Η νίλα του Δράμαλη

Ενώ ο δικός μας αρχιστράτηγος- έπαθε τη <<νίλα>> του, στις 4 Ιουλίου 1822 στο Πέτα, πάνω από την Άρτα, που τον εξευτέλισε ο Κιουταχής, ένας άλλος αρχιστράτηγος των Τούρκων αυτή τη φορά, ο σερασκέρης, Μαχμούτ πασάς, Δράμαλης κατέβαινε ακάθεκτος και ανεμπόδιστος στην Πελοπόννησο και στις 5 Ιουλίου κατέφθασε στην Κόρινθο. Στο μεταξύ, ο διορισμένος από τον

Κωλέτη φρούραρχο του Ακροκορίνθου, Υδραίος καλόγερος Αχιλλέας Θεοδωρίδης,   όταν είδε από μακριά τους Τούρκους να έρχονται, φρόντισε να τακτοποιήσει… εκκρεμότητες, πριν εγκαταλείψει το κάστρο <<απολέμιστο>>, όπως γράφει ο Μακρυγιάννης. Πρώτη του δουλειά ήταν να σκοτώσει τον κρατούμενο όμηρο Κιαμήλ Μπέη. Τη <<δουλειά>> την ανέθεσε σε δύο δικούς του. Τον Κορίνθιο Δημήτριο Μπενάκη και τον μοναχό της Μονής Φανερωμένης Παρθένιο Βλάχο. Οι δύο αυτοί λεβέντες- ο δεύτερος μάλιστα άνθρωπος του Θεού- πήγαν στο κελί του Κιαμήλ και τον πυροβόλησαν ο ένας κατάστηθα ο άλλος από πίσω. Ο Αχιλλέας είχε κάτι καλύτερο να κάνει. Επισκέφτηκε την Χανούμισσα Αϊσέ, την όμορφη γυναίκα του Κιαμήλ, και την υπηρέτριά της στο γυναικωνίτη, εκμεταλλευόμενος την δύναμη τους και την αδυναμία τους, τις βίασε π βαρβάτος και ακόλαστος καλόγερος. Και μετά το έβαλε στα πόδια, ο βιαστής γυναικοκατακτητής. Την επόμενη ημέρα ανέβηκε στο κάστρο ο σεκασκέρης Μαχμούτ για να συλλυπηθεί τη χήρα και για να την παρηγορήσει την παντρεύεται και παίρνει προίκα τον αμύθητο θησαυρό που είχε κρυμμένο ο μακαρίτης Κιαμήλ, μέσα στο κάστρο. Τα χρήματα του θησαυρού ήταν κρυμμένα σε ένα πηγάδι με νερό και αφού άδειασαν το νερό έβγαλαν από μέσα 40.000 πουγκιά με νομίσματα που άξιζαν 20.000.000 γρόσια ή 15.000.000 χρυσά φράγκα  εκείνης της εποχής. Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι ο Κιαμήλ ήταν ο πλουσιότερος Τούρκος του Μοριά αν όχι ολόκληρης της Ελλάδας και η γυναίκα του όπως λέγεται μία από τις ωραιότερες της Ανατολής. Εκείνος ήταν ένας καλοζωισμένος εξηντάρης και εκείνη μία καλλονή 20-25 χρόνια μικρότερή του. Και μετά σου λένε, ότι δεν έχουν σημασία τα λεφτά! Ο νέος σύζυγος που είχε και αυτός τα χρονάκια του, ζει μία βδομάδα του μέλιτος με την νύφη και στις 12 Ιουλίου φθάνει στο Άργος ενώ ο αρχηγός του κράτους, η ηρωικός μας αρχιστράτηγος- πρωθυπουργός Μαυροκορδάτος, ο υπουργός Πολέμου Κωλέτης και ολόκληρη η κυβέρνηση του το έσκασαν με τα υδραίικα πλοία και κρύφτηκαν στα βάθη του Αργολικού κόλπου. Και αν δεν υπήρχε τότε, ο Κολοκοτρώνης, Ο Υψηλάντης και ο Νικηταράς, τώρα θα ήμασταν όλοι Μωχαμέτηδες. Οι τρεις αυτοί ήρωες έκαναν ό,τι μπορούσαν για να κάνουν δύσκολη τη ζωή του Δράμαλη, τόσο που αποφάσισε να γυρίσει στην Κόρινθο, κρίνοντας, ότι καλύτερο είναι να δίνεις μάχη στο κρεβάτι με τη νεαρή γυναίκα σου, παρά να παλεύεις ολημερίς, κατακαλόκαιρο, στα βουνά και στα λαγκάδια, με τον Κολοκοτρώνη. Πριν όμως επιστρέψει έκανε μία προσπάθεια να πείσει τους Έλληνες να παραδοθούν. Έστειλε τον Έλληνα γραμματικό Παναγιώτη Μανούσο να τους ανακοινώσει, ότι, αν παραδώσουν τα όπλα, θα τους δώσει ο Σουλτάνος αμνηστία. Και ο τρισάθλιος Παν. Μανούσος, εμπιστευτικά δήθεν, τους διαβεβαίωσε ότι ο Τουρκικός στρατός θα βαδίσει εναντίον της Τρίπολης. Οι άλλοι οπλαρχηγοί, τσίμπησαν το δόλωμα, και ζήτησαν να μετακινηθούν τα στρατεύματα από Δερβενάκια, για να προστατεύσουν την Τρίπολη, αλλά ο Κολοκοτρώνης κατάλαβε το στρατήγημα του Δράμαλη και δεν τους άκουσε. Μένει μόνος με τον Υψηλάντη και τον Νικιταρά και τον ειρωνεύεται ο Μαυρομιχάλης <<ότι πηγαίνει να γίνη πάλι κλέφτης εις τα βουνά>>!  Επειδή δεν πήγαινε μαζί του να υπερασπιστεί την Τρίπολη. Ο Δράμαλης γύρισε από τα Δερβενάκια στην Κόρινθο ηττημένος και ακριβώς τρεις μήνες μετά έχασε και τη μάχη με την ζωή, θες κάτι από την νίλα του που έμεινε παροιμιώδης μέχρι σήμερα, ως <<νίλα του Δράμαλη>>, θες, το πιθανότερο, γιατί τον πρόδωσε η καρδιά του, εξαιτίας της νέας όμορφης και τώρα δύο φορές χήρας γυναίκας του. 

Από το βιβλίο: Όλα στο Φως του Θεόδωρου Παναγόπουλου