Σεραφείμ Κοτρώτσος: Είναι το "δοξάζομαι κρυπτόμενος" η τακτική Θεοδωράκη; Ελπίζω όχι...

 

Μια παλιά αλλά ολίγον κυνική αρχή της Στρατηγικής της Δημοσιότητας λέει "ας λένε ότι θέλουν για μένα αρκεί να γράφουν σωστά το όνομά μου".

Γι' αυτό, ίσως, κάποιοι παλιοί διευθυντές εφημερίδων όταν ήθελαν να
"στείλουν μηνύματα" σε πολιτικούς δεν τους απέκλειαν από τις σελίδες των εντύπων τους αλλά...παραποιούσαν το επώνυμό τους.

Φαίνεται ότι ο Σταύρος Θεοδωράκης -παλιός, άλλωστε, στο μιντιακό "κουρμπέτι"- τα γνωρίζει καλά όλα αυτά. Εδώ και περίπου δέκα ημέρες (από τις 15 που υπάρχει το κόμμα του στον πολιτικό χάρτη της χώρας) έχει επιβάλλει την επικοινωνιακή στρατηγική "να δοξαστούμε δια της απουσίας μας".

Σχεδόν όλες οι τηλεοπτικές πολιτικές εκπομπές έχουν ως θέμα το Ποτάμι και τις εξελίξεις στην κεντροαριστερά και παρότι ζητείται ο ίδιος ο αρχηγός "απαγορεύει" στα στελέχη του να παραστούν και να διατυπώσουν τις θέσεις του νέου κόμματος.

Όταν όλοι μιλούν για σένα είναι καλύτερο να σιωπάς; Προφανώς αυτό σκέπτεται ο γνωστός δημοσιογράφος που διέβη τον Ρουβίκωνα προς την όχθη της πολιτικής. Και το πράττει επιτυχώς εάν λάβει κανείς υπόψη του τα ευρήματα των πρώτων δημοσκοπήσεων.

Τι το "διαφορετικό", όμως, κομίζει ένα νέο κόμμα όταν μετέρχεται τις πιο καταχθόνιες τεχνικές της δημοσιότητας; Τι ακριβώς προσφέρει όταν αποφεύγει τον δημόσιο διάλογο και την κατάθεση ρηξικέλευθων απόψεων και προτάσεων που θα το κάνουν να αποδείξει ότι δεν ακολουθεί την πεπατημένη των "ενόχων";

Δεν θα υποδείξουμε στον Σταύρο Θεοδωράκη ποια τακτική θα ακολουθήσει. Εικάζω και ελπίζω ότι σύντομα θα δούμε εκπροσώπους του Ποταμού στις δημόσιες συζητήσεις και θα ακούσουμε τις θέσεις του.

Όμως, οφείλω να επισημάνω πως προσώρας αυτό που διαπιστώνω είναι ότι το Ποτάμι μιλά για το "τέλος των ιδεολογιών" (δηλώσεις Θεοδωράκη στο Reuters και σχετικές αναφορές του Νίκου Δήμου) και καταγγέλει τα άλλα κόμματα για συγκεντρωτισμό, νεποτισμό και αρχηγικά μοντέλα.

Δεν είναι, ωστόσο, απολύτως αρχηγικό ένα κόμμα που εμφανίστηκε και συνεχίζει να πορεύεται ως "κόμμα του Θεοδωράκη"; Δεν είναι αρχηγικό σε ακραίο βαθμό ένα κόμμα που, προσώρας, απαγορεύει τις δημόσιες εμφανίσεις των "εκλεκτών" της δημόσιας ζωής που έχει προσελκύσει; Υπάρχει κάτι άλλο πέραν του Σταύρου Θεοδωράκη;

Πραγματικά ελπίζω όλα αυτά να αλλάξουν σύντομα. Διότι, εάν όντως το Ποτάμι έχει κάτι νέο και "γάργαρο" να φέρει στη δημόσια σφαίρα πρέπει να το δείξει. Ουδείς "δοξάζεται κρυπτόμενος" για πολύ καιρό...
www.opinion24.gr/