Κροατία και τη Ρουμανία GUARDIAN: Τα ελληνικά προγράμματα υπήρξαν μια κολοσσιαία αποτυχία. Πρόκειται για μια ιστορία ανικανότητας, δογματισμού, αχρείαστων καθυστερήσεων και προάσπισης των συμφερόντων των τραπεζών σε βάρος των αναγκών του λαού. Οι συνέπειες θα είναι μακροπρόθεσμες. Πρόσφατα, η ελληνική οικονομία άρχισε να αναπτύσσεται, όμως έχει να καλύψει τεράστιο έδαφος (..). Έχει συμβεί μια εκτεταμένη και μόνιμη καταστροφή, με κοινωνικό κόστος από μια δεκαετία αποτυχημένης λιτότητας. Περισσότερο όμως από κάθε τι άλλο, το παλαιό κοινωνικό συμβόλαιο μεταξύ ηγεσίας και λαού έχει διαρραγεί BBC: Για πολλούς Έλληνες - ειδικά τους νέους - η ζημιά έχει ήδη γίνει. Μια πρόσφατη δημοσκόπηση δείχνει ότι τα τρία τέταρτα του πληθυσμού πιστεύουν ότι η χώρα οδηγήθηκε σε λάθος μονοπάτι. Το ίδιο ποσοστό ατόμων πιστεύει ότι οι συμφωνίες διάσωσης, αντί να σώσουν την Ελλάδα, στην πραγματικότητα έβλαψαν τη χώρα. Η κρίση έπληξε όλα τα τμήματα της ελληνικής κοινωνίας - αλλά υπήρξε ιδιαίτερα σκληρή για τους νέους NEW YORK TIMES: H διάσωση της Ελλάδας με σχεδόν μια δεκαετία με μεγάλες περικοπές δαπανών και αυξήσεις φόρων για την αποκατάσταση των οικονομικών της χώρας, άφησε πάνω από το ένα τρίτο του πληθυσμού στο όριο της φτώχειας για τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων, η αγορά εργασίας της Ελλάδας παραμένει ένα τραχύ τοπίο WALL STREET JOURNAL: Μια προσεκτικότερη ματιά στην ελληνική οικονομία αποκαλύπτει μια σκοτεινή πλευρά. Η ανάπτυξη της τελευταίας χρονιάς, σχεδόν στο μισό των προβλέψεων της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, είναι η χαμηλότερη της ευρωζώνης. Παράλληλα, η μείωση της ανεργίας δεν φαίνεται αξιόπιστη(..) Αδυναμία της οικονομίας για δημιουργία νέων και καλύτερων θέσεων εργασίας FAZ: Η Ελλάδα δεν είναι ικανή για μεταρρυθμίσεις, λένε επικριτές των ευρωπαϊκών προγραμμάτων βοήθειας, τα οποία εκπνέουν τώρα μετά από μία δεκαετία Οι Έλληνες θα διαισθάνονται ακόμα για καιρό μετά από αυτήν την ιστορική μέρα τις οικονομικές συνέπειες της κακοδιαχείρισης για δεκαετίες των δύο αλλοτινών λαϊκών κομμάτων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ – και γιατί το σύστημα ακόμα και υπό τον ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα παραμένει το παλιό. Ο Π/Θ Α. Τσίπρας μιλά για μια «ιστορική ημερομηνία». Αλλά πολλοί Έλληνες παραμένουν στη φτώχεια. Δεν έχουν διάθεση να το γιορτάσουν. BILD: Το χρέος είναι σήμερα υψηλότερο σε σύγκριση με αυτό πριν από την κρίση, παρά τις περικοπές του. Εταιρείες και πολίτες οφείλουν στο κράτος 99 δις ευρώ! Η οικονομία έχει καταρρεύσει - το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν έχει μειωθεί κατά 27%. "Οι άνθρωποι θα υποφέρουν ακόμα περισσότερο". Εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες ζουν με λιγότερο από 400€ /μήνα, χωρίς προοπτική βελτίωσης. Οι ειδικοί φοβούνται "έκρηξη φτώχειας" Economist: «Η οκταετής οδύσσεια της Ελλάδας αποδεικνύει τα ελλείμματα της Ε.Ε.» - «Το νησί (Καστελόριζο) απ’ όπου ξεκίνησε η κρίση του ευρώ δεν έχει ακόμη ανακάμψει με τη βοήθεια της Ευρώπης». Με αφορμή την επικείμενη έξοδο της χώρας από το τρίτο πρόγραμμα διάσωσης και με αναφορές στις δηλώσεις του τότε Έλληνα πρωθυπουργού, Γ. Παπανδρέου από το Καστελόριζο, όταν η κρίση ξεκινούσε και εκείνος έκανε λόγο για μια νέα Οδύσσεια, το δημοσίευμα επισημαίνει ότι θα ήταν ωραία να νομίζει κανείς ότι οι περιπέτειες της Ελλάδας θα έχουν παρόμοια κατάληξη με αυτή του Οδυσσέα. Υπάρχουν πράγματι ενδείξεις ανάκαμψης, κυρίως από τον μεγάλο αριθμό τουριστών που συρρέει στα ελληνικά νησιά όπως και στο Καστελόριζο.. Η ανάπτυξη έχει επιστρέψει αν και μάταια. Οι πληγές παραμένουν παντού. Όπως οι Έλληνες γνωρίζουν πολύ καλά, μετά από τη μετανάστευση εκατοντάδων χιλιάδων και τη σχεδόν 25% υποχώρηση του ΑΕΠ από το 2008, κανείς δεν μπορεί να μιλήσει για «success story». Οι προβλέψεις του Γ. Παπανδρέου ήταν λανθασμένες και αυτό είναι το μάθημα του οκταετούς πόνου της Ελλάδας. Μια καλή άποψη που θα πρέπει να τεθεί σχετικά με τις επίπονες διαδικασίες της ΕΕ είναι ότι μετασχηματίζουν φλεγμονώδη πολιτικά επιχειρήματα σε τεχνικά θέματα που καλούνται να εξομαλύνουν ανώνυμοι, απολιτικοί γραφειοκράτες. Όταν κάποτε οι χώρες πολεμούσαν για πόρους ή για εδάφη, τώρα η ένταξή τους σε μια ομάδα κρατών με κοινούς κανόνες οδηγεί τις διαφωνίες τους σε μακρές διαπραγματεύσεις που με τη σειρά τους καταλήγουν σε ανακοινώσεις που κανείς δεν διαβάζει. Πολύ βαρετό και ίσως λίγο αντιδημοκρατικό. Αλλά καλύτερο από ό, τι προηγείτο. Ωστόσο, υπάρχει κάτι ιδιοτελές σε αυτήν την υπόθεση. Η Ελλάδα δημιούργησε τα δικά της προβλήματα, αλλά ήταν σε μεγάλο βαθμό θεατής καθώς οι «λύσεις» επιβλήθηκαν από άλλους. Οι κανόνες των προγραμμάτων διάσωσής της αντικατόπτριζαν την εγκατάσταση της απόλυτης λιτότητας ως επίσημου δόγματος της ευρωζώνης. Και ήταν το θύμα της κακής πολιτικής καθώς και της πολιτικής εξουσίας. Ωστόσο, οι προβλέψεις για την ανάκαμψη της αποδείχθηκαν αμείλικτα αισιόδοξες, καθώς η λιτότητα που επισκέφθηκε στη χώρα, προκάλεσε, όπως ήταν εντελώς προβλέψιμο, την εμβάθυνση της ύφεσης και καθιστούσε τα χρέη της όλο και πιο αδύνατο να αποπληρωθούν. Ήταν ο πιο καταστροφικός τρόπος να φανταστεί κανείς. Τώρα, η Ελλάδα, που έχει απομείνει με ανεπαρκείς δημόσιες υπηρεσίες, πολύ υψηλούς φορολογικούς συντελεστές, αδύναμα θεσμικά όργανα και άθλια δημογραφικά στοιχεία, θα πρέπει να πετυχαίνει μεγάλα πρωτογενή πλεονάσματα (δηλαδή πριν από την καταβολή τόκων) για τις επόμενες τέσσερις δεκαετίες. Αυτή είναι η μαγική σκέψη που μεταμφιέζεται ως πολιτική. Πολύ συχνά στη σημερινή Ευρώπη, τα οξεία προβλήματα δεν διαλύονται από αργυρούς διπλωμάτες, αλλά μάλλον μετατρέπονται σε χρόνιες ασθένειες που παραμένουν ανεκτές, έως ότου δεν είναι. Είναι αλήθεια ότι οι τραπεζικές μεταρρυθμίσεις και οι θεσμικές αλλαγές έχουν καταστήσει την ευρωζώνη πιο ανθεκτική. Αυτός ήταν ο λόγος για τον οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ, μία ερασιτεχνική ομάδα πρώην κομμουνιστών και καθηγητών που ανήλθαν στην εξουσία από τους απελπισμένους ψηφοφόρους το 2015, είδαν τη δική τους μαγική θεώρηση αντι-λιτότητας να συνθλίβεται γρήγορα. (Οι παράπλευρες απώλειες ήταν οι έλεγχοι κεφαλαίων που δεν έχουν ακόμη καταργηθεί, όπως παραπονιούνται οι ξενοδόχοι και οι εργαζόμενοι στις οικοδομές στο Καστελόριζο). Η Ελλάδα αποδείχθηκε ότι είχε απλή επιλογή: ένα καταστροφικό Grexit ή συνθηκολόγηση στους τιμωρητικούς όρους που απαιτούσαν οι πιστωτές της για να την κρατήσουν στο ευρώ. Αλλά η αποτυχία της ευρωζώνης να καταρρεύσει εξέθρεψε τον εφησυχασμό. Τους τελευταίους έξι μήνες, εν μέσω ασυνήθιστα θετικών πολιτικών και οικονομικών συνθηκών, οι κυβερνήσεις δεν κατάφεραν να συγκεντρώσουν τη βούληση να δημιουργήσουν την άμυνα της ζώνης του ευρώ ενάντια στο επόμενο σοκ. Επίσης, δεν χρησιμοποίησαν το χώρο που τους παρείχαν οι μικρότεροι αριθμοί μεσογειακών διαβάσεων για να παράγουν μια μακροπρόθεσμη στρατηγική για το άσυλο. Αντ’ αυτού καταναλώθηκαν σε άσκοπη μάστιγα αντιπαραθέσεων για τις ποσοστώσεις. (…) Ένα μάθημα, λοιπόν, από την κρίση στην Ελλάδα είναι ότι το ενιαίο νόμισμα είναι πιο δύσκολο να σπάσει από ότι προέβλεπαν οι επικριτές του. Ένα άλλο θέμα είναι ότι η ΕΕ θα φτάσει στα άκρα, συμπεριλαμβανομένης και της εξαθλίωσης των δικών της μελών, για να αποφύγει τη λήψη σκληρών αποφάσεων. Ασταθής αλλά ακόμα όρθια. Η ικανότητα της ΕΕ να αναβάλει δύσκολες αποφάσεις κάποτε ήταν δείγμα της ανθεκτικότητάς της, ή τουλάχιστον της ικανότητά της να διαχειρίζεται τις διαφωνίες. Αλλά σε έναν πιο απρόβλεπτο κόσμο, όπου η Ευρώπη αγωνίζεται κατά της αστάθειας εκτός των συνόρων της και κατά του λαϊκισμού στο εσωτερικό της, κινδυνεύει να γίνει η αδυναμία της. Εναλλακτικά μοντέλα, από τον κινεζικό κρατικό καπιταλισμό έως τον κακοποιημένο εθνικισμό της Ρωσίας, είναι διαθέσιμα και κερδίζουν υποστηρικτές όταν οι ψηφοφόροι χάνουν την πίστη τους στο ευρωπαϊκό μοντέλο. Το νιώθεις ιδιαίτερα έντονα στο Καστελόριζο, μόλις 20 λεπτά από την αυταρχική Τουρκία του Erdogan. Αλλά η προειδοποίηση
Του Δημήτρη Α. Ζακοντίνου Οικονομολόγου - MCs Στρατηγικές σπουδές, Μέλος & τ. Αντιπρέοδρος ΕΛΙΣΜΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ρίξε και εσύ μια αλήθεια ή ένα ψέμα ή κι ακόμα άλλη μιά αοριστία..