Ελεύθερη έπειτα από 32 χρόνια στη φυλακή για ένα έγκλημα που δεν διέπραξε!

Μια 74χρονη Αμερικανίδα, η οποία έμεινε φυλακισμένη επί 32 χρόνια για ένα έγκλημα που δεν είχε διαπράξει, απελευθερώθηκε τελικά χάρη στην επιμονή μιας χούφτας φοιτητών της Νομικής, έγινε χθες, Τρίτη, γνωστό από το δικαστήριο.

Η Μέρι Βιρτζίνια Τζόουνς είχε καταδικασθεί το 1981 για φόνο, απαγωγή και κλοπή. Τη Δευτέρα, ο

δικαστής Ουίλιαμ Ράιαν του Ανωτέρου Δικαστηρίου (Superior Court) της κομητείας του Λος Άντζελες ακύρωσε τις καταδίκες και διέταξε την απελευθέρωσή της. Η ευσεβής εβδομηντάχρονη, την οποία αποκαλούν "Μητέρα Μέρι" οι φίλοι και η οικογένειά της, είχε θεωρηθεί συνεργός στο φόνο ενός ντίλερ ναρκωτικών, τον οποίο είχε διαπράξει ο τότε σύντροφός της, ο Μόουζ Ουίλις. Ωστόσο σύμφωνα με φοιτητές της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Νότιας Καλιφόρνιας, οι οποίοι υπερασπίσθηκαν την Τζόουνς ενώπιον του δικαστηρίου, ο Μόουζ Ουίλις είχε βάλει ένα πιστόλι στον κρόταφο της συντρόφου του για να την υποχρεώσει να οδηγήσει τον ντίλερ σε μια αλέα, όπου και τον σκότωσε. Ο Ουίλις είχε συλληφθεί κι αυτός και καταδικασθεί σε θάνατο. Πέθανε στα κελιά των μελλοθανάτων, περιμένοντας την εκτέλεσή του. Η Τζόουνς, μια σχολική σύμβουλος με λευκό ποινικό μητρώο πριν από την καταδίκη της, το 1981, είχε συναντήσει τον Ουίλις όταν αυτός ήταν άστεγος. Της είχε πει πως θέλει να ξαναρχίσει τη ζωή του από το μηδέν. Ωστόσο μια εβδομάδα πριν από το φόνο, ο Ουίλις είχε πυροβολήσει την κόρη της Τζόουνς, την Ντενίτρα, και είχε απειλήσει να σκοτώσει τις δύο γυναίκες αν κατέφευγαν στην αστυνομία. "Δεν συμμετείχα σ' αυτό το φόνο με τη βούλησή μου", δήλωσε η Τζόουνς ενώπιον του δικαστηρίου. Το γραφείο του εισαγγελέα, το οποίο είχε ανοίξει και πάλι την υπόθεση από τη δική του πλευρά, είχε δεχθεί εκ των προτέρων την αποφυλάκιση της εβδομηντάχρονης. Η Ντενίτρα βρισκόταν τη Δευτέρα στο δικαστήριο. Μετά την ανακοίνωση της απόφασης του δικαστή, η οποία έγινε δεκτή από το ακροατήριο με φωνές επιδοκιμασίας --"Ευχαριστούμε Ιησού"--, δήλωσε προς τους δημοσιογράφους: "Είναι σουρεαλιστικό. Είναι η μέρα που περιμέναμε όλη μας τη ζωή".