Όταν μωρά θα γεννιόνται στην Γη με κροτάφους γερόντων! ¨Οταν τα τέκνα δεν θαναι τα ίδια όμοια με τους γονείς τους κι ούτε θα υπάρχει φιλία μεταξύ αδερφών και παιδιών και γονέων και θα ατιμάζουν οι γιοί τους γονείς, τα γεράματα, όταν τους πιάνουν θα
τους ποτίζουν με λόγια πικρά, με χολή και φαρμάκια, που θα τους κάνουν το βίο αβίωτο και θα προτιμάνε η μαύρη Γη να τους φάγει παρά τέτοια ζωή να τραβάνε. Τέτοιοι θα είναι οι γίοι: σε Θεό και σε πατέρα αντάρτες! Θέλημα, Νόμο Θεού θα αγνοούν και δεν θα ακούνε και θα αψηφούν τον Δία και τους τιμωρούς κεραυνούς του, κι ούτε θα ξεύρουνε κι ούτε θα ακούνε τα λόγια τα θεία, κι ούτε σε αυτούς, που τους έθρεψαν, θα αποδίδουν Χάρι και θα προσφεύγουν στην βία, αρπάζοντας και αδικώντας κι ούτε καμιά αξία θα έχουν σε αυτούς τους ανθρώπους λόγος τιμής και αρχές ηθικής, αγαθού και δικαίου, και θα εκτιμώνται οι κακούργοι, η βία κι οι μαχαιροβγάλτες! Οι τιποτένιοι θα παίρνουν στα χέρια τιμές και εξουσίες
και ούτε ίχνος ντροπής θα αισθάνονται στο προσωπό τους, με το μαχαίρι και το τσεκούρι, θα λύνουν τις διαφορές τους και τους καλούς τους ανθρώπους, με ψέματα, συκοφαντίες με ταπεινές καταδόσεις θα βλάπτουν και θα διασύρουν και για να δίνουνε πίστη στα ψέματα, ψεύτικους όρκους πρόθυμοι πάντα θα είναι να δώσουνε, για να ατιμάσουν ο,τι εκτιμούσε ο Κόσμος κι εσεβόνταν και αγαπούσε και θα φουντώσει ο ΦΘΟΝΟΣ κι η ΖΗΛΕΙΑ στα χρόνια εκείνα με την κακιά τους ψεύτικη Γλώσσα, την Κοσμοχαλάστρα, μεσ΄την καρδιά η χαρά θα φωλιάζει για την δυστυχία που έχουνε γύρω γεννήσει άνθρωποι της βίας και του τρόμου και για το γκρέμισμα, ερείπια, τάφους που έχουνε δημιουργήσει κι αντί για παρηγοριά για συμπόνια, βοήθεια κι ελπίδα, η καταδίωξη θα βασιλεύει, το μίσος και η χαιρεκακία
Και τότε απο τη Γη μας αυτή, με τους τόσους δρόμους, με τις πολλές της σκοτούρες, τους τόσους καημούς και φροντίδες, κρύβοντας με τα λεύκα τους φορέματα, τα πρόσωπά τους προς των Θεών το αθάνατο και Παμμακάριστο γένος, προς τις απάτητες κι αστραφτερές κορυφές του Ολύμπου, θα τραβηχτούν η Αιδώς και η Νέμεσις και θα πετάξουν, εγκαταλείποντας στη Μαύρη Τύχη τους τέτοιους ανθρώπους, αφήνοντάς τους στον πόνο στη θλίψη και μεσα στην κατάρα και να τα βγάλουν πέρα με αυτά τα δεινά, χωρίς να είναι σε θέση. ΠΡΙΝ 2700 ΧΡΟΝΙΑ
ΗΣΙΟΔΟΥ ΚΟΣΜΟΓΟΝΕΙΑ
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ;
τους ποτίζουν με λόγια πικρά, με χολή και φαρμάκια, που θα τους κάνουν το βίο αβίωτο και θα προτιμάνε η μαύρη Γη να τους φάγει παρά τέτοια ζωή να τραβάνε. Τέτοιοι θα είναι οι γίοι: σε Θεό και σε πατέρα αντάρτες! Θέλημα, Νόμο Θεού θα αγνοούν και δεν θα ακούνε και θα αψηφούν τον Δία και τους τιμωρούς κεραυνούς του, κι ούτε θα ξεύρουνε κι ούτε θα ακούνε τα λόγια τα θεία, κι ούτε σε αυτούς, που τους έθρεψαν, θα αποδίδουν Χάρι και θα προσφεύγουν στην βία, αρπάζοντας και αδικώντας κι ούτε καμιά αξία θα έχουν σε αυτούς τους ανθρώπους λόγος τιμής και αρχές ηθικής, αγαθού και δικαίου, και θα εκτιμώνται οι κακούργοι, η βία κι οι μαχαιροβγάλτες! Οι τιποτένιοι θα παίρνουν στα χέρια τιμές και εξουσίες
και ούτε ίχνος ντροπής θα αισθάνονται στο προσωπό τους, με το μαχαίρι και το τσεκούρι, θα λύνουν τις διαφορές τους και τους καλούς τους ανθρώπους, με ψέματα, συκοφαντίες με ταπεινές καταδόσεις θα βλάπτουν και θα διασύρουν και για να δίνουνε πίστη στα ψέματα, ψεύτικους όρκους πρόθυμοι πάντα θα είναι να δώσουνε, για να ατιμάσουν ο,τι εκτιμούσε ο Κόσμος κι εσεβόνταν και αγαπούσε και θα φουντώσει ο ΦΘΟΝΟΣ κι η ΖΗΛΕΙΑ στα χρόνια εκείνα με την κακιά τους ψεύτικη Γλώσσα, την Κοσμοχαλάστρα, μεσ΄την καρδιά η χαρά θα φωλιάζει για την δυστυχία που έχουνε γύρω γεννήσει άνθρωποι της βίας και του τρόμου και για το γκρέμισμα, ερείπια, τάφους που έχουνε δημιουργήσει κι αντί για παρηγοριά για συμπόνια, βοήθεια κι ελπίδα, η καταδίωξη θα βασιλεύει, το μίσος και η χαιρεκακία
Και τότε απο τη Γη μας αυτή, με τους τόσους δρόμους, με τις πολλές της σκοτούρες, τους τόσους καημούς και φροντίδες, κρύβοντας με τα λεύκα τους φορέματα, τα πρόσωπά τους προς των Θεών το αθάνατο και Παμμακάριστο γένος, προς τις απάτητες κι αστραφτερές κορυφές του Ολύμπου, θα τραβηχτούν η Αιδώς και η Νέμεσις και θα πετάξουν, εγκαταλείποντας στη Μαύρη Τύχη τους τέτοιους ανθρώπους, αφήνοντάς τους στον πόνο στη θλίψη και μεσα στην κατάρα και να τα βγάλουν πέρα με αυτά τα δεινά, χωρίς να είναι σε θέση. ΠΡΙΝ 2700 ΧΡΟΝΙΑ
ΗΣΙΟΔΟΥ ΚΟΣΜΟΓΟΝΕΙΑ
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ρίξε και εσύ μια αλήθεια ή ένα ψέμα ή κι ακόμα άλλη μιά αοριστία..