περίμενε κανείς, μετά τόσα << επί μέρους και εν συνόλω>> ανδραγαθήματα της VIII Μεραρχίας, ότι
η Ανώτατη Ηγεσία, θα
έσπευδε επί τόπου ολόκληρη. Και για να χαρεί το ουρανόπεμπτο και εντελώς ανέλπιστο για αυτή δώρο που της εξησφάλησε η άφθαστος γενναιότης του Κατσιμήτρου και της δαφνοστεφούς πλέον Μεραρχίας του. Χωρίς να φεισθή επαίνων και παντοειδών ηθικών αμοιβών, όπως θα έκανε κάθε Αρχιστράτηγος, κάθε εποχής και κάθε Στρατού, αλλά και να βεβαιωθεί επί τόπου δια τα επιτευχθέντα αποφασίζοντας επί τόπου με ποιο τρόπο θα μπορούσε να εκμεταλλευθή την ανέλπιστη επιτυχία. Το ολιγώτερο. Έπραξε ακριβώς ο αντίθετο. Ακριβώς το αντίθετο τυφλωμένη από οργή αλλά και φθόνο. Από έξαλλη οργή γιατί ο Κατσιμήτρος με πλήρη γνώση των τοπικών συνθηκών αλλά και των γενικωτέρων του Εθνικών ευθυνών, ενεγράψεν εις τα παλαιότερα των υποδημάτων του τας Διαταγάς και οδηγίας των*. Ταύτα δε πάντα υπό τα, δια λόγους πειθαρχίας και ευπρέπειας, μόλις αποκριπτόμενα σχόλια των <<ειδοτών>> αλλά και των παρά τω Γεν. Στρατηγείω εμπεπιστευμένων ξένων στρατιωτικών συνδέσμων και παρατηρητών! Έτσι, επαλήθευσε για μια ακόμη φορά το απογοητευτικό, << Ουδέν εν τη κοινωνία υπάρχει φρικαλεώτερον θηρίον του κακόβουλου και μοχθηρού πεπαιδευμένου ανδρός, όταν κατ’ αλλού καταφέρεται!....>> Αλλά και από εύλογον φθόνον, διότι – Τσολιάς αυτός- της Σχολής Υπαξιωματικών έβαλε κυριολεκτικά τα γυαλιά στους << θεωρητικούς>> του Κέντρου, τους ουδαμού ουδέποτε ευρεθέντας εις πεδίον μάχης με πρώτον και όχι καλλίτερον, τον επί κεφαλής των!
* Μετ’ επιτάσεως είχε λεχθεί ότι το Γενικό Επιτελείον είχε επιβάλλει στο Στρατηγό για την απείθειά του προς την υπ’ αριθμόν ΑΠ. 13018) 31.10.40 Διατγήν του 40 ήμερον φυλάκισιν διατάξασα τον Υποστράτηγον Μαυροσκότην να μεταβεί στην Ήπειρο για να τον αντικαταστήσει. Πλην, η θριαμβετική επιτυχία της αποφάσεως του Κατσιμήτρου ηνάγκασε τους εν τω Κέντρω να ανακρούσουν πρύμναν, πριν ή ο αντικαταστάτης ετοιμάση τις αποσκευές του!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ρίξε και εσύ μια αλήθεια ή ένα ψέμα ή κι ακόμα άλλη μιά αοριστία..