σημαιάκια ενώ την τελευταία μέρα έριχναν χιλιάδες βεγγαλικά.