Ο Ιωάννης Ορφανός παντρεύτηκε γυναίκα μισή Γερμανίδα
και τονίζει- όπως το θέλησε και ο αείμνηστος πατέρας του - την αγάπη για τον συνάνθρωπο
Ήταν ξημερώματα της 6ης Απριλίου του 1941 στο Οχυρό Νυμφαίας Ροδόπης. Γερμανοί και Βούλγαροι πολιορκούσαν το οχυρό. Εντός του Οχυρού ήταν µόνο δύο λόχοι προκαλύψεως και η Φρουρά του Οχυρού, 14 αξιωματικοί και 364 oπλίτες, μεταξύ τους και 93 Κρήτες που κλήθηκαν από τον Βορρά στο Νότο, να υπερασπιστούν την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας. Μεταξύ τους και ο Εμμανουήλ Ορφανός, η ιστορία του οποίου ακολουθεί και έγινε γνωστή μέσα από εκδήλωση που πραγματοποίησε ο Σύλλογο Κρητών νομού Ροδόπης "Ο Ψηλορείτης" σε συνεργασία με την 29η Ταξιαρχία Πεζικού "Πόγραδετς" και τη Δημοτική Κοινωφελή Επιχείρηση Πολιτισμού, Παιδείας, Αθλητισμού Δήμου Κομοτηνής με θέμα "Μνήμες ενός ήρωα".
Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΟΝ ΤΥΦΛΩΣΕ ΑΛΛΑ ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΙΑΤΡΟΣ ΤΟΝ ΕΣΩΣΕ
Ο υπαξιωματικός κλήθηκε να επισκευάσει ένα πολυβόλο που είχε μπλοκάρει. Μόλις περάτωσε όμως την αποστολή του, τα γερμανικά πυρά έπεσαν στο σημείο. Οι γύρω του πέθαναν. Ο ίδιος νόμιζε ότι θα πεθάνει ...τελικά τυφλώθηκε για όλη του τη ζωή. Τα λόγια του υιού του, Ιωάννη Ορφανού, συγκλονίζουν: "Ο πατέρας μου πολέμησε στο Οχυρό και στις 6 Απριλίου το μεσημέρι τραυματίστηκε από οβίδα γερμανικού πυροβόλου κι έτσι έχασε το φως του. Επίσης είχε βαρύ τραυματισμό στο στήθος, στο πρόσωπο, στο στόμα και χρειάστηκε να παραμείνει αρκετό καιρό στο νοσοκομείο. Μετά από πολλές προσπάθειες κατάφερε να ζήσει, αλλά με 100% τύφλωση".
Τυφλώθηκε από γερμανικά πυρά, σώθηκε όμως από Γερμανό ιατρό, ο Εμμανουήλ Ορφανός. Ο υιός του διηγείται: "Ο πατέρας μας πάντα μας έλεγε ότι οι Γερμανοί τον τύφλωσαν αλλά και οι Γερμανοί τον έσωσαν, γιατί ένας Γερμανός ιατρός του έφερε μία ένεση και του την έκαναν στο Οχυρό κι έτσι μπόρεσε να ξεπρηστεί το στόμα του και να αναπνεύσει". Πιο συγκεκριμένα, όταν παραδόθηκε το οχυρό, ένας Γερμανός αξιωματικός γιατρός του έκανε μία ένεση και υποχώρησε το πρήξιμο από τη γλώσσα και το λαιμό του. Με αυτόν τον τρόπο μπόρεσε να αναπνεύσει. Τότε είπε "θα ζήσω". Άξιο αναφοράς επίσης είναι πως μετά την κατάληψη της Κρήτης, ο Γερμανός ιατρός τον επισκέφτηκε στο νοσοκομείο της Κομοτηνής όπου είχε μεταφερθεί από το Οχυρό. Φαίνεται να του είπε πως αν ήταν σύμμαχοι θα τον έστελνε στη Γερμανία και ίσως έβλεπε λίγο από το ένα μάτι, αλλά δυστυχώς δεν μπορούσε να το κάνει.
Κάπως έτσι, ο υπαξιωματικός Ορφανός Εμμανουήλ έμεινε τυφλός για όλη του την ζωή. Είχε τα βλήματα στο σώμα του για όσο ζούσε... Μετά τον τραυματισμό πήρε τιμητική προαγωγή και έγινε ανθυπολοχαγός. Παρά την αναπηρία, έκανε οικογένεια, απέκτησε τρία παιδιά. Έφυγε από τη ζωή στις 11 Σεπτεμβρίου 2011.
ΟΙ ΑΞΙΕΣ ΕΝΟΣ ΣΤΡΩΤΙΩΤΗ ΠΟΥ ΤΥΦΛΩΘΗΚΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ
Εμφανώς συγκινημένοι βρέθηκαν στην Κομοτηνή οι υιοί του αείμνηστου, Ιωάννης και Στέφανος Ορφανός. Τί είναι αυτό που σας μετέφερε όσο ήταν στη ζωή, θα ρωτήσουμε τον μεγαλύτερο από τους δύο, Ιωάννη Ορφανό, για να λάβουμε την εξής απάντηση: "Την αγάπη του προς την πατρίδα, τον σεβασμό του προς την θρησκεία και την οικογένεια, τον σεβασμό προς όλους, την αγάπη και την συμπόνια του προς τους άλλους ανθρώπους".
Περήφανος για τον πατέρα του δηλώνει και ο μικρότερος υιός της οικογένειας Στέφανος Ορφανός.
"Πάντα νιώθω περήφανος για τον πατέρα μας, γιατί του δόθηκε η ευκαιρία να δείξει τον ηρωισμό του στη μάχη αλλά του δόθηκε και η ευκαιρία στη ζωή να αποδείξει ότι οι πραγματικοί ήρωες ήταν αυτοί που παρά την κατάσταση που βρίσκονται ζουν με αξιοπρέπεια όπως ο πατέρας μου, με τιμή και αγάπη για την Πατρίδα, το στράτευμα, την θρησκεία και τους συνανθρώπους του", θα μας πει.
Οι δυο τους τελικά χάραξαν εντελώς διαφορετικές πορείες στη ζωή, όμως άμεσα συνυφασμένες με τα ιδανικά που τους δίδαξε ο πατέρας τους. Ο Ιωάννης έγινε δάσκαλος, για να περάσει τις αξίες αυτές και στις επόμενες γενιές. Ο Στέφανος κατετάγη στο Πολεμικό Ναυτικό ώστε να υπηρετήσει κι αυτός την πατρίδα...
ΣΥΜΠΕΘΕΡΕΨΕ ΜΕ ΤΟΥΣ "ΕΧΘΡΟΥΣ"
Μία ακόμη άγνωστη πτυχή της ιστορίας, είναι πως ο Ιωάννης Ορφανός παντρεύτηκε με γυναίκα μισή Γερμανίδα. Μετά τον πόλεμο ήταν που ένας Γερμανός στρατιώτης κλέφτηκε με μία Ελληνίδα, την οποία γνώρισε κατά τη διάρκεια της κατοχής, παρέμειναν στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκαν στο Ηράκλειο Κρήτης.
Εκεί ο Γερμανός άνοιξε ένα εργοστάσιο, με τρεις γραμμές παραγωγής κι έγινε αγαπητός στην πόλη. Τα δυο παιδιά τους, μεγάλωσαν επίσης στην Κρήτη και η κόρη του ...η μοίρα ήθελε να γνωρίσει τον Ιωάννη Ορφανό και να παντρευτούν.
"Με την κόρη γνωριστήκαμε και στην συνέχεια παντρευτήκαμε. Όταν παντρευτήκαμε ο Γερμανός στρατιώτης δεν ήταν στη ζωή αλλά είμαι σίγουρος ότι δεν θα είχε κανένα πρόβλημα", μας λέει ο κος Ορφανός, αναδεικνύοντας μία διαφορετική πτυχή της ιστορίας και το πώς ο ήρωας Εμμανουήλ Ορφανός συμπεθέρεψε με τους "εχθρούς".
Μία ιστορία που αποδεικνύει ότι στους πολέμους, στο τέλος της ημέρας οι απλοί άνθρωποι δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα, υπηρετούν τις πατρίδες τους πολεμώντας σε πολέμους που οι εκάστοτε "άρχοντες" ορέχτηκαν.
ΚΡΗΤΗ ΚΑΙ ΘΡΑΚΗ ΑΡΡΗΚΤΑ ΣΥΝΔΕΔΕΜΕΝΕΣ
Τη βούλησή του κάθε χρόνο να γίνονται τέτοιες εκδηλώσεις, εξέφρασε ο πρόεδρος του Συλλόγου Κρητών νομού Ροδόπης Γιάννης Γιαννακάκης, θυμίζοντας και την - προ διετίας - εκδήλωση, με την οποία τιμήθηκαν όλοι οι 93 Κρήτες που κλήθηκαν να πολεμήσουν στη μάχη του Οχυρού στη Ροδόπη. "Δεν είμαστε μόνο για γλέντια και για χαρές.
Μεταδίδουμε την ιστορία μας και τιμούμε τα παιδιά της Κρήτης", θα μας πει και θα δηλώσει "ευτυχής που μπορούμε να τους τιμήσουμε (σ.σ. υιούς), μαζί με την ταξιαρχία". Καταληκτικά, θα σχολιάσει τον δεσμό Κρήτης-Θράκης: "Επιδιώκουμε την Κρήτη και την Θράκη να τις έχουμε ενωμένες, γιατί ενωμένη είναι και η ιστορία. Και οι δύο λαοί αγαπάει ο ένας τον άλλον κι έχουν πολεμήσει οι μεν για τους δε".
Την άποψή του συμμερίζεται και ο Ιωάννης Ορφανός, που σημειώνει τα εξής: "Από την Κρήτη ήρθαν στο Οχυρό από τα τέλη του '39, μαζί με άλλους 93 από το Ηράκλειο Κρήτης.
Μπήκαν μέσα στο Οχυρό και - παρότι αρκετοί ζήτησαν να μεταφερθούν στην Αλβανία για να πολεμήσουν (πριν ξεσπάσει ο πόλεμος των οχυρών) - έμειναν στο Οχυρό ήταν ειδικά εκπαιδευμένοι για την προστασία του οχυρού" ενώ καταληκτικά δηλώνει πως "οι νέοι μας δεν είναι ενημερωμένοι (για την ιστορία) και σε αυτό φταίμε εμείς. Τα πράγματα όσο πάει ο καιρός γίνονται και χειρότερα".
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ρίξε και εσύ μια αλήθεια ή ένα ψέμα ή κι ακόμα άλλη μιά αοριστία..