Βενιαμίν Ο Λέσβιος Προηγείτο της εποχής του 200 χρόνια!!!!! Εδιώχθη.

Η καταγωγή του από το Πλωμάρι της Μυτιλήνης, εξ ού και το Λέσβιος. Στα δεκαεπτά του χρόνια έγινε καλόγηρος και στη συνέχεια βρέθηκε στις Κυδωνίες (Αϊβαλί) της Μικράς Ασίας, όπου σε κάποιο μοναστήρι ήταν ηγούμενος ο θείος. Παρακολουθούσε μαθήματα στην περίφημη εκεί σχολή και στη συνέχεια για να συμπληρώσει τις γνώσεις του στάλθηκε στην Ιταλία στο Πανεπιστήμιο της Πίζας από την Πίζα πήγε στο Παρίσι και φοίτησε στο Πολυτεχνείο του Παρισιού . Κατά την παραμονή του στην πρωτεύουσα της Γαλλίας
ήρθε σε επαφή με τους μεγαλύτερους εκφραστές του ευρωπαϊκού Διαφωτισμού, γνώρισε τον Κοραή και μπήκε στον στενό κύκλο των Ελλήνων διανοούμενων της διασποράς. Άνοιξαν τα μάτια του. Κατάλαβε ότι, πέρα από τον σχολαστικισμό της Εκκλησίας και την εξ αποκαλύψεως αλήθεια, υπήρχαν και   οι θετικές επιστήμες και η έρευνα, που οδηγούν στα μονοπάτια ανακάλυψης της αλήθειας. Αφού παρακολούθησε και μαθήματα Αστρονομίας στην Αγγλί, γύρισε στις Κυδωνίες και άρχισε να διδάσκει τους μαθητές της σχολής, Φιλοσοφία, Άλγεβρα, Φυσική και Αστρονομία. Γρήγορα η φήμη του εξαπλώθηκε σε ολόκληρη την Οθωμανική αυτοκρατορία. Σύντομα έγινε και διευθυντής της σχολής την οποία μετονόμασε σε Ακαδημία, η οποία πλέον εθεωρείτο το σημαντικότερο εκπαιδευτικό ίδρυμα της Ανατολής. Από όλα τα Βαλκάνια και από άλλα μέρη έσπευδαν οι νέοι να παρακολουθήσουν τα μαθήματα του Βενιαμίν. Η συμβολή του στην μόρφωση του υπόδουλου έθνους ήταν καταλυτική.

<< Η διδασκαλία και τα έργα του Βενιαμίν συντέλεσαν εις την αφύπνισιν και την πνευματικήν προετοιμασία των Ελλήνων, όχι μόνο δια την επανάστασιν αλλά και την αντιμετώπισιν της νέας πολιτειακής πραγματικότητος η οποία προέκυψε μετά τον πολυαίμακτο αγώνα της Εθνεγερσίας του 1821>> Γράφει ο Δημαράς στον Νεοελληνικό Διαφωτισμό του για να συμπληρώσει ο Παπανούτσος στη Βασική Βιβλιοθήκη ότι :<< το μορφωτικό σύστημα, εκλεκτικής επιστημονικής μορφής και η φιλοσοφία του, βαθύτατα ανθρωπιστική τον έφεραν στην εκπαιδευτική πρωτοπορία των λαών της Βαλκανικής Χερσονήσου.>>

Τέτοιο όμως ρωμαλέο και ελεύθερο πνευματικό ανάστημα δεν μπορούσε να το ανεχθεί η Εκκλησία. Ο λόγος που ξόδευε τα λεφτά της και έστελνα στην <<Φραγκιά>>, να σπουδάσουν τα καλύτερα μυαλά  της δεν ήταν να γυρίσουν πίσω με καινοφανείς, αθεϊστικές και αιρετικές ιδέες, όπως αποκαλούσαν τις νέες επιστημονικές γνώσεις  και ανακαλύψεις των θετικών επιστημών, αλλά να αποκτήσουν εκείνα τα πνευματικά εφόδια, με τα οποία θα μπορούσαν να αναιρέσουν τις προερχόμενες από τη Δύση νεωτεριστικές ιδέες, ικανές να μολύνουν το ‘’υγειές’’ φρόνημα κα την ορθόδοξη πίστη του ποιμνίου, όπως αυτή είχε αποκαλυφθεί στον άνθρωπο μέσα από τις Γραφές, πράγμα που δεν ήσαν σε θέση να κάνουν οι αγράμματοι μοναχοί, με μόνο εφόδιο την Αγία Γραφή. Δεν έπρεπε συνεπώς ο Βενιαμίν να αλλοιώσει την ορθή πίστη… των υπηκόων του κλήρου, καίτοι και ο ίδιος ο κληρικός. Το σχετικό κατηγορητήριο συνέταξε ένας άλλος μοναχός, Έλληνας την καταγωγή και μισέλληνας στην ψυχή. Ο Αθανάσιος ο Πάριος. Η κατηγορία κοινή όπως σε όλες τις περιπτώσεις. Αθεΐα. Παντού και πάντοτε η κατηγορία αυτή είναι η πιο σίγουρη για την καταδίκη   Από την εποχή του Σωκράτη μέχρι σήμερα που φαίνεται να παρουσιάζει προσωρινώς φαντάζομαι, μία μικρή κάμψη, γιατί προηγείται η παγκοσμιοποιημένη πλέον και εξίσου αποτελεσματική και τελεσφόρα από απόψεως καταδικών, κατηγορία της τρομοκρατίας. Διαβάστε τώρα την κατηγορία για να φρίξετε:

 << Ο Αγιορείτης ιερομόναχος Βενιαμίν ο Λέσβιος καταγγέλεται επί αθεϊστικώ ορθολογισμώ, αιέσει και κακοδοξία, διότι διδάσκει τας κατωτέρω πλάνας, αίτινες τας ψυχάς των μαθητών δηλητητιάζουσι:

Α) Η γη κινείται, ενώ ο ήλιος παραμένει ακίνητος και β) τα ουράνια σώματα κατοικούνται υπό άλλων υπαρκτών όντων>>

Να δούμε όμως και τι πραγματικά δίδασκε ο κατηγορούμενος δάσκαλος

Πρώτον:<< Δυνάμει της ερεύνης των συγχρόνων εισηγούμαι την αντικατάσταση του απηρχαιομένου και αντιεπιστημονικού Πτολεμαϊκού συστήματος, το οποίον απαιτεί αναπόδεικτως την περιφορά του ηλίου περί την γην, δια του σωστού και επιστημονικώς αποδεδειγμένου Κοπερνικείου, το οποίο δια αστρονομικών αποδείξεων θέλει την γην να περιστρέφεται περί τον ήλιον>>

Δεύτερον: << Ουδείς αποκλείει να υπάρχη ζωή εις άλλους πλανήτας, εφ’όσον  συντρέχουν λόγοι διατηρήσεως της, άρα και άλλα όντα θα ηδύνατο να κατοικούν εκεί>>

Τρίτον:<< Είναι δυνατόν να υπάρξει κατασκευαζόμενον εν αερόπλοιον δια την μεταφορά κατοίκων της γης εις άλλους πλανήτας, δια να κατοικήσουν εκεί, εφ΄όσον υπάρχουν αι φυσικαί προϋποθέσεις διατηρήσεως της ανθρώπινης ζωής>>

Αυτές οι κατηγορίες, αυτή ήταν η… αιρετική διδασκαλία. Δεν μποσούσαν να κατανοήσουν οι κατήγοροι ότι το απίθανο αυτό μυαλό προηγείτο κατά την εποχή του 200 χρόνια! Αλλά όλα αυτά ήσαν ψηλά γράμματα για του Άγιους Πατέρες. Δεν τους ενδιέφεραν αυτούς τι λένε οι επιστήμονες και οι νέες ανακαλύψεις. Η εξ αποκαλύψεως αλήθεια δεν έπρεπε να αμφισβητηθεί, γιατί αν γινόταν αυτό θα έρχονταν τα πάνω κάτω και τα κάτω πάνω. Το ειδικό δικαστήριο στήθηκε γρήγορα. Ορίστηκε μάλιστα και ειδικός ανακριτής, ο μητροπολίτης Εφέσου Διονύσιος και πάρα πολύ σύντομα ο σοφός δάσκαλος βρέθηκε στο δρόμο. Του παρήγγειλαν μάλιστα:<< να μην τολμήση εις το εξής να επαναλάβη το τοιότον σύστημα εις διδασκαλία εμμέσως και αμέσως, κρυφίως ή φανερώς>> και στάλθηκαν στις Κυδωνίες με απόφαση της Πατριαρχικής Συνόδου, δύο ξεφτέρια της <<Μ. Εκκλησίας>>, δύο φανατικοί σκοταδιστές. Ο Ιεροκύρηκας <<Κυρ Δωρόθεος>> και ο <<θεοσεβής, δόκιμος και πεπαιδευμένος εκ των θείων Γραφών και κανονικών Πατέρων της Εκκλησίας κυρ Ιάκωβος>> για να διαφωτίσουν και να επαναφέρουν το σχολικό ποίμνιο, μαθητές και δασκάλους εις την <<ευθεία οδό>>, αναιρέσουν δε, όσα ο πρώην δάσκαλος Βενιαμίν δίδασκε, περί της περιφοράς της γης γύρω από τον Ήλιο και περί υπάρξεως ζωής σε άλλους πλανήτες, διότι η διδασκαλία αυτή είναι <<αντιμέτωπος στην Αγία Γραφή και στην Ιερά Παράδοση!>> Μάλιστα έστειλαν δύο καλόγερους ιεροκήρυκες!.... με άριστες γνώσεις της Αγίας Γραφής και των Θεοφόρων Αγίων Πατέρων, να αντικρούσουν  το επιστημονικά εξακριβωμένο πλέον, πριν από 273 χρόνια από τον Πολωνό αστρονόμο Νικόλαο Κοπέρνικο, γεγονός ότι όντως η γη κινείται γύρω από τον Ήλιο, με το επιχείρημα ότι κάτι τέτοιο δεν αναφέρεται στην Αγία Γραφή και δεν το έγραψαν οι περιβόητοι Πατέρες τους! Απορία ψάλτου, βηξ. Ο δυστυχής Λέσβιος από τη μία μέρα έχασε τη δουλειά του και στερούμενος και των αναγκαίων προς το ζην, εγκατέλειψε τις Κυδωνίες, πήγε στην Πόλη όπου παρέδιδε μαθήματα κατ’οίκων, σε παιδιά πλουσίων οικογενειών και μετά από περιπλανήσεις τους στις παραδουνάβιες ηγεμονίες, όπου μυήθηκε στην Φιλική Εταιρία, κατέληξε στην Πελοπόννησο , συμμετείχε στον Αγώνα, δίδαξε, ξεσήκωσε, ενθουσίασε, βοήθησε και πέθανε στο Ναύπλιο από τύφο το 1824. Αυτή είναι η ιστορία ενός αληθινού, Μεγάλου Έλληνα, υπόδειγμα και παράδειγμα που δικαίως καθιερώθηκε, ως ένας από τους μεγάλους δάσκαλους του Γένους. Τους άλλους, τους Πάριους, τους κυρ- Ιάκωβους, και κυρ Δωροθέους τους χαρίζουμε σε αυτούς που ανήκουν, να τους έχουν και να τους χαίρονται έτσι αγιοποιημένους όπως τους έχουν καταστήσει  
Τα ψιλά Γράμματα της Ιστορίας.
Θεόδωρος Δημοσθ.Παναγόπουλος