η οικογένεια του γιατρού Τσιρώνη και ο ίδιος εξωθείται στην αυτοκτονία.
Ο Βασίλης Τσιρώνης είναι μια ιδιόμορφη περίπτωση. Νέος ακόμα διορίζεται ιατρός στα γνωστά στρατόπεδα-κολαστήρια του Εμφυλίου, μα αρνείται να λειτουργήσει ως διατεταγμένος επιστήμονας και άνθρωπος της διοίκησης. Αντίθετα από πολλούς συναδέλφους του, ταυτίζεται με τους δεσμώτες πολιτικούς κρατούμενους και -πέρα από τη ζεστή ανθρώπινη περίθαλψη που τους προσφέρει ως ιατρός- καταγγέλλει τις συνθήκες κράτησής τους και αγωνίζεται για την απελευθέρωσή τους.
Η έντιμη αυτή στάση θα στοιχίσει στον Τσιρώνη πολύχρονες διώξεις και επαγγελματικούς αποκλεισμούς, που δεν θα ραγίσουν την αδαμαντίνη της συνείδησής του και δεν θα θολώσουν την ευαισθησία και τον ανθρωπισμό του. Θα πλήξουν όμως καίρια την ψυχική του υγεία. Στα χρόνια που θ' ακολουθήσουν, ο Τσιρώνης συνεχίζει ν' αγωνίζεται για τα ιδανικά του, απομακρυνόμενος όλο και περισσότερο από τη λογική των πολλών.
Μετά το πραξικόπημα ο Τσιρώνης θ' αντιμετωπίσει νέες διώξεις και τον Αύγουστο του 1969 θα καταπλήξει όλον τον κόσμο με την επιτυχημένη αεροπειρατεία του, με την οποία κατορθώνει να διαφύγει με την οικογένειά του στην Αλβανία και από εκεί στην Σουηδία. Στα χρόνια που ακολουθούν της αυτοεξορίας του κλονίζεται ακόμη πιο πολύ "ο ρυθμός του κόσμου" μέσα του και ο ίδιος πείθει τον εαυτό του ότι ηγείται κάποιου μεγάλου λαϊκού κινήματος.
Μετά την πτώση της δικτατορίας, ο Τσιρώνης ιδρύει το "Ουδετερόφιλο Μέτωπο Ελλάδας" [ΟΕΜ], μια αρκετά ιδιόμορφη πολιτική οργάνωση, στην οποία εγγράφει κατά κύριο λόγο τα μέλη της οικογένειάς του. Μέσα από την "πολιτική" δράση της οργάνωσης αυτής, καταγγέλλει 'εντονα όλο το πολιτικοκοινωνικό σύστημα της συναλλαγής, της υποταγής και της απάτης και δεν διστάζει να γράψει δεκάδες παράλογα συνθήματα στους τοίχους, που αποκωδικοποιούνται ως σαρκασμός μόνο από τους υποψιασμένους πολίτες. Καλεί, για παράδειγμα, τον κόσμο να οργανωθεί συνωμοτικά στο ΟΕΜ παραθέτοντας δίπλα και το τηλέφωνό του, ή διαγράφει κάποιο παιδί του από το κόμμα [το αποπαιδοποιεί] για παραβάσεις της κομματικής πειθαρχίας.
Ο κόσμος θα διασκεδάσει αφάνταστα τα χρόνια εκείνα με αυτόν τον γραφικό "τρελό" και λίγοι θα υποψιαστούν ότι η "τρέλα" αυτή ήταν το βαρύ τίμημα μιας ανυπότακτης κι έντιμης στάσης ζωής ενός αθεράπευτα ευαίσθητου ανθρώπου.
Το καλοκαίρι του 1978 η ψυχική κατάσταση του Τσιρώνη θα επιδεινωθεί και ο ίδιος θα ανακηρύξει το διαμέρισμά του σε ανεξάρτητο κράτος, απειλώντας τους επίδοξους εισβολείς με ένα πιστόλι. Το επίσημο κράτος θα αντιδράσει σε αυτήν την... υπονόμευση και με την επιχείρηση των κομάντο του θα διαλύσει το ιδιόμορφο κράτος-διαμέρισμα. Κι ο ανυπότακτος ηττημένος ηγέτης θα τελειώσει τραγικά τη ζωή του με μια σφαίρα στον κρόταφο.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ρίξε και εσύ μια αλήθεια ή ένα ψέμα ή κι ακόμα άλλη μιά αοριστία..