Ένας Εβραίος προσπαθεί πολύ καιρό να μιλήσει με τον Θεό.

Μετά από μεγάλη επιμονή (χαρακτηριστικό των Εβραίων), τα καταφέρνει.

 Εβραίος: Θεέ μου, έχω μια επιχείρηση, ένα εστιατόριο και τα πάω πολύ καλά.

 Θεός: Αυτό είναι καλό, λέει ο Θεός.

 Εβραίος: Ναι, αλλά ξέρεις, Κύριε, αυτό το εστιατόριο

δεν το άνοιξα εγώ, αλλά ο πατέρας μου.

 Θεός: Και;

 Εβραίος: Λοιπόν, στην πραγματικότητα ούτε αυτός το άνοιξε, ήταν από τον παππού μου.

 Θεός: Και;

 Εβραίος: Λοιπόν, ούτε ο παππούς μου το άνοιξε, το κληρονόμησε από τον προπάππου μου.

 Θεός: Καταλαβαίνω, είναι μια οικογενειακή επιχείρηση, αλλά ποιο είναι το πρόβλημα;

 Εβραίος: Λοιπόν, ο προπάππους ούτε αυτός το άνοιξε, αλλά το κληρονόμησε από τον πατέρα του...

 Θεός: Καταλαβαίνω άνθρωπέ μου, αλλά πού θες να καταλήξεις στο τέλος; Στον Ιησού;

 Εβραίος: Ακριβώς εκεί Θεέ μου, εκείνο τον Μυστικό Δείπνο δεν τον πλήρωσε κανείς μέχρι τώρα..